Dlaczego spada wit D?

Dlaczego polskie słońce skąpi witaminy D? Głęboko o przyczynach niedoborów

Niedobór witaminy D to w Polsce problem powszechny, często bagatelizowany, a jednak istotnie wpływający na nasze samopoczucie i zdrowie. Mówi się o tym dużo, ale często powtarzane są jedynie ogólniki. Spróbujmy więc przyjrzeć się głębiej, dlaczego “witamina słońca” tak rzadko gości w naszych organizmach w optymalnych ilościach.

Sezonowy deficyt: oczywistość, ale nie jedyny winowajca

Oczywistą przyczyną niedoboru witaminy D jest niska ekspozycja na promienie słoneczne, szczególnie jesienią i zimą. Nasza szerokość geograficzna charakteryzuje się krótkimi dniami i niskim kątem padania promieni UV, co znacząco utrudnia syntezę witaminy D w skórze. W okresie od października do marca, słońce świeci zbyt słabo, by skutecznie aktywować prekursory witaminy D w naszej skórze, nawet jeśli spędzamy na zewnątrz sporo czasu. To fakt powszechnie znany. Ale czy tylko brak słońca jest problemem?

Dieta: skromne menu witaminy D

O ile synteza skórna jest najważniejszym źródłem witaminy D, to dieta pełni rolę uzupełniającą. Problem polega na tym, że naturalna żywność bogata w witaminę D jest stosunkowo rzadka. Należą do niej tłuste ryby morskie (łosoś, makrela, śledź), żółtka jaj i niektóre grzyby. Niestety, w polskiej diecie, zwłaszcza wśród osób unikających tłustych ryb, spożycie tych produktów jest często niewystarczające. Wzbogacanie żywności w witaminę D (np. mleka, margaryn) to rozwiązanie, ale nie zawsze wystarczające, aby pokryć zapotrzebowanie, zwłaszcza w okresie zimowym.

Styl życia: cień w cieniu

Nawet w słoneczne dni, paradoksalnie, sami ograniczamy dostęp słońca do naszej skóry. Długie godziny spędzane w zamkniętych pomieszczeniach (praca biurowa, nauka), stosowanie kremów z filtrem UV (choć niezbędne dla ochrony przed rakiem skóry, blokują syntezę witaminy D), noszenie odzieży zakrywającej ciało – wszystko to wpływa na ograniczenie produkcji witaminy D.

Indywidualne czynniki: wiek, waga i zdrowie

Warto pamiętać, że zapotrzebowanie na witaminę D różni się w zależności od wieku, masy ciała i ogólnego stanu zdrowia. Osoby starsze mają mniej efektywną syntezę skórną witaminy D, a osoby z nadwagą i otyłością potrzebują jej więcej, ponieważ witamina D “wiąże się” w tkance tłuszczowej i jest mniej dostępna dla organizmu. Choroby przewlekłe, takie jak schorzenia wątroby, nerek czy choroby przewodu pokarmowego, mogą również upośledzać wchłanianie i metabolizm witaminy D.

Suplementacja: konieczność, ale z rozwagą

Wobec powyższych faktów, suplementacja witaminą D, szczególnie w okresie jesienno-zimowym, jest w Polsce rekomendowana przez wielu lekarzy i specjalistów. Ważne jest jednak, aby robić to pod kontrolą lekarza, po wykonaniu badań krwi i określeniu indywidualnego zapotrzebowania. Samodzielne przyjmowanie wysokich dawek witaminy D może prowadzić do hiperwitaminozy, która również jest szkodliwa dla zdrowia.

Podsumowując:

Niedobór witaminy D w Polsce to problem złożony, wynikający z połączenia kilku czynników:

• Małej ekspozycji na promienie słoneczne w okresie jesienno-zimowym.
• Ograniczonego spożycia produktów bogatych w witaminę D.
• Stylu życia ograniczającego dostęp słońca do skóry.
• Indywidualnych uwarunkowań (wiek, waga, stan zdrowia).

Świadomość tych przyczyn jest kluczowa, aby skutecznie zapobiegać niedoborom witaminy D i cieszyć się dobrym zdrowiem przez cały rok. Warto więc porozmawiać z lekarzem i dopasować odpowiednią strategię, obejmującą zarówno dietę, ekspozycję na słońce (w miarę możliwości), jak i ewentualną suplementację. Pamiętajmy, że witamina D to znacznie więcej niż tylko “witamina słońca” – to fundament naszego zdrowia.

#Problem Witd #Spadek Witd #Witamina D