Czy po zerwaniu ACL można chodzić?

60 wyświetlenia

Po rekonstrukcji ACL, mimo początkowego unieruchomienia w ortezie (14-21 dni), pełne obciążanie nogi jest możliwe już po dwóch tygodniach, wspierając się ewentualnie kulami. Cztery tygodnie od zabiegu stanowią kluczowy moment w procesie rehabilitacji, otwierając drogę do intensywniejszego powrotu do aktywności.

Sugestie 0 polubienia

Chodzenie po zerwaniu ACL: Mit unieruchomienia a rzeczywistość rekonstrukcji

Zerwanie więzadła krzyżowego przedniego (ACL) to poważna kontuzja, która często kojarzy się z długim unieruchomieniem i żmudną rehabilitacją. Wiele osób zadaje sobie pytanie: czy po zerwaniu ACL w ogóle można chodzić? Odpowiedź, choć niejednoznaczna, zaskakująco szybko prowadzi do odzyskania sprawności chodu, szczególnie po rekonstrukcji więzadła.

Wbrew obiegowym opiniom, współczesne protokoły rehabilitacyjne po rekonstrukcji ACL nie zakładają długotrwałego unieruchomienia. Oczywiście, bezpośrednio po zabiegu noga jest zabezpieczona ortezą, zazwyczaj na okres 14-21 dni. To zabezpieczenie ma na celu stabilizację operowanego kolana i zapobieganie niekontrolowanym ruchom, które mogłyby zaburzyć proces gojenia.

Kluczowe jest jednak to, że już po około dwóch tygodniach od operacji pacjent może zacząć pełne obciążanie operowanej nogi, oczywiście z pomocą kul łokciowych w początkowej fazie. To podejście oparte na wczesnym obciążaniu ma szereg korzyści, w tym:

  • Szybszy powrót czucia głębokiego (propriocepcji): Obciążanie nogi stymuluje receptory w stawie, pomagając w odzyskaniu “świadomości” położenia kończyny w przestrzeni.
  • Zmniejszenie ryzyka sztywności stawu: Wczesny ruch zapobiega zrostom i ułatwia późniejsze odzyskanie pełnego zakresu ruchu w kolanie.
  • Poprawa krążenia krwi: Ruch i obciążanie wspomagają proces gojenia tkanek poprzez lepsze ukrwienie operowanego obszaru.

Cztery tygodnie po rekonstrukcji ACL to symboliczny kamień milowy w procesie rehabilitacji. To moment, w którym zazwyczaj odstawia się kule i rozpoczyna intensywniejsze ćwiczenia wzmacniające i proprioceptywne. Oczywiście, tempo postępów jest indywidualne i zależy od wielu czynników, takich jak wiek, stan zdrowia i zaangażowanie pacjenta w rehabilitację.

Należy pamiętać, że przedstawione informacje mają charakter ogólny. Każdy przypadek zerwania ACL jest inny, a protokół rehabilitacji powinien być dostosowany indywidualnie przez lekarza ortopedę i fizjoterapeutę. Samodzielne podejmowanie decyzji o obciążaniu nogi po kontuzji lub operacji może być niebezpieczne i opóźnić proces powrotu do pełnej sprawności.

#Chodzenie #Rehabilitacja #Zerwanie Acl