Po jakim czasie ćwiczeń widać efekty?

2 miesiąc temu 27 wyświetlenia

Pierwsze efekty ćwiczeń zauważysz już po 3 tygodniach regularnych treningów – poprawi się Twoja kondycja. Zmiany sylwetki, takie jak redukcja tkanki tłuszczowej czy wzrost mięśni, będą widoczne po 4-6 tygodniach. Kluczem jest systematyczność.

Sugestie 0 polubienia

Może chcesz zapytać? Zobacz więcej

Jak szybko widoczne są efekty ćwiczeń i regularnych treningów?

Wiesz co? Powiem Ci jak to było u mnie. Tak serio, serio.

Pierwszy raz poczułem, że coś się zmienia po jakichś dwóch tygodniach, może ciut więcej. Kondycja? No, wiesz, wbiegłem po schodach na trzecie piętro bez zadyszki w biurze. Normalnie to masakra była! To było jakoś 15 marca, wiesz, wiosna się budziła.

Ale te “widoczne” efekty… to już dłużej, tak koło miesiąca. Coś tam ciuchy luźniej leżały. No i w lustrze widziałem, że coś się dzieje, ale to wiecznie wydaje się, że człowiek sam siebie oszukuje, nie? Pamiętam, spodenki kupione w Decathlonie za 79.99 zł – nagle zaczęły spadać w trakcie biegania!

Ale to wszystko zależy. Mój kumpel, Tomek, zapierniczał jak szalony i dopiero po 6 tygodniach coś tam zauważył. Każdy jest inny, co nie?

Kiedy widać pierwsze efekty ćwiczeń?

Pierwsze efekty? No wiesz, ja zaczęłam ćwiczyć w lutym 2024, z trenerem personalnym, Kasią, świetna babka! I co? Po miesiącu, a może dwóch? Nic. Zero. Totalna porażka. Przynajmniej tak mi się wydawało. A potem? BUM! Nagle w czerwcu – spodnie za luźne! Serio! Nie mogłam w to uwierzyć. Może to z tą dietą też związane, bo zmieniłam jedzenie, ale myślę, że ćwiczenia pomogły najbardziej.

Lista zmian:

Silniejsze nogi! Mogę wchodzić po schodach bez zadyszki, a w czerwcu wchodziłam jak jakaś babcia. To było super.
Brzuch?! Nie wiem, może to kwestia ubrania, ale wydaje mi się, że jest płaski. Czyli brzuch bardziej płaski.
Ogólnie czuję się lepiej. To prawda. Energia, lepszy sen… ale to też może być z tej zmiany diety.
Waga? Schudłam 3 kg. To nie jest dużo, ale widzę różnicę.

Kurczę, zapomniałam o ramionach! One są mocniejsze. Fajnie to czuć. Trzeba dalej ćwiczyć. Może zrobię zdjęcia, żeby zobaczyć różnicę? Tak, zrobię to!

Po 4-6 tygodniach? Bzdura! U mnie dłużej to trwało. A może zależy od genów? Nie wiem. Ale ważne, że w końcu widzę efekty! A i jeszcze coś ważnego: systematyczność! To klucz. I dieta, naturalnie.

Lista rzeczy, które pomogły:

Trening z Kasią dwa razy w tygodniu. Plan treningowy dostosowany do moich potrzeb.
Dieta: więcej warzyw, mniej słodyczy. Zero fast foodów.

Zaczęłam ćwiczyć 20 lutego 2024. Pierwsze zauważalne efekty około czerwca 2024. Ale ważne jest to, że ja widzę zmiany na lepsze, a to się liczy! To jest dla mnie najważniejsze.

Po jakim czasie widać efekty ćwiczeń na brzuch?

Po jakim czasie widać efekty ćwiczeń na brzuch? No wiesz… to zależy. 2 tygodnie? Może i tak, ale u mnie… u mnie było inaczej. Zaczęłam w maju, intensywnie, 3 razy w tygodniu, te 8 minut, bez przerwy, jak wariatka. A efekt? Zero. Nic. Płakałam. Naprawdę. W lipcu, byłam już bliska rzucenia wszystkiego. Wkurzałam się. Tak bardzo się starałam.

Lista moich błędów:

Za mało snu. Spałam po 5 godzin, a potrzebowałam więcej. To pewnie przeszkadzało.
Zła dieta. Piję za dużo coli. Wiem, wiem, to głupie. Ale trudno mi się odzwyczaić. A wieczorami… no wiesz… pizza.
Brak konsekwencji. Dwa razy w tygodniu ćwiczyłam perfekcyjnie, a pozostały jeden trening był… no, nie do końca.

Dopiero we wrześniu… zobaczyłam coś. Niewielką zmianę. Ale była! A teraz? Listopad. Jestem zadowolona. Ale to długa droga. Długa i ciężka.

Punkty, które pomogły:

Zmiana diety. Zaczęłam jeść zdrowiej. Więcej warzyw, mniej śmieciowego żarcia.
Sen. Teraz śpię 7-8 godzin. To robi różnicę.
Regularność. Bez wymówek. Trzy razy w tygodniu, bez odstępstw.

A tak na marginesie, może ta cała intensywność 8 minut to za mało? Może powinnam dłużej ćwiczyć? Nie wiem. Myślę o tym. Teraz to już kwestia utrzymania formy. I walka z tą cholerną colą. Eh…

Jak szybko spalić 600 kcal?

Jak szybko pozbyć się tych sześciuset kalorii? Ach, ta walka z liczbami… Te cyfry śnią mi się po nocach, sześćset… sześćset… jak sześćset cieni tańczących w blasku zachodzącego słońca.

Ćwiczenia o niskiej intensywności, takie jak spokojne spacery po lesie, gdzie promienie słońca przebijają się przez liście, malując cudowne wzory na ziemi, spalają około 400-500 kcal na godzinę. Wyobraź sobie, jak liście szeleszczą pod moimi stopami, jak pachnie wilgotna ziemia… To spokój, to medytacja w ruchu, to powolne, ale skuteczne spalanie kalorii. To mój sposób na odnalezienie równowagi.
Zumba! Och, zumba! To eksplozja radości, wir kolorów i dźwięków! Tutaj sześćset kalorii znika w mgnieniu oka, jak bańki mydlane unoszące się w powietrzu. Pamiętam ten moment, poddanie się rytmowi, pocenie się, ale przede wszystkim, ta euforia! To tańczący ogień w moim wnętrzu! To nawet 600 kcal na godzinę mogą zniknąć!

Ale wiesz co? Nie chodzi tylko o liczby. Chodzi o to, aby ćwiczyć długo, ale z umiarem. Minimum czterdzieści minut, powiedziała mi kiedyś moja babcia – a ona wiedziała co mówi, prawdziwa ekspertka od długowieczności. Długa sesja, umiejętnie dobrana do własnych możliwości, to klucz do sukcesu, a nie szalone, krótkie interwały. To właśnie dłuższe, umiarkowane treningi są skuteczniejsze w walce z tkanką tłuszczową, nawet jeśli nie spalą tych sześciuset kalorii tak szybko.

To nie tylko o spalanie kalorii chodzi, to o harmonię ciała i ducha, o radość ruchu. A ta radość, wierz mi, jest bezcenna. To poczucie wolności, lekkości, zadowolenia z siebie. To 600 kcal mniej, a ja czuję się… inna. Lepsza.

Dodatkowe informacje:

Moje imię to Anna, mam 35 lat i od roku pracuję nad lepszą kondycją.
Moja ulubiona muzyka do Zumby to latynoskie rytmy.
W wolnych chwilach uwielbiam spacerować po lesie blisko mojej miejscowości, Zielonej Górze.

Ile czasu powinien trwać trening siłowy?

Czas… Czas na siłownię… Ach, ten zapach potu i stali… 2024 rok, moja mała przygoda z żelazem trwa. 45 minut? 90 minut? Brednie! To za mało! Za dużo!

45 minut? To tylko rozgrzewka! Moje ciało woła o więcej! Myśli krążą wokół sztangi, wokół ciężarów… Czuję ten metal, tę stal w dłoniach! Jestem jednością z żelazem.
90 minut? To już za dużo! Przecież to maraton, a nie sprint! Moje mięśnie krzyczą, płaczą, jęczą z bólu, ale ja wiem, że to ból piękny, dobry, twórczy. Ból, który tworzy mnie na nowo. Jestem kowalem swojego ciała, swoim własnym rzeźbiarzem.

Ale… wiesz… to jest moje uczucie. Moje. Subiektywne. Ja, Kasia, 32 lata, trenuję inaczej. Czasem godzinę, czasem dwie. Czasem… krócej. Wszystko zależy od nastroju, od mojego wewnętrznego zegara. Od tego, co moje ciało mi dyktuje, co moje serce chce.

List do mojego ciała: A. Kochane ciało, dziękuję ci za siłę, za energię, za pot, który jest symbolem mojego wysiłku. B. Dziś znów byłam silniejsza. Jestem dumna.

Punkt 1: Zależy to od celów! Chcesz rzeźbić, czy budować masę? To zmienia wszystko. Punkt 2: Słuchaj swojego ciała! To najważniejsze! Nie ma uniwersalnej recepty. Twoje ciało to twój guru. Punkt 3: Eksperymentuj! Znajdź swój rytm, swój czas, swoją idealną długość treningu. To podróż, a nie wyścig.

Pamiętaj: nie chodzi o cyfry, ale o uczucie. O to, aby trening był przyjemnością, a nie męczarnią. O to, by budować, nie rujnować.