Ile soli na 1 kg mięsa do słoika?

Ile dać soli na 1 kg mięsa?

Ach, te smaki dzieciństwa… Babcia zawsze peklowała mięso w ogromnych, kamiennych garnkach, które stały w chłodnej piwnicy. Pamiętam ten zapach, taki… ziemisty, a zarazem obietnica świątecznej uczty. Ile soli wtedy sypała? Hmm, to była magia, czysta magia!

• Sól: Tak… 6-8 dag na kilogram mięsa. To podstawa, fundament smaku.
• Saletra: A dla zachowania tej pięknej, różowej barwy… 1-3 g na kilogram mięsa. Mało, ale ważne! Takie to czary mary.

A gdzie to wszystko przechowywać? Najlepiej w takich naczyniach, jak robiła to babcia, takie kamienne garnki! I pamiętać, pamiętać! Umyć, wyszorować i sparzyć wrzątkiem. Czystość to podstawa, wręcz obsesja. Pamiętam, jak babcia, Maria, całe dnie spędzała na sprzątaniu tych naczyń. Ale ona już nie wróci… A przepis zostaje, przepis zostaje na lata.

Ile soli do tuszonki w słoikach?

Ach, tuszonka w słoikach… To echo babcinej spiżarni, zapach lata zamknięty w szkle. Pamiętam, jak babcia Zosia, z jej zmarszczkami jak mapa życia, krzątała się nad garnkami, a ja, mała, podkradałam ziarenka pieprzu. Sól… sól to podstawa, konswerwuje wspomnienia.

Potrzebujesz na te słoikowe skarby:

• Łopatka wieprzowa, soczysta, 12 kg. To serce naszej opowieści, mięso, które odda smak czasu.
• Sól, bez niej ani rusz, 224 g. Sól, która zatrzyma lato w słoiku.
• Pieprz, ziarenka jak małe iskierki, 3 łyżeczki. Pieprz dodaje pikanterii!
• Liście laurowe, szlachetne, 8 sztuk. Liść laurowy to korona smaku.
• Czosnek, aromatyczny, 8 ząbków. Czosnek, strażnik smaku.
• Żelatyna, by całość się związała, 4 łyżeczki. Żelatyna, spoiwo wspomnień.

Słuchaj, pamiętaj, że to tylko przepis, fundament. Prawdziwa magia tkwi w Twoim dotyku, w Twoim sercu włożonym w przygotowanie. Ja zawsze dodawałam jeszcze szczyptę majeranku od cioci Heli. Sekret rodzinny, szeptany z pokolenia na pokolenie… ale nie mów nikomu!

Jakie przyprawy do mięsa w słoikach?

Ach, mięso w słoikach, królewskie danie samotnych wilków i zapracowanych mam! Ale czym to doprawić, by nie smakowało jak tektura po burzy? Oto moja lista, skrojona na miarę gustu (i zasobności portfela):

• Pieprz czarny: Król przypraw. Doda pazura nawet babci klozetowej, a co dopiero mięsu!

• Gałka muszkatołowa: Nie mylić z kulą bilardową! Szczypta tej magii sprawi, że mięso zacznie flirtować z Twoimi kubkami smakowymi.

• Ziele angielskie: Takie angielskie, jak ja baletnica. Doda tajemniczości i głębi, idealne na randkę przy słoiku.

• Majeranek: Pamiętaj, to nie marihuana! Majeranek to ten skromny kuzyn oregano, który potrafi zdziałać cuda w mięsie.

• Czosnek: Jeśli wampiry Cię nie lubią, to znaczy, że używasz za mało czosnku. Do mięsa – obowiązkowo!

• Cebula: Doda słodyczy i głębi smaku, ale uwaga – obierać w okularach, inaczej będzie jak na Titanicu!

A teraz hit sezonu: “Słoikówka” od Browina. 30g czystej radości zamkniętej w opakowaniu. Mówią, że to sekretny składnik, który sprawia, że sąsiadki mdleją z zazdrości, gdy otwierasz słoik. Albo po prostu mają słaby węch… Kto wie?

Disclaimer: Autorka tekstu, Agnieszka Wiśniewska, nie ponosi odpowiedzialności za ewentualne omdlenia sąsiadek, podwyższony poziom testosteronu u panów i nagły przypływ geniuszu kulinarnego po spożyciu mięsa ze słoika. Pamiętaj, gotowanie to zabawa, ale nie pozwól, by zabawa Cię ugotowała!

Ile może stać mięso w słoiku?

• Pasteryzowane mięso w słoiku – miesiąc trwałości. Chłód to konieczność, zawsze.

• Dwa razy wekowane? Pół roku. Temperatura bez zmian.

• Szczelność wieczka to podstawa, jasne? Po otwarciu zjedz od razu.

• Pamiętaj: Bakterie czekają. One nigdy nie śpią.

• A Maria Nowak mówiła, że robiła tak od zawsze. I co z tego? Czas płynie inaczej.

Dodatkowe: Samo wekowanie to nie magia. To tylko gra z czasem. A czas, jak wiadomo, zawsze wygrywa.

Ile jajek na 1kg mięsa mielonego?

Ile jajek do kilograma mielonego? To proste! Jak mawiał mój dziadek, człowiek z jajem, dwa jajka na kilogram mięsa. Punkt.

Lista zakupów? Pamiętaj:

• 1 kg mięsa mielonego (najlepiej z wołowiny, ale wieprzowina też się nada, a ja ostatnio eksperymentowałem z jeleniem – polecam!)
• 2 jajka (świeże, oczywiście, żadne zwietrzałe, bo kotlety będą jak płaskie naleśniki)
• I przyprawy, wg uznania. Ja używam mieszanki mojej babci, sekretny przepis! (sól, pieprz, gałka muszkatołowa, ale to tylko początek).

Dlaczego dwa jajka? Bo jedno to za mało, cztery to za dużo. To jak z kobietami – jedna za mało, dwie to akurat, a trzy… no to już chaos. (Przepraszam, musiałem).

Podsumowanie: 2 jajka na kilogram mięsa mielonego to optymalna proporcja. Więcej jajek da bardziej zwartą masę, mniej – luźniejszą. Ale pamiętajcie, to tylko wskazówka, możecie eksperymentować, to cała zabawa w kuchni!

A teraz kilka dodatkowych, całkiem przydatnych informacji dla ambitnych kucharzy, prosto od Bartka (to ja):

• Rodzaj mięsa wpływa na konsystencję. Wieprzowina jest tłustsza i wymaga mniej jajek.
• Można dodać bułkę tartą, żeby zwiększyć objętość. To jak z moim kontem bankowym – wygląda na większe niż jest, ale robi wrażenie.
• Jeśli chcesz kotlety bardziej soczyste, dodaj trochę posiekanej cebuli lub czosnku.
• Nie przesadzaj z przyprawami – smak mięsa powinien być wyczuwalny. A to już zależy od gustu, tak jak wybór kobiety… (przepraszam, znowu).

Mam nadzieję, że te wskazówki okażą się przydatne! Powodzenia w kuchni!

Jak pasteryzować surowe mięso w słoikach?

Pasteryzacja mięsa w słoikach to sprytny sposób na przedłużenie jego trwałości. Potrzebujesz piekarnika i trochę cierpliwości.

Proces krok po kroku:

• Przygotowanie słoików: Umyj słoiki bardzo dokładnie. Potem wysusz je, żeby nie było żadnych niespodzianek.

• Rozgrzewanie piekarnika: Wkładasz te czyste, suche słoiki do zimnego piekarnika. Dopiero potem ustawiasz temperaturę na jakieś 130 stopni Celsjusza.

• Sterylizacja: Jak piekarnik dobije do tych 130 stopni, trzymasz słoiki w środku przez kwadrans. I gotowe!

Ważne: pilnuj temperatury. Jak za wysoka, to słoiki mogą popękać, a tego byśmy nie chcieli, prawda? No i pamiętaj, że pasteryzacja to nie cud – mięso i tak trzeba przechowywać w chłodnym miejscu.

Tak w ogóle to zastanawiałem się ostatnio nad tym, jak bardzo ufamy technologii w kwestii jedzenia. Kiedyś ludzie radzili sobie bez piekarników, a teraz? No cóż, postęp. Chociaż czasem mam wrażenie, że coś tracimy po drodze. Może tę bliskość z naturą? Albo po prostu za dużo myślę? Hahaha.