Jak lekarz stwierdza astmę?

Jak lekarz stawia diagnozę astmy: więcej niż tylko duszność

Astma to choroba przewlekła, charakteryzująca się nawracającymi epizodami duszności, świszczącego oddechu, kaszlu i ucisku w klatce piersiowej. Diagnoza astmy nie jest prosta i opiera się na kompleksowym podejściu, wykraczającym poza typowe objawy. Kluczową rolę odgrywa tu dokładny wywiad lekarski, badanie fizykalne oraz szereg badań dodatkowych, z których najważniejszą jest spirometria.

Wiele osób błędnie utożsamia astmę z po prostu “trudnym oddychaniem”. Diagnostyka musi uwzględnić charakterystykę objawów, ich częstotliwość, czynniki wywołujące zaostrzenia oraz historię choroby zarówno pacjenta, jak i jego rodziny (alergie, choroby układu oddechowego). Lekarz przeprowadza szczegółowy wywiad, dopytując o:

• Charakter objawów: Czy duszność pojawia się nagle czy stopniowo? Czy jest związana z wysiłkiem fizycznym, alergenami (np. pyłkami, roztoczami), zmianami pogody, infekcjami? Jakie leki łagodzą objawy?
• Częstotliwość objawów: Jak często występują zaostrzenia? Jak długo trwają?
• Wpływ czynników zewnętrznych: Czy objawy nasilają się w określonych porach roku, w konkretnych miejscach lub po kontakcie z konkretnymi substancjami?
• Historia rodzinna: Czy w rodzinie pacjenta występują choroby alergiczne lub astma?

Po zebraniu wywiadu, lekarz przeprowadza badanie fizykalne, skupiając się na osłuchaniu płuc w celu wykrycia świszczących oddechów lub innych nieprawidłowości. Jednakże, samo badanie fizykalne rzadko wystarcza do postawienia diagnozy.

Spirometria – klucz do diagnozy

Tutaj wkracza spirometria – niezastąpione badanie czynnościowe płuc. To badanie, wymagające aktywnego udziału pacjenta, mierzy ilość powietrza wdychanego i wydychanego oraz szybkość tego procesu. Wyniki spirometrii pozwalają ocenić pojemność życiową płuc (pojemność powietrza, które pacjent może wydychać po maksymalnym wdechu) oraz przepływ powietrza w drogach oddechowych. Zmianie w tych parametrach wskazują na obstrukcję dróg oddechowych, charakterystyczną dla astmy.

Ważne jest jednak podkreślenie, że spirometria sama w sobie nie stawia diagnozy astmy. Wyniki badania muszą być interpretowane w kontekście objawów klinicznych i innych czynników. W przypadku podejrzenia astmy, lekarz może zlecić również:

• Testy alergiczne: Aby zidentyfikować potencjalne alergeny wywołujące objawy.
• Pomiar szczytowego przepływu wydechowego (PEF): Regularne pomiary PEF w domu pozwalają na monitorowanie stanu płuc i wykrywanie wczesnych oznak zaostrzenia.
• Badanie gazometryczne krwi: Aby ocenić poziom tlenu i dwutlenku węgla we krwi.
• RTG klatki piersiowej: Aby wykluczyć inne choroby płuc.

Diagnoza astmy jest procesem, który wymaga czasu i współpracy lekarza z pacjentem. Dokładne zebranie wywiadu, przeprowadzenie spirometrii oraz ewentualnie innych badań pozwala na postawienie trafnej diagnozy i wdrożenie odpowiedniego leczenia, poprawiającego jakość życia pacjenta. Pamiętajmy, że wczesna diagnoza astmy jest kluczowa dla zapobiegania powikłaniom i skutecznego kontrolowania choroby.

#Astma #Diagnoza #Leczenie