Po jakim czasie nie ciągnie do alkoholu?

Kiedy “ściana” zaczyna się kruszyć? O pułapkach fazy “muru” w trzeźwieniu.

Decyzja o abstynencji to pierwszy, niezwykle ważny krok na drodze do trzeźwości. Jednak prawdziwym wyzwaniem jest utrzymanie tej decyzji w dłuższej perspektywie. Wiele osób, które podjęły walkę z alkoholizmem, doświadcza fazy określanej jako “mur”, “ściana trzeźwości” lub po prostu trudny okres po pierwszych tygodniach abstynencji. To właśnie wtedy pojawiają się specyficzne objawy, które mogą skutecznie podkopać motywację i prowadzić do powrotu do nałogu. Ale kiedy ten “mur” zaczyna się kruszyć? Po jakim czasie pragnienie alkoholu słabnie i zaczyna się stabilizacja?

Standardowe odpowiedzi na te pytania często pomijają niuanse związane z funkcjonowaniem mózgu osoby uzależnionej. Kluczowym momentem jest tzw. faza “muru”, która najczęściej występuje pomiędzy 46. a 120. dniem abstynencji. W tym okresie dochodzi do istotnych zmian w funkcjonowaniu neuroprzekaźników, substancji chemicznych odpowiedzialnych za komunikację między komórkami nerwowymi.

Wyobraźmy sobie, że przez długi czas alkohol “dostarczał” mózgowi nienaturalnie wysoki poziom pewnych neuroprzekaźników, zwłaszcza tych związanych z uczuciem przyjemności i relaksu. Mózg, w odpowiedzi na ten nadmiar, zaczął produkować ich mniej, aby zachować równowagę. Kiedy alkohol zostaje odstawiony, organizm znajduje się w stanie swoistego “szoku”. Po okresie euforii i początkowej motywacji, poziom neuroprzekaźników, zamiast stabilizować się na prawidłowym poziomie, spada poniżej normy.

To właśnie wtedy pojawiają się objawy charakterystyczne dla fazy “muru”:

• Początkowe “dobre samopoczucie” ustępuje miejsca rozdrażnieniu, apatii i obniżeniu nastroju.
• Pojawia się trudność w odczuwaniu radości z rzeczy, które wcześniej sprawiały przyjemność.
• Utrudniona jest koncentracja i podejmowanie decyzji.
• Może pojawić się uczucie pustki i samotności.
• Pragnienie alkoholu, choć nie tak intensywne jak na początku abstynencji, może się nasilić.

Największym niebezpieczeństwem w tym okresie jest błędna interpretacja tych objawów. Osoba, która czuje się źle, może mylnie uznać, że abstynencja jej nie służy, a powrót do alkoholu przyniesie ulgę. Myśląc: “Skoro czuję się tak źle, to znaczy, że potrzebuję pić,” wpada w pułapkę, która może zniweczyć całą dotychczasową pracę.

Dodatkowym czynnikiem ryzyka jest często zbieg czasowy fazy “muru” z końcem podstawowej terapii. Osoba, która przez kilka tygodni lub miesięcy korzystała z intensywnego wsparcia terapeutycznego, nagle zostaje pozbawiona tego “parasola ochronnego”. To może potęgować uczucie zagubienia i osamotnienia, a co za tym idzie, zwiększać podatność na sięgnięcie po alkohol.

Co robić, kiedy “mur” zaczyna nas przytłaczać?

• Świadomość: Najważniejsze to uświadomić sobie, że objawy, których doświadczamy, są normalnym etapem trzeźwienia. Wiedza, że to przejściowy kryzys, a nie trwała zmiana, pomoże przetrwać trudne chwile.
• Kontynuacja terapii: Nawet po zakończeniu podstawowej terapii warto rozważyć kontynuowanie spotkań indywidualnych lub grupowych. Utrzymywanie kontaktu ze specjalistą i innymi osobami w procesie trzeźwienia jest bezcenne.
• Alternatywne sposoby radzenia sobie ze stresem: Zamiast sięgać po alkohol, poszukaj innych, zdrowych metod redukcji stresu, takich jak sport, medytacja, czy spędzanie czasu z bliskimi.
• Dbanie o siebie: Pamiętaj o zdrowej diecie, regularnym śnie i aktywności fizycznej. Dbanie o swoje ciało ma bezpośredni wpływ na samopoczucie psychiczne.
• Szukanie wsparcia: Nie bój się prosić o pomoc. Rozmawiaj o swoich uczuciach z terapeutą, grupą wsparcia, rodziną lub przyjaciółmi.

Podsumowując, faza “muru” jest trudnym, ale przejściowym etapem trzeźwienia. Świadomość mechanizmów biologicznych i psychologicznych, które za nią stoją, oraz aktywne poszukiwanie wsparcia, pomogą przetrwać ten czas i zbliżyć się do trwałej trzeźwości. Pamiętajmy, że “ściana” nie jest nie do pokonania, a za nią czeka stabilizacja i szansa na nowe, trzeźwe życie.

#Abstynencja #Alkoholizm #Uzależnienie