Do jakiej temperatury można pędzić bimber?

Sekrety Temperatura Bimbru: Nie tylko o Fermentacji, ale i o Destylacji

Temat idealnej temperatury w procesie produkcji bimbru często sprowadza się do fermentacji, gdzie faktycznie kluczowe jest utrzymanie odpowiedniego zakresu. Mówi się, że optimum to 18-35 stopni Celsjusza, a im bliżej dolnej granicy, tym proces dłuższy, ale smak i aromat destylatu potencjalnie lepsze. Unikanie wyższych temperatur fermentacji jest słuszne, bo minimalizuje powstawanie niepożądanych produktów ubocznych. Ale co z destylacją?

Destylacja to kolejny rozdział i zupełnie inne temperatury. Tutaj nie mówimy już o bakteriach i drożdżach, ale o fizyce – o temperaturach wrzenia różnych substancji. To one decydują o tym, co ostatecznie znajdzie się w naszej butelce.

Do jakiej temperatury więc pędzić bimber? Odpowiedź brzmi: to zależy!

Chodzi o to, by zrozumieć, co się dzieje podczas podgrzewania nastawu:

• Początek procesu (tzw. “przedgony”): Niskie temperatury, w których parują substancje najbardziej lotne, takie jak aceton i aldehyd octowy. Są one szkodliwe i psują smak bimbru, dlatego bezwzględnie trzeba je odrzucić. Temperatura wrzenia tych substancji jest wyraźnie niższa niż etanolu.
• “Serce” destylatu: To pożądana część, zawierająca głównie etanol. Gotuje się on w temperaturze około 78,37 stopni Celsjusza. Utrzymywanie temperatury w okolicach tej wartości (zazwyczaj 78-82 stopni Celsjusza mierzona na termometrze głowicy destylacyjnej) pozwala na wyodrębnienie czystego alkoholu.
• “Pogony”: Wraz ze wzrostem temperatury zaczynają parować związki o wyższej temperaturze wrzenia, takie jak alkohole fuzlowe. Te składniki wpływają negatywnie na smak i aromat, czyniąc destylat mniej pożądanym.

W praktyce to wygląda tak:

1. Rozgrzewanie: Podgrzewamy nastaw powoli i równomiernie.
2. Odbiór przedgonów: Zanim temperatura osiągnie 78 stopni Celsjusza, odbieramy powoli pierwsze krople (przedgony) i odrzucamy je. To kluczowe dla bezpieczeństwa i smaku. Ilość odrzucanych przedgonów zależy od wielkości wsadu i zawartości alkoholu.
3. Odbiór serca: Kiedy temperatura stabilizuje się w okolicach 78-82 stopni Celsjusza (w zależności od aparatury i wsadu), rozpoczynamy odbiór “serca” destylatu. To najbardziej pożądana frakcja, którą będziemy pić.
4. Monitorowanie i odbiór pogonów: Gdy temperatura zaczyna wyraźnie wzrastać (np. powyżej 85 stopni Celsjusza) i smak destylatu zaczyna się psuć, przechodzimy do odbioru “pogonów” lub przerywamy proces. Pogonów z reguły się nie pije, można je jednak wykorzystać ponownie w następnej destylacji (dodając do kolejnego nastawu).

Podsumowując:

• Fermentacja: 18-35 stopni Celsjusza (optymalnie bliżej dolnej granicy).
• Destylacja: Nie ma jednej idealnej temperatury. Kluczowe jest kontrolowanie temperatury wrzenia i świadome oddzielanie frakcji (przedgony, serce, pogony) na podstawie ich temperatury wrzenia i smaku.

Pamiętajmy, że destylacja to sztuka wymagająca doświadczenia i obserwacji. Każdy nastaw jest inny, a sama aparatura wpływa na przebieg procesu. Kluczem do sukcesu jest cierpliwość, precyzja i ciągłe doskonalenie swoich umiejętności.

#Bimber #Pędzenie #Temperatura