Czy sepsa wyjdzie z krwi?

Czy sepsa wyjdzie w badaniu krwi? Złożoność diagnozy i kluczowa rola objawów klinicznych

Sepsa, potocznie nazywana posocznicą, to stan zagrażający życiu, wywołany skrajnie nieprawidłową reakcją organizmu na infekcję. Wiele osób błędnie zakłada, że obecność bakterii we krwi jest jedynym i wystarczającym wskaźnikiem sepsy. To uproszczenie, które może prowadzić do opóźnienia diagnozy i leczenia, a tym samym do tragicznych konsekwencji. Chociaż obecność bakterii we krwi (bakteriemia) jest częstym, ale nie jedynym, czynnikiem wskazującym na sepsę, to sama jej nieobecność wcale nie wyklucza tej groźnej choroby.

Wykrycie bakterii w posiewie krwi jest istotnym, ale jedynie częściowym elementem diagnostycznym. Sepsa to stan, którego podłoże jest znacznie bardziej złożone. Kluczowe znaczenie mają objawy kliniczne, które lekarz ocenia, biorąc pod uwagę szereg czynników. Do tych objawów należą między innymi:

• Gorączka lub hipotermia (obniżona temperatura ciała): Wahania temperatury ciała są częstym, ale nie zawsze występującym objawem.
• Szybka akcja serca (tachykardia): Organizm próbuje dostarczyć więcej krwi do narządów.
• Szybki oddech (tachypnea): Zwiększone zapotrzebowanie na tlen.
• Zaburzenia świadomości: Od dezorientacji po utratę przytomności.
• Spadek ciśnienia krwi (hipotensja): Wskazuje na niewydolność krążenia.
• Zaburzenia funkcji narządów: Np. niewydolność nerek, wątroby, płuc.

Diagnozę sepsy stawia się na podstawie kryteriów klinicznych, a nie wyłącznie wyników badań laboratoryjnych, takich jak posiew krwi. Lekarz ocenia cały obraz kliniczny pacjenta, uwzględniając historię choroby, objawy, wyniki badań krwi (w tym morfologię, OB, CRP – wskaźniki stanu zapalnego), a także obrazowanie (np. RTG klatki piersiowej). Brak bakterii we krwi nie musi oznaczać braku sepsy, szczególnie jeśli pacjent prezentuje charakterystyczne objawy kliniczne, takie jak wstrząs septyczny. W takich przypadkach podejrzenie sepsy jest wysokie, nawet bez potwierdzonej bakteremii.

Podsumowując: obecność bakterii we krwi może wskazywać na sepsę, ale jej brak nie wyklucza tego stanu. Diagnoza sepsy jest złożona i opiera się na całościowej ocenie pacjenta przez lekarza, uwzględniającej zarówno objawy kliniczne, jak i wyniki badań laboratoryjnych. Kluczowe jest szybkie rozpoznanie i natychmiastowe rozpoczęcie leczenia, które znacząco wpływa na rokowanie pacjenta. W przypadku podejrzenia sepsy, niezbędna jest pilna konsultacja lekarska.

#Krwiobieg #Leczenie #Sepsa