Co zbadać przy nerwicy lękowej?

Nerwica lękowa: Kluczowe obszary diagnostyczne, które należy zbadać

Nerwica lękowa to powszechne zaburzenie, które znacząco wpływa na jakość życia. Diagnoza, wbrew pozorom, nie opiera się na pojedynczym badaniu, lecz na kompleksowej ocenie wielu aspektów funkcjonowania pacjenta. Kluczem do skutecznego leczenia jest precyzyjne zdiagnozowanie rodzaju i nasilenia objawów, a to wymaga dokładnego i wielowymiarowego podejścia. Co więc należy zbadać przy podejrzeniu nerwicy lękowej?

1. Szczegółowy wywiad lekarski: Podstawa diagnozy

Wywiad lekarski to fundament diagnostyki. Lekarz powinien dokładnie zbadać historię choroby pacjenta, skupiając się na:

• Początku objawów: Kiedy pojawiły się pierwsze symptomy? Czy wystąpiło jakieś konkretne zdarzenie, które mogło je wywołać (np. stresująca sytuacja, trauma)?
• Charakterze objawów: Jakie są dominujące objawy? Czy pacjent doświadcza przede wszystkim kołatania serca, duszności, zawrotów głowy, drżenia rąk, bólu w klatce piersiowej, czy może raczej lęku napadowego, uogólnionego lęku, fobii, a może objawów somatycznych takich jak bóle brzucha, napięcie mięśni? Istotne jest opisanie zarówno fizycznych, jak i emocjonalnych dolegliwości.
• Nasileniu objawów: Jak często występują objawy? Jak długo trwają? Jak bardzo upośledzają codzienne funkcjonowanie pacjenta? Przydatne jest wykorzystanie skal oceny nasilenia objawów, które pozwalają na obiektywną ocenę ich stopnia.
• Wpływie objawów na codzienne życie: W jaki sposób objawy wpływają na pracę, relacje z bliskimi, życie towarzyskie i aktywność fizyczną? Czy pacjent unika pewnych sytuacji z powodu lęku? Czy objawy prowadzą do unikania aktywności, które wcześniej sprawiały przyjemność?
• Historii chorób: Istotne jest również sprawdzenie, czy pacjent cierpi na inne choroby, które mogłyby przyczyniać się do wystąpienia podobnych objawów (np. choroby tarczycy, choroby serca).
• Zażywanych leków i substancji: Lekarz powinien sprawdzić, czy pacjent zażywa jakieś leki lub substancje, które mogłyby wywołać lub nasilić objawy lękowe.
• Historii rodzinnej: Czy w rodzinie pacjenta występują zaburzenia lękowe lub inne choroby psychiczne? Informacje te mogą być pomocne w ocenie ryzyka genetycznego.

2. Obiektywne badanie fizykalne: Wykluczenie chorób somatycznych

Badanie fizykalne ma na celu wykluczenie chorób somatycznych, które mogą imitować objawy nerwicy lękowej. Lekarz oceni pracę układu sercowo-naczyniowego, oddechowego i nerwowego. W razie potrzeby zlecone zostaną badania dodatkowe, takie jak EKG, badania krwi czy tomografia komputerowa.

3. Testy psychologiczne: Uzupełnienie wywiadu

Testy psychologiczne, takie jak kwestionariusze oceniające lęk i depresję (np. STAI, Beck Depression Inventory), mogą być pomocne w obiektywnej ocenie nasilenia objawów i w różnicowaniu diagnozy. Pomogą również w śledzeniu postępów leczenia. Nie są one jednak jedynym kryterium diagnostycznym.

4. Diagnoza różnicowa: Wykluczenie innych schorzeń

Ważne jest, aby lekarz przeprowadził diagnozę różnicową, wykluczając inne schorzenia, które mogą powodować podobne objawy, takie jak: zaburzenia hormonalne, choroby serca, choroby tarczycy, a nawet niektóre choroby neurologiczne.

Podsumowując, rozpoznanie nerwicy lękowej wymaga holistycznego podejścia, obejmującego szczegółowy wywiad, badanie fizykalne i ewentualnie testy psychologiczne. Tylko kompleksowa ocena pozwala na postawienie trafnej diagnozy i wdrożenie skutecznego leczenia, które pomoże pacjentowi odzyskać kontrolę nad swoim życiem.

#Diagnoza Lęku #Leczenie Lęków #Nerwica Lękowa