Co hamuje apetyt na alkohol?

10 wyświetlenia

Naltrekson, działając w okresie abstynencji, skutecznie redukuje intensywność głodu alkoholowego. Dodatkowo, w przypadku złamania abstynencji, minimalizuje prawdopodobieństwo wystąpienia długotrwałego ciągu alkoholowego. Z kolei nalmefen, stosowany doraźnie, wpływa na ograniczenie spożycia alkoholu poprzez osłabianie przyjemnych doznań związanych z jego piciem.

Sugestie 0 polubienia

Co hamuje apetyt na alkohol? Poza silną wolą – wsparcie farmakologiczne.

Walka z uzależnieniem od alkoholu to proces złożony, wymagający silnej woli i często – wsparcia specjalistów. O ile determinacja jednostki jest kluczowa, o tyle coraz częściej w terapii wykorzystuje się również farmakoterapię, która może skutecznie wspomóc proces abstynencji. Nie chodzi tu o zastąpienie terapii farmakologicznej innymi formami leczenia, ale o uzupełnienie ich działania i zwiększenie szans na sukces. Jednym z istotnych aspektów leczenia jest właśnie hamowanie apetytu na alkohol, a w tym pomagają konkretne leki.

Zazwyczaj, gdy mówimy o „głodzie alkoholowym”, mamy na myśli silną, niemal fizyczną potrzebę sięgnięcia po alkohol. Jest to objaw, który skutecznie podważa postanowienie o abstynencji i prowadzi do nawrotów. Zwalczanie tego głodu jest jednym z głównych celów terapii uzależnień.

W tym kontekście warto zwrócić uwagę na dwa leki: naltrekson i nalmefen. Oba działają na mechanizmy mózgowe odpowiedzialne za odczuwanie przyjemności związanej z piciem alkoholu, ale różnią się mechanizmem działania i sposobem podawania.

Naltrekson: To lek, który stosuje się w okresie abstynencji. Jego głównym celem jest redukcja intensywności głodu alkoholowego. Działa poprzez blokowanie receptorów opioidowych w mózgu, które są zaangażowane w odczuwanie nagrody i euforii związanej z piciem alkoholu. W efekcie, pragnienie alkoholu zostaje osłabione, a sam akt picia staje się mniej satysfakcjonujący. Dodatkową korzyścią jest minimalizacja ryzyka wystąpienia długotrwałego ciągu alkoholowego w przypadku przypadkowego złamania abstynencji. Naltrekson nie eliminuje całkowicie chęci sięgnięcia po alkohol, ale znacząco je osłabia, dając pacjentowi większą szansę na utrzymanie abstynencji.

Nalmefen: W przeciwieństwie do naltreksonu, nalmefen stosuje się doraźnie, w sytuacjach zwiększonego ryzyka spożycia alkoholu. Działa on również na receptory opioidowe, ale w inny sposób – osłabiając przyjemne doznania związane z piciem alkoholu. Dzięki temu, nawet jeśli pacjent spożyje alkohol, jego odczucia będą mniej intensywne i mniej satysfakcjonujące, co zmniejsza prawdopodobieństwo dalszego picia. Nalmefen jest więc cennym narzędziem w prewencji nawrotów.

Należy podkreślić, że zarówno naltrekson, jak i nalmefen powinny być stosowane pod ścisłym nadzorem lekarza specjalisty. To on dobierze odpowiedni lek i dawkę, uwzględniając indywidualne potrzeby pacjenta i jego stan zdrowia. Farmakoterapia jest jedynie jednym z elementów kompleksowego leczenia uzależnienia od alkoholu i powinna być połączona z psychoterapią oraz innymi formami wsparcia. Kluczowe jest również zrozumienie przyczyn uzależnienia i praca nad nimi w trakcie terapii. Leki takie jak naltrekson i nalmefen stanowią ważne wsparcie, ale nie są “magicznym rozwiązaniem” problemu. Sukces terapii zależy od zaangażowania samego pacjenta i współpracy z zespołem specjalistów.

#Brak Apetytu #Odczuwanie Wstrętu #Zdrowie Psychiczne