Czy ludzie ze schizofrenią żyją krócej?

11 wyświetlenia

Pacjenci ze schizofrenią mają skróconą średnią długość życia w porównaniu do populacji ogólnej. Ta różnica wynosi około 10-15 lat, co oznacza, że żyją oni o dekadę lub dwie krócej niż przeciętny człowiek.

Sugestie 0 polubienia

Schizofrenia a długość życia: dlaczego osoby chore żyją krócej?

Schizofrenia, przewlekła choroba psychiczna, wpływa nie tylko na umysł, ale i na ciało. Potwierdzone badania wskazują na znacząco skróconą średnią długość życia osób zmagających się z tą chorobą, wynoszącą nawet 10-15 lat mniej niż u osób zdrowych. Co kryje się za tą zatrważającą statystyką? Nie jest to wynik samej schizofrenii, ale splotu wielu czynników, które oddziałują na pacjentów.

Poza objawami psychotycznymi:

Skrócona długość życia osób ze schizofrenią nie jest bezpośrednim następstwem objawów psychotycznych, takich jak omamy czy urojenia. Źródła problemu tkwią głębiej i są znacznie bardziej złożone. Możemy wyróżnić kilka kluczowych aspektów:

  • Problemy somatyczne: Osoby ze schizofrenią są bardziej narażone na choroby układu krążenia, cukrzycę, choroby układu oddechowego, a także nowotwory. Częściowo wynika to z zaniedbania opieki zdrowotnej, trudności w przestrzeganiu zaleceń lekarskich, a także ubocznych skutków niektórych leków przeciwpsychotycznych.
  • Styl życia: Schizofrenia często utrudnia prowadzenie zdrowego trybu życia. Pacjenci mogą mieć problemy z utrzymaniem regularnej aktywności fizycznej, zdrowej diety, a także borykać się z uzależnieniami, takimi jak palenie tytoniu czy nadużywanie alkoholu i substancji psychoaktywnych, które dodatkowo obciążają organizm.
  • Dostęp do opieki zdrowotnej: Niestety, osoby ze schizofrenią często napotykają na bariery w dostępie do odpowiedniej opieki medycznej, zarówno w zakresie zdrowia psychicznego, jak i fizycznego. Stygmatyzacja choroby, trudności w komunikacji, a także ubóstwo, które częściej dotyka osoby chore, utrudniają regularne korzystanie z usług medycznych i wczesne diagnozowanie chorób somatycznych.
  • Zwiększone ryzyko samobójstw: Osoby ze schizofrenią są w grupie podwyższonego ryzyka samobójstwa, co znacząco wpływa na statystyki dotyczące długości życia. Depresja, poczucie beznadziejności, a także impulsywność związana z chorobą, mogą prowadzić do tragicznych w skutkach decyzji.
  • Interakcje lekowe: Leki przeciwpsychotyczne, choć niezbędne w leczeniu schizofrenii, mogą powodować poważne skutki uboczne, takie jak przyrost masy ciała, zaburzenia metaboliczne, a także problemy kardiologiczne. Długotrwałe stosowanie tych leków wymaga regularnej kontroli i odpowiedniego doboru dawki, aby minimalizować ryzyko powikłań.

Nadzieja na przyszłość:

Pomimo tych trudności, istnieje nadzieja na poprawę sytuacji. Wczesna diagnoza, kompleksowe leczenie, obejmujące zarówno terapię farmakologiczną, jak i psychoterapię, a także wsparcie społeczne i edukacja mogą znacząco zwiększyć jakość i długość życia osób ze schizofrenią. Ważne jest również zwalczanie stygmatyzacji choroby i promowanie holistycznego podejścia do zdrowia, uwzględniającego zarówno aspekt psychiczny, jak i fizyczny.

#Choroba #Schizofrenia #Życie