Czy w badaniu krwi wyjdzie nerwica?

Czy badanie krwi wykryje nerwicę? Rozwiewamy wątpliwości.

Wiele osób zastanawia się, czy badanie krwi może jednoznacznie wskazać na nerwicę. Odpowiedź brzmi: nie. Samo badanie krwi nie jest diagnostyczne w przypadku nerwicy, czyli zespołu zaburzeń lękowych. Nie istnieje specyficzny marker we krwi, który potwierdzałby istnienie tego schorzenia. Nerwica to zaburzenie psychiczne, którego diagnoza opiera się na ocenie objawów, historii choroby oraz wywiadzie przeprowadzonym przez specjalistę, takiego jak psychiatra lub psycholog.

Mimo że badanie krwi nie diagnozuje nerwicy, lekarz może zlecić określone testy laboratoryjne. Nie służą one jednak do wykrycia samego zaburzenia lękowego, a do wykluczenia innych potencjalnych przyczyn objawów, które pacjent zgłasza. Wiele schorzeń somatycznych, czyli cielesnych, może manifestować się podobnie jak nerwica. Objawy takie jak kołatanie serca, drżenie rąk, problemy ze snem, czy bóle brzucha mogą być spowodowane zarówno zaburzeniami lękowymi, jak i np. problemami z tarczycą, niedoborami witamin czy minerałów, a nawet niektórymi nowotworami.

Dlatego lekarz, zanim postawi diagnozę nerwicy, może zlecić badania krwi, aby upewnić się, że obserwowane objawy nie są wynikiem niezdiagnozowanej choroby fizycznej. Wśród badań, które mogą zostać zlecone, znajdują się m.in.:

• Morfologia krwi: pozwala ocenić ogólny stan zdrowia i wykryć ewentualne infekcje, anemię czy inne nieprawidłowości.
• Badanie poziomu hormonów tarczycy (TSH, FT3, FT4): zaburzenia pracy tarczycy mogą dawać objawy podobne do nerwicy.
• Poziom elektrolitów (sód, potas, magnez, wapń): ich niedobory mogą wpływać na funkcjonowanie układu nerwowego i nasilać objawy lękowe.
• Glukoza: wahania poziomu cukru we krwi mogą prowokować niepokój i inne dolegliwości przypominające nerwicę.
• Badanie poziomu witaminy B12 i kwasu foliowego: ich niedobory mogą wpływać na nastrój i poziom energii, potęgując objawy lękowe.

Podsumowując, badanie krwi nie jest narzędziem do diagnozowania nerwicy. Jego rola w procesie diagnostycznym sprowadza się do wykluczenia innych schorzeń, które mogą maskować się pod objawami zaburzeń lękowych. Kluczowe znaczenie ma konsultacja ze specjalistą zdrowia psychicznego, który na podstawie wywiadu i obserwacji postawi trafną diagnozę i zaproponuje odpowiednie leczenie.