Jaka choroba powoduje utrate wagi?

Utrata wagi: kiedy bić na alarm? Nie tylko tarczyca.

Utrata wagi, szczególnie ta niezamierzona i szybka, często budzi niepokój. Chociaż może być efektem diety czy wzmożonej aktywności fizycznej, bywa też sygnałem ostrzegawczym organizmu, wskazującym na rozwijającą się chorobę. Wiele osób automatycznie łączy spadek masy ciała z nadczynnością tarczycy, co jest słusznym skojarzeniem, ale nie jedynym. Chociaż kołatanie serca, drżenie rąk i nadmierna potliwość w połączeniu z utratą wagi rzeczywiście mogą sugerować problemy z tym gruczołem, warto spojrzeć szerzej na potencjalne przyczyny tego zjawiska.

Poza powszechnie znaną nadczynnością tarczycy, istnieje szereg innych schorzeń, które manifestują się spadkiem masy ciała. Mogą to być choroby układu pokarmowego, takie jak celiakia, choroba Leśniowskiego-Crohna czy wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Zaburzają one proces wchłaniania składników odżywczych, prowadząc do niedożywienia i w konsekwencji – utraty wagi. Często towarzyszą im bóle brzucha, biegunki, wzdęcia i uczucie przewlekłego zmęczenia.

Inną grupą chorób, które mogą objawiać się utratą wagi, są nowotwory. Szybki, niezamierzony spadek masy ciała może być jednym z pierwszych symptomów raka żołądka, jelita grubego, trzustki, płuc, a także chłoniaków i białaczek. Mechanizm tego zjawiska jest złożony i związany m.in. z zwiększonym zapotrzebowaniem energetycznym komórek nowotworowych oraz produkcją przez guz substancji zaburzających metabolizm.

Nie można również zapominać o chorobach zakaźnych, takich jak gruźlica, która poza utratą wagi objawia się kaszlem, gorączką i nocnymi potami. Wspomniane w kontekście utraty wagi AIDS, choć dzięki terapii antyretrowirusowej rzadziej prowadzi do skrajnego wyniszczenia organizmu, nadal może powodować spadek masy ciała, szczególnie w zaawansowanym stadium.

Utrata wagi może być również związana z zaburzeniami psychicznymi, takimi jak depresja czy anoreksja. W przypadku depresji spadek apetytu i utrata zainteresowania jedzeniem prowadzą do niedoborów kalorycznych i w konsekwencji zmniejszenia masy ciała.

Podsumowując, utrata wagi, zwłaszcza gdy jest niezamierzona i połączona z innymi niepokojącymi objawami, powinna skłonić do wizyty u lekarza. Samodzielne stawianie diagnozy jest niebezpieczne. Tylko specjalista, po przeprowadzeniu wywiadu i niezbędnych badań, może ustalić przyczynę spadku masy ciała i wdrożyć odpowiednie leczenie.