Jak długo żyją osoby chore na schizofrenię?

31 wyświetlenia

Osoby z rozpoznaną schizofrenią stanowią znaczną część populacji, a liczba chorych w Polsce sięga setek tysięcy, z czego połowa pozostaje niezdiagnozowana. Choroba ta, niestety, prowadzi do skrócenia średniej długości życia o dekadę lub dwie.

Sugestie 0 polubienia

Jak długo żyją osoby chore na schizofrenię? Cień na horyzoncie nadziei

Schizofrenia, choroba psychiczna o złożonej etiologii, dotyka znaczną część społeczeństwa. W Polsce szacuje się liczbę chorych na setki tysięcy, przy czym połowa z nich pozostaje niezdiagnozowana, co dodatkowo komplikuje sytuację i uniemożliwia wczesne, skuteczne leczenie. Choć medycyna poczyniła ogromne postępy w leczeniu schizofrenii, wciąż jej obecność rzuca cień na przewidywaną długość życia chorych. Pytanie “Jak długo żyją osoby chore na schizofrenię?” nie ma jednoznacznej odpowiedzi, ale ostateczna długość życia jest niestety krótsza niż w populacji ogólnej.

Dekada, a nawet dwie mniej: Badania naukowe konsekwentnie wskazują na skrócenie średniej długości życia osób z rozpoznaną schizofrenią o 10-20 lat. Ten alarmujący fakt wynika z szeregu współistniejących czynników, które znacznie pogarszają rokowanie. Nie są to jedynie objawy samej choroby, ale także konsekwencje jej przebiegu.

Czynniki wpływające na skrócenie życia:

  • Choroby somatyczne: Osoby z schizofrenią są bardziej narażone na rozwój chorób somatycznych, takich jak choroby układu krążenia (zawały serca, udary mózgu), cukrzyca, choroby płuc (np. zapalenie płuc), a także nowotwory. Te choroby często diagnozuje się później, a ich leczenie bywa utrudnione z powodu problemów z adherencją do terapii (regularne przyjmowanie leków) i trudności w komunikacji.

  • Niezdrowy styl życia: Objawy schizofrenii, takie jak apatia, brak motywacji, problemy z higieną osobistą oraz zaburzenia odżywiania, przyczyniają się do niezdrowego stylu życia. Palenie tytoniu, nadużywanie alkoholu i narkotyków jest niestety częste wśród chorych, dodatkowo pogarszając stan zdrowia.

  • Samobójstwa: Ryzyko samobójstwa wśród osób z schizofrenią jest znacznie wyższe niż w populacji ogólnej. Depresja, lęk i poczucie beznadziejności, które często współwystępują z chorobą, zwiększają to ryzyko.

  • Utrudniony dostęp do opieki: Bariery w dostępie do kompleksowej opieki medycznej, zarówno psychiatrycznej, jak i somatycznej, także przyczyniają się do skrócenia długości życia. Wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie są kluczowe, ale często są opóźnione ze względu na trudności w rozpoznaniu choroby, stygmatyzację i brak dostępu do specjalistycznej pomocy.

Nadzieja na lepszą przyszłość: Choć prognozy mogą wydawać się pesymistyczne, nie należy zapominać o postępach w leczeniu schizofrenii. Nowoczesne leki, terapia poznawczo-behawioralna i wsparcie społeczne znacznie poprawiają jakość życia chorych i pozwalają na dłuższe, pełniejsze życie. Kluczowe jest wczesne rozpoznanie choroby, kompleksowe leczenie, regularna kontrola stanu zdrowia oraz budowanie silnego systemu wsparcia dla osób chorych i ich rodzin. Walka o lepszą przyszłość osób zmagających się z schizofrenią wymaga wspólnych wysiłków lekarzy, psychologów, pracowników socjalnych i całego społeczeństwa.

#Choroba Umysł #Długość Życia #Schizofrenia Wiek