Jaka choroba wieku dziecięcego jest wywołana brakiem wapnia w organizmie?

Krzywica: Kiedy dziecięce kości stają się zbyt kruche

Krzywica, choć kojarzona z minionymi epokami, wciąż stanowi problem zdrowotny dotykający dzieci na całym świecie. Choć potocznie mówi się o krzywicy jako o “chorobie z braku wapnia”, sprawa jest nieco bardziej złożona. Źródłem problemu jest przede wszystkim niedobór witaminy D3, która odgrywa kluczową rolę w gospodarce wapniowo-fosforanowej organizmu.

Wapń, witamina D3 i fosforany – trio niezbędne dla mocnych kości:

Wapń jest podstawowym budulcem kości. Aby jednak mógł być efektywnie wchłaniany z pożywienia i wbudowywany w strukturę kostną, niezbędna jest obecność witaminy D3. Witamina ta, wytwarzana w skórze pod wpływem promieni słonecznych, reguluje poziom wapnia i fosforanów we krwi, zwiększając ich wchłanianie z przewodu pokarmowego oraz hamując ich wydalanie przez nerki. Fosforany, obok wapnia, również wchodzą w skład hydroksyapatytu, czyli głównego minerału budującego kości.

Jak dochodzi do krzywicy?

Krzywica rozwija się, gdy organizm dziecka nie otrzymuje wystarczającej ilości witaminy D3. Może to być spowodowane:

• Niedostateczną ekspozycją na słońce: Nowoczesny tryb życia, spędzanie czasu w pomieszczeniach, stosowanie kremów z filtrem UV, zanieczyszczenie powietrza – wszystko to ogranicza syntezę witaminy D3 w skórze.
• Niedoborami w diecie: Witamina D3 występuje w niewielu produktach spożywczych, takich jak tłuste ryby (łosoś, makrela, śledź), żółtka jaj, wzbogacane produkty mleczne.
• Zaburzeniami wchłaniania witaminy D3: Niektóre schorzenia przewodu pokarmowego (np. mukowiscydoza, celiakia) mogą utrudniać wchłanianie witaminy D3 z pożywienia.
• Chorobami nerek i wątroby: Narządy te odgrywają kluczową rolę w metabolizmie witaminy D3, dlatego ich uszkodzenie może prowadzić do jej niedoboru.
• Lekami: Niektóre leki, np. przeciwpadaczkowe, mogą wpływać na metabolizm witaminy D3.

Skutki niedoboru: Kruche kości i nie tylko.

Niedobór witaminy D3 skutkuje obniżeniem poziomu wapnia i fosforanów we krwi. W konsekwencji kości stają się miękkie, słabo zmineralizowane i podatne na deformacje. Najczęstsze objawy krzywicy to:

• Zgrubienia na żebrach (różaniec krzywiczy).
• Miękka czaszka (kraniotabes).
• Opóźnione zarastanie ciemiączek.
• Koślawość lub szpotawość kolan.
• Płaska klatka piersiowa (klatka kurza).
• Osłabienie siły mięśniowej.
• Opóźnione wyrzynanie się zębów.
• Drażliwość i płaczliwość.

Krzywica może również prowadzić do powikłań, takich jak:

• Zaburzenia wzrostu.
• Zaburzenia postawy.
• Problemy z uzębieniem.
• Zwiększone ryzyko złamań.
• Drgawki (w przypadku ciężkiego niedoboru wapnia).

Zapobieganie jest kluczem:

Najlepszym sposobem walki z krzywicą jest zapobieganie. Obejmuje to:

• Suplementację witaminą D3: Zgodnie z zaleceniami lekarza, szczególnie w okresie jesienno-zimowym i u dzieci z grup ryzyka.
• Odpowiednią dietę: Bogatą w witaminę D3 i wapń.
• Codzienną ekspozycję na słońce: W bezpiecznych godzinach i bez stosowania kremów z filtrem UV (oczywiście, w umiarze i z zachowaniem ostrożności).
• Regularne kontrole lekarskie: Umożliwiają wczesne wykrycie ewentualnych niedoborów i szybkie wdrożenie leczenia.

Podsumowując:

Choć niedobór wapnia jest jednym z elementów składowych krzywicy, kluczową rolę w jej rozwoju odgrywa niedobór witaminy D3. Dbałość o odpowiednią ekspozycję na słońce, prawidłową dietę i ewentualną suplementację witaminą D3 to najlepszy sposób na zapewnienie dziecku zdrowych i mocnych kości. Wczesne rozpoznanie i leczenie krzywicy pozwala uniknąć poważnych powikłań i zapewnić dziecku prawidłowy rozwój. Nie bagatelizujmy więc objawów i regularnie konsultujmy się z lekarzem pediatrą.

#Dzieci #Krzywica #Wapń