Ile śpią osoby z depresją?

Sen w cieniu depresji: Czy osoby z depresją śpią za dużo?

Depresja, powszechnie kojarzona z uczuciem smutku i beznadziei, często rzuca długi cień na nasze codzienne funkcjonowanie, a jednym z obszarów szczególnie dotkniętych jest sen. Chociaż obraz depresji często maluje się jako bezsenne noce pełne rozmyślań, rzeczywistość bywa znacznie bardziej złożona. Często słyszymy o osobach z depresją, które śpią “za mało”, ale czy spanie “za dużo” również jest częścią tego krajobrazu?

Hipersomnia w depresji: Kiedy sen staje się więzieniem.

Zaburzenia snu są integralną częścią depresji. Niemniej jednak, podczas gdy wiele osób doświadcza bezsenności (insomnia), część osób z depresją zmaga się z jej odwrotnością – hipersomnią. Charakteryzuje się ona nadmierną sennością, wydłużonym czasem snu w nocy (często przekraczającym 10 godzin) i trudnościami z wybudzeniem, a także potrzebą drzemek w ciągu dnia.

Dlaczego sen nie przynosi ukojenia?

Paradoksalnie, osoby z depresją, nawet te, które śpią długo, często nie odczuwają wypoczęcia. Ich sen może być płytki, przerywany, z zaburzeniami cyklu REM. Czym to jest spowodowane?

• Zaburzenia rytmu dobowego: Depresja zakłóca naturalny zegar biologiczny, regulujący cykle snu i czuwania. Może to prowadzić do trudności z zasypianiem i budzeniem się o regularnych porach.
• Zmiany w neuroprzekaźnikach: Serotonina, noradrenalina i dopamina – neuroprzekaźniki kluczowe dla regulacji nastroju i snu – są często zaburzone w depresji. To wpływa na jakość snu i poczucie wypoczęcia.
• Stres i lęk: Choć sen powinien być czasem regeneracji, osoby z depresją często doświadczają nasilenia stresu i lęku w nocy. To może prowadzić do przerywanego snu i trudności z osiągnięciem głębokiej fazy snu.
• Ucieczka w sen: W niektórych przypadkach nadmierna senność może być formą unikania trudnych emocji i rzeczywistości. Sen staje się sposobem na wycofanie się i chwilowe odcięcie od problemów.

Ważne rozróżnienie: zmęczenie a senność.

Ważne jest, aby odróżnić zmęczenie od senności. Zmęczenie to uczucie braku energii i sił, podczas gdy senność to pragnienie snu. Osoby z depresją często doświadczają obu, ale nie zawsze idą one w parze. Można odczuwać silne zmęczenie, nie odczuwając senności, i odwrotnie.

Co robić, gdy sen staje się problemem?

Jeśli doświadczasz nadmiernej senności w połączeniu z innymi objawami depresji, kluczowe jest skonsultowanie się z lekarzem lub psychiatrą. Specjalista może pomóc w ustaleniu przyczyny problemów ze snem i zaproponować odpowiednie leczenie, które może obejmować:

• Psychoterapię: Pomaga w radzeniu sobie z emocjonalnymi przyczynami depresji i zaburzeń snu.
• Leki: Antydepresanty mogą regulować poziom neuroprzekaźników i poprawiać zarówno nastrój, jak i jakość snu.
• Higienę snu: Wprowadzenie regularnych godzin snu, unikanie kofeiny i alkoholu przed snem oraz stworzenie komfortowych warunków do spania.
• Fototerapię: Ekspozycja na jasne światło, zwłaszcza w godzinach porannych, może pomóc w regulacji rytmu dobowego.

Podsumowanie:

Nadmierna senność jest częstym, choć często pomijanym objawem depresji. Nie należy jej bagatelizować, ponieważ może znacząco wpływać na jakość życia. Poszukiwanie profesjonalnej pomocy i wprowadzenie odpowiednich zmian w stylu życia może przynieść ulgę i pomóc odzyskać kontrolę nad swoim snem i samopoczuciem. Pamiętaj, że nie jesteś sam i istnieją sposoby na poprawę swojego stanu.

#Depresja #Osoba #Sen