Jak wygląda badanie astmy?

Astma: Droga do diagnozy – więcej niż tylko spirometria

Diagnoza astmy to proces wieloetapowy, wykraczający poza popularnie znane badanie spirometryczne. Choć spirometria stanowi kamień węgielny diagnostyki, pełny obraz choroby wymaga uwzględnienia szeregu innych czynników, obejmujących wywiad lekarski, badanie fizykalne i ewentualnie badania dodatkowe. Sama spirometria, choć kluczowa, nie stawia diagnozy astmy w pojedynkę. To jedynie jeden z elementów układanki.

Powszechnie znana spirometria rzeczywiście mierzy przepływ powietrza przez płuca, obserwując objętość wdechu i wydechu. Wykonuje się ją dwuetapowo: najpierw w stanie bazowym, a następnie po podaniu leku rozszerzającego oskrzela (np. salbutamolu w aerozolu). Porównanie wyników pozwala ocenić, czy zwężenie dróg oddechowych jest odwracalne – cecha charakterystyczna astmy. Pacjent oddycha przez specjalny ustnik podłączony do urządzenia, a wynik jest analizowany pod kątem kilku parametrów, takich jak FEV1 (maksymalna objętość powietrza wydychanego w pierwszej sekundzie) i PEF (maksymalny przepływ wydechowy). Należy jednak pamiętać, że wyniki spirometrii mogą być prawidłowe nawet u osób z astmą, szczególnie w okresie remisji.

Kluczowym aspektem diagnozy jest wywiad lekarski, podczas którego lekarz szczegółowo pyta o objawy: kaszel (zwłaszcza nocny lub poranny), duszności, świszczący oddech, uczucie ucisku w klatce piersiowej, a także o czynniki je wywołujące (np. alergeny, wysiłek fizyczny, zmiany temperatury, infekcje). Ważne jest również zebranie informacji na temat historii choroby w rodzinie i ewentualnych chorób współistniejących.

Badanie fizykalne obejmuje osłuchanie płuc, pozwalające wykryć charakterystyczne dla astmy odgłosy – świsty i szmery. Lekarz ocenia również ogólny stan pacjenta.

W niektórych przypadkach konieczne są badania dodatkowe, np.:

• Test prowokacyjny oskrzeli: polega na podaniu substancji drażniącej drogi oddechowe (np. metacholiny) i obserwowaniu reakcji układu oddechowego. Pozwala to wykazać nadreaktywność oskrzeli, charakterystyczną dla astmy.
• Pomiar PEF: pomiar szczytowego przepływu wydechowego za pomocą peak flowmetru, urządzenia używanego przez pacjenta w domu do monitorowania stanu zdrowia.
• Badania alergiczne: testy skórne lub badania krwi w celu zidentyfikowania potencjalnych alergenów wywołujących objawy astmy.
• RTG klatki piersiowej: wykonuje się go, aby wykluczyć inne choroby płuc.

Diagnoza astmy jest procesem złożonym, wymagającym holistycznego podejścia. Spirometria jest ważnym, ale nie jedynym narzędziem w rękach lekarza. Kompleksowa ocena objawów, wyniki badań dodatkowych i doświadczenie lekarza pozwalają na postawienie trafnej diagnozy i wdrożenie odpowiedniego leczenia.

#Badanie Astmy #Diagnoza Astmy #Test Astmy