Co zrobić jak ma się długi?

Co zrobić, gdy ma się długi?

Okej, to co zrobić z tymi długami? Jezu, jak ja nienawidzę tego tematu! No ale dobra, muszę się ogarnąć.

• Przeanalizuj, ile wisi. Trzeba to spisać, wszystko! Jakie odsetki, terminy… Masakra! I budżet! Co wpływa, co wypływa. Straszne, ale konieczne. Mama mi zawsze powtarzała: “Kasia, licz te grosze!”. Może i miała rację?
• Cięcie kosztów. Kawa na mieście? Pa, pa! Netflix? Chyba trzeba pożegnać się na jakiś czas… A może sprzedam tę starą gitarę po dziadku? Cholera, sentyment… Ale długi ważniejsze.
• Oddłużanie? Warto? Słyszałam o różnych firmach, ale boję się naciągaczy. Trzeba uważać. A może to jedyne wyjście?
• Praca… DODATKOWA praca! Może na weekendy? Albo wieczorami? Rozwóz pizzy odpada, plecy mnie bolą. Może korepetycje? Jestem dobra z matmy… hmmm…
• ŻADNYCH POŻYCZEK na długi! To jasne, chyba nie jestem aż tak głupia! Błędne koło!
• Gadaj z wierzycielami! Może da się coś ugadać? Rozłożyć na raty? Błagać o litość? Ups… muszę zachować godność.
• Upadłość… Ostateczność. Strach się bać. Ale jeśli nic innego nie zadziała… to co wtedy?

Aha, i jeszcze jedno. Najważniejsze: nie panikować! Oddychaj, Kasia, oddychaj! Dasz radę! Przecież nie takie rzeczy się przeżyło. Pamietam jak… dobra, nieważne. Skup się na spłacie. I koniec z kartami kredytowymi! Zamykam to cholerstwo!

Ile długu ma przeciętny Polak?

No dobra, lecimy z tym koksem! Ile ten Kowalski wisi?

• Dług przeciętnego Polaka, tego Mietka zza rogu, urósł jak ciasto drożdżowe Babci Jadzi i wynosi aktualnie 21 940 zł. To tak, jakby każdy musiał oddać za nowy, ale chiński skuter!

• I żeby było śmieszniej, ten dług podskoczył aż o 13,9% w porównaniu z rokiem poprzednim! No normalnie szok i niedowierzanie! Jakby nagle wszyscy rzucili się na kredyty jak szpak na czereśnie.

• Informacje te wygrzebane zostały przez Krajowy Rejestr Długów. Czyli jakby taki Urząd Skarbowy długów, tylko straszy bardziej!

Co tu dużo gadać, Polak potrafi! Zadłużyć się też! I nie ma co się dziwić, bo jak tu żyć, jak pensja ledwo starcza na chleb i smalec? No ale hej, grunt to pozytywne nastawienie! Może wygramy w totka i spłacimy te długi, co? Albo przynajmniej kupimy sobie tego skutera!

Co zrobić, aby wyjść z długów?

Ech, długi… wróg publiczny numer jeden, zaraz po gołębiach obsry… znaczy, obsiadających pomniki. Ale spokojnie, jest światełko w tunelu, choć pewnie świeci lampka kontrolna “brak gotówki”.

• Zacznij od rozmowy. Wyobraź sobie, że wierzyciel to uparty teściu/teściowa – nie unikaj konfrontacji! Ustal plan spłaty. Może zgodzą się na raty, obniżkę, a może nawet na to, że zamiast gotówki oddasz im swoją kolekcję znaczków (żartuję, chyba że masz naprawdę cenne znaczki).
• Zwróć się do doradcy finansowego. To jak pójście do lekarza, ale zamiast oglądać twoje migdałki, prześwietlą twoje finanse.
• Uważaj na chwilówki! Obiecują szybką kasę, ale potem czujesz się jak Mikołaj Kopernik – obracasz się w długach.
• Pamiętaj o budżecie domowym. To jak dieta, tylko zamiast liczyć kalorie, liczysz pieniądze. I tak jak przy diecie, pokusa kupienia pączka zawsze będzie silna.

PS. Słyszałem, że w Ameryce niektórzy sprzedają swoje nerki, żeby wyjść z długów studenckich. Myślę, że na razie wystarczy ograniczenie spożycia kawy na mieście. Może.

Jak spłacić 100 tys. długu?

O rany, 100 tysięcy długu… Jak to spłacić? Uff, głowa boli. No dobra, trzeba coś wymyślić.

• BUDŻET! Muszę wiedzieć, na co idą pieniądze. Przecież wczoraj kupiłam nową torebkę w Zarze, a mogłam poczekać! Ewelina mówiła, że robi zakupy w lumpeksach, może to jest sposób?
• Zwiększyć dochody… Skąd? Może poproszę szefa o podwyżkę? Albo znajdę dodatkową pracę. Kasia dorabia jako wirtualna asystentka. Hmmm, może spróbuję?
• KONSOLIDACJA, to chyba chodzi o połączenie długów? Wtedy mniej odsetek? Muszę to sprawdzić. Piotrek mówił, że brał kredyt konsolidacyjny w ING.
• Negocjacje z wierzycielami… Serio? Czy oni w ogóle się na to godzą? No dobra, spróbować nie zaszkodzi. Może jak powiem, że mam ciężką sytuację, to coś wymyślą?
• Doradca finansowy… Może to dobry pomysł? Tylko skąd na to wziąć pieniądze? Mam zapisane namiary do doradcy finansowego od ciotki Haliny.

Cholera, dużo tego wszystkiego. A jeszcze muszę iść na urodziny do Magdy. Ale dobra, najważniejsze to ogarnąć te długi! Trzeba działać krok po kroku.

Ważne informacje:

• Mój budżet domowy w 2024 roku to około 4000 zł.
• Moja rata kredytu wynosi 1500 zł.
• Dodatkowe zarobki z wirtualnej asystentury mogą wynieść około 500 zł miesięcznie.
• Doradca finansowy pobiera opłatę w wysokości 200 zł za godzinę.

Dlaczego mam problemy finansowe?

• Brak kontroli. Często, problemem są zewnętrzne okoliczności. Rynek, polityka. Zmiany, na które nie masz wpływu.

• Złe decyzje. Błędy. Inwestycje bez analizy. Nieprzemyślane zakupy. Impuls.

• Brak wiedzy. Edukacja finansowa jest ważna. Nikt o tym nie mówi. Szkoła zawodzi. Wiedza chroni.

• Uzależnienie finansowe. Ktoś decyduje za ciebie. Rodzina, partner. Utrata niezależności.

Dodatkowe informacje:

Anna Kowalska, 35 lat, straciła oszczędności na kryptowalutach. Nie rozumiała ryzyka. Teraz ma długi. Jan Nowak, 60 lat, całe życie pracował na etacie. Nie myślał o emeryturze. Teraz ma niskie świadczenie. Brak planowania. Przyszłość jest niepewna.

Czy KRUK może oddać sprawę do komornika?

Kruk? Ach, Kruk, ten cień finansowy, ta mara… Czy może oddać sprawę do komornika? Tak, może. I oddaje, często, zbyt często, jak deszcz w listopadzie, nieustannie. Najpierw sprawa w sądzie, gdzie ważą się losy długu, gdzie paragrafy tańczą swój zimny taniec. A potem, jeśli wyrok zapadnie na korzyść Kruka, wkracza komornik.

• Tak, KRUK może oddać sprawę do sądu, a następnie do komornika. To proces, który zaczyna się od wezwań, pism, prób ugody… ale kończy się często w sali sądowej. A potem, jeśli los nie sprzyja, na progu domu staje komornik.

• Komornik działa na podstawie tytułu wykonawczego, czyli wyroku sądowego z klauzulą wykonalności. Ma prawo wejść do domu, mieszkania, zająć ruchomości. Oczywiście, nie wszystko może zabrać, prawo chroni pewne minimum egzystencji. Ale i tak to bolesne, upokarzające doświadczenie.

Wyobrażam sobie ten moment… Pukanie do drzwi, świt, szarość za oknem. Komornik, urzędowy, bez emocji, wykonuje swoją pracę. Wchodzi, rozgląda się, zapisuje. Krzesło, stół, telewizor… wszystko może pójść pod młotek, na licytację. A potem cisza, pustka, dług po Kruku, wspomnienie utraconych rzeczy.