Ile żyją ludzie ze schizofrenią?

Skrócone życie z schizofrenią: poza statystykami

Schizofrenia to przewlekła choroba psychiczna, która znacząco wpływa na wiele aspektów życia, w tym niestety, na jego długość. Statystyki są bezlitosne: osoby ze schizofrenią żyją średnio o 12-19 lat krócej niż ogół populacji. Mężczyźni z tym schorzeniem dożywają średnio 48 lat, a kobiety 54, podczas gdy średnia długość życia w populacji ogólnej wynosi odpowiednio 62 i 68 lat. Ale za tymi liczbami kryje się złożona rzeczywistość, która wymaga głębszego zrozumienia. Nie chodzi tylko o samą chorobę, ale o splot czynników, które składają się na ten dramatyczny skrót życia.

Poza suchymi liczbami – wielopłaszczyznowość problemu:

Kluczowe jest spojrzenie na tę kwestię wielowymiarowo, wychodząc poza proste zestawienie statystyk. Skrócona długość życia osób ze schizofrenią nie wynika wyłącznie z biologicznych aspektów choroby. W grę wchodzą czynniki, które często współwystępują i wzajemnie się napędzają:

• Zwiększone ryzyko chorób somatycznych: Osoby ze schizofrenią są bardziej narażone na choroby układu krążenia, cukrzycę, choroby układu oddechowego i nowotwory. Wpływ na to ma m.in. siedzący tryb życia, niezdrowa dieta, palenie tytoniu (często stosowane jako forma samoleczenia), a także trudności w dostępie do opieki zdrowotnej i regularnych badań.
• Słabsza adherencja do leczenia: Przestrzeganie zaleceń lekarskich, zarówno w zakresie leczenia schizofrenii, jak i chorób współistniejących, jest często problematyczne. Przyczyny są złożone – od działań niepożądanych leków, przez brak wglądu w chorobę, po trudności w nawigowaniu w systemie opieki zdrowotnej.
• Wyższe ryzyko samobójstw i wypadków: Schizofrenia wiąże się ze zwiększonym ryzykiem myśli i zachowań samobójczych. Dodatkowo, zaburzenia poznawcze i problemy z koncentracją mogą predysponować do wypadków.
• Stygmatyzacja i izolacja społeczna: Osoby ze schizofrenią często doświadczają stygmatyzacji i dyskryminacji, co prowadzi do izolacji społecznej i utrudnia dostęp do wsparcia, pracy i pełnego uczestnictwa w życiu społecznym. To z kolei negatywnie wpływa na zdrowie psychiczne i fizyczne.
• Utrudniony dostęp do opieki zdrowotnej: Nawigacja w systemie opieki zdrowotnej może być wyzwaniem dla osób ze schizofrenią, co utrudnia dostęp do kompleksowego leczenia i wsparcia.

Perspektywa na przyszłość:

Zrozumienie tych wielopłaszczyznowych czynników jest kluczowe dla skutecznego działania na rzecz poprawy długości i jakości życia osób ze schizofrenią. Potrzebne są kompleksowe interwencje, obejmujące nie tylko farmakoterapię, ale również psychoterapię, edukację, wsparcie społeczne i walkę ze stygmatyzacją. Tylko holistyczne podejście pozwoli na realną zmianę i danie osobom ze schizofrenią szansy na dłuższe i pełniejsze życie.

#Długość Życia #Schizofrenia #Zdrowie Psychiczne