Czy choroby psychiczne są prawdziwe?

Czy choroby psychiczne są “prawdziwe”? Rozważania na temat autyzmu i obiektywnej rzeczywistości cierpienia.

Pytanie, czy choroby psychiczne są “prawdziwe”, jest zaskakująco częste i, co ważniejsze, fundamentalnie błędne. Podstawowy problem tkwi w samym sformułowaniu. Sugeruje ono, że cierpienie psychiczne jest czymś subiektywnym, wytworem fantazji, a nie rzeczywistym stanem biologicznym. Nic bardziej mylnego. Choroby psychiczne, takie jak autyzm, są tak samo “prawdziwe” jak choroby somatyczne – mają mierzalne konsekwencje biologiczne, neurologiczne i behawioralne.

Skupmy się na autyzmie jako przykładzie. Wyobraźmy sobie, że ktoś twierdzi, że złamanie nogi nie jest “prawdziwe”, bo nie widzi pęknięcia kości gołym okiem. Analogicznie, argument, że autyzm nie jest “prawdziwy”, bo nie widać go bezpośrednio, jest równie niedorzeczny. Choć mechanizmy leżące u podstaw autyzmu są wciąż badane, wiemy już, że nie jest to kwestia “wymyślonego” problemu.

Jak wskazuje fragment tekstu, autyzm ma złożoną etiologię, będącą wypadkową interakcji wielu genów. Nie jest to pojedynczy “gen autyzmu”, lecz skomplikowana sieć oddziaływań genetycznych, modyfikowanych przez czynniki środowiskowe. Zidentyfikowano już ponad 200 genów potencjalnie powiązanych z autyzmem, co podkreśla złożoność tego zaburzenia. Te geny wpływają na rozwój i funkcjonowanie mózgu, prowadząc do różnic w strukturze i funkcjonowaniu neuronów, neuroprzekaźników i szlaków neuronalnych. Te różnice mają konkretne, mierzalne konsekwencje, przejawiające się w specyficznych trudnościach w komunikacji, interakcjach społecznych i przetwarzaniu informacji sensorycznej.

“Prawdziwość” choroby psychicznej nie powinna być kwestionowana na podstawie widoczności objawów gołym okiem. Badania obrazowania mózgu, analizy genetyczne i obserwacje behawioralne dostarczają niezbitych dowodów na realność istnienia autyzmu i innych zaburzeń psychicznych. Problemem nie jest kwestionowanie ich istnienia, ale zrozumienie złożonych mechanizmów leżących u ich podstaw oraz opracowanie skutecznych metod diagnostyki i leczenia. Zamiast pytać o “prawdziwość” autyzmu, powinniśmy skupić się na wsparciu osób dotkniętych tym zaburzeniem i na poszerzaniu naszej wiedzy na temat jego etiologii i patogenezy. Cierpienie jest realne, niezależnie od tego, czy jego źródło jest widoczne gołym okiem, czy wymaga zaawansowanych badań naukowych.

#Choroby Psychiczne #Leczenie Zdrowia #Zdrowie Psychiczne