Jakie nowotwory wykrywa scyntygrafia?

Scyntygrafia: okno na rozprzestrzenianie się nowotworu

Scyntygrafia, metoda diagnostyczna wykorzystująca promieniowanie gamma emitowane przez podany pacjentowi radiofarmaceutyk, od lat pełni istotną rolę w onkologii. Choć nie jest tak precyzyjna jak tomografia emisyjno-pozytonowa (PET), oferuje cenny wgląd w rozprzestrzenianie się nowotworów, wspomagając diagnozę i monitorowanie terapii. Kluczem do jej skuteczności jest selektywne wiązanie się radiofarmaceutyku z określonymi tkankami, co pozwala na wizualizację zmian patologicznych na zdjęciach scyntygraficznych.

W zależności od rodzaju zastosowanego radiofarmaceutyku, scyntygrafia umożliwia wykrycie przerzutów nowotworowych w różnych narządach. Szczególnie skuteczna jest w diagnostyce przerzutów kostnych, gdzie radiofarmaceutyki, takie jak technec-99m-metylenodiofosfonian (MDP), kumulują się w obszarach o zwiększonej aktywności metabolicznej charakterystycznej dla zmian nowotworowych. Dzięki temu scyntygrafia kostna jest nieoceniona w ocenie zaawansowania nowotworów pierwotnie umiejscowionych w kościach, jak również w diagnostyce przerzutów z innych narządów, takich jak rak prostaty, piersi czy płuca.

Poza układem kostnym, scyntygrafia znajduje zastosowanie w wykrywaniu przerzutów w innych narządach. Specjalnie dobrane radiofarmaceutyki pozwalają na wizualizację zmian w wątrobie, płucach, a także w innych miejscach, w zależności od podejrzewanego rodzaju nowotworu i jego potencjalnych dróg rozprzestrzeniania się. Na przykład, w przypadku podejrzenia przerzutów do wątroby, można zastosować radiofarmaceutyki kumulujące się w komórkach wątrobowych, co pozwoli na identyfikację obszarów zajętych przez nowotwór.

Należy pamiętać, że scyntygrafia dostarcza informacji o rozprzestrzenianiu się choroby, ale nie jest w stanie jednoznacznie zidentyfikować typu nowotworu. Jej rezultaty są interpretowane w kontekście innych badań obrazowych, takich jak tomografia komputerowa (TK) czy rezonans magnetyczny (RM), a także wyników badań histopatologicznych. Scyntygrafia jest zatem narzędziem pomocniczym, które w połączeniu z innymi metodami diagnostycznymi pozwala na kompleksową ocenę stanu pacjenta i zaplanowanie odpowiedniego leczenia.

Podsumowując, scyntygrafia stanowi cenny element diagnostyki onkologicznej, umożliwiając wykrycie przerzutów nowotworowych w kościach, wątrobie, płucach i innych narządach. Choć jej precyzja lokalizacji zmian jest niższa niż w przypadku PET, jej wartość diagnostyczna i prostota wykonania sprawiają, że pozostaje istotnym narzędziem w monitorowaniu przebiegu choroby i ocenie skuteczności leczenia.

#Diagnostyka #Nowotwory #Scyntygrafia