Jak zachowuje się osoba niestabilna emocjonalnie?

Ukryte fale: Jak rozpoznać osobę z niestabilnością emocjonalną?

Niestabilność emocjonalna to nie kaprysy ani słaba wola, lecz złożone zjawisko, które silnie wpływa na życie osoby dotkniętej tym problemem i jej bliskich. Zamiast postrzegać ją przez pryzmat “zmiennych nastrojów”, warto zrozumieć, jak głęboko zakorzenione są te wahania i jak manifestują się w codziennym życiu. Unikajmy upraszczających etykietek, a skupmy się na subtelnych, ale znaczących sygnałach.

Zamiast drastycznych skoków między euforią a depresją, które są obrazem hollywoodzkich produkcji, rzeczywistość osób z niestabilnością emocjonalną jest bardziej subtelna, a zarazem niezwykle wyczerpująca. Ich emocje przypominają fale – raz spokojne, raz wzburzone, a często zupełnie nieprzewidywalne. Te wahania nie są efektem zewnętrznych wydarzeń, lecz wewnętrznego, często nieświadomego, konfliktu.

Jak objawia się ta “emocjonalna fala”?

• Intensywne, krótkotrwałe relacje: Osoba z niestabilnością emocjonalną może budować bardzo silne więzi w krótkim czasie, idealizując drugą osobę, by następnie gwałtownie je zerwać po odczuciu najmniejszego zawodu. To wynika z głębokiego lęku przed odrzuceniem i trudności w budowaniu zdrowych, stabilnych relacji.

• Impulsywność, a nie brak samokontroli: Impulsywne decyzje nie są efektem braku woli, lecz raczej próby ucieczki przed przytłaczającymi emocjami. Może to objawiać się nagłymi zakupami, zmianami pracy, a nawet ryzykownymi zachowaniami. To nie jest “bunt”, lecz mechanizm obronny.

• Trudności w samoregulacji: Zamiast metodycznego radzenia sobie z trudnymi emocjami, osoba może uciekać się do autodestrukcyjnych zachowań, takich jak nadużywanie alkoholu czy narkotyków, samookaleczanie lub niezdrowe odżywianie. Te zachowania są próbą stłumienia przytłaczających uczuć, a nie świadomym dążeniem do samozniszczenia.

• Labilność poczucia własnej wartości: Samopoczucie i postrzeganie siebie wahają się od euforii i przekonania o własnej doskonałości do głębokiego poczucia bezwartościowości i depresji. Ta zmienność utrudnia budowanie poczucia bezpieczeństwa i stabilności.

• Problem z utrzymaniem stałości w życiu: Problemy z utrzymaniem pracy, stałego miejsca zamieszkania, lub stabilnych relacji mogą być konsekwencją wspomnianych wcześniej symptomów. Nie jest to lenistwo, ale skutek trudności w radzeniu sobie z emocjami i ich wpływem na codzienne funkcjonowanie.

Zrozumienie, a nie osądzanie:

Rozpoznanie niestabilności emocjonalnej wymaga empatii i zrozumienia. Nie jest to kwestia “słabej psychiki”, lecz złożony problem, który wymaga wsparcia specjalisty. Zamiast osądzania, warto oferować zrozumienie i zachęcać osobę dotkniętą tym problemem do szukania profesjonalnej pomocy. Terapia, a czasem farmakoterapia, może znacznie poprawić jakość życia i nauczyć zdrowych mechanizmów radzenia sobie z emocjami. Pamiętajmy, że niestabilność emocjonalna nie jest wyrokiem, a szansą na lepsze jutro, pod warunkiem uzyskania odpowiedniego wsparcia.

#Niestabilność Emocjonalna #Reakcje Emocjonalne #Zachowania Impulsywne