Ile można żyć z schizofrenią?

Schizofrenia a długość życia: Co naprawdę wpływa na skrócenie życia pacjentów?

Schizofrenia, choroba dotykająca miliony ludzi na całym świecie, wiąże się z szeregiem wyzwań, nie tylko tych związanych z samymi objawami. Niestety, statystyki wskazują, że osoby z diagnozą schizofrenii żyją krócej niż reszta populacji, niekiedy nawet o kilkanaście, a w skrajnych przypadkach o dwadzieścia lat. Powstaje więc zasadne pytanie: ile lat życia “zabiera” schizofrenia? Odpowiedź jest bardziej złożona, niż mogłoby się wydawać.

Wbrew powszechnemu przekonaniu, sama schizofrenia rzadko bywa bezpośrednią przyczyną śmierci. To nie urojenia, halucynacje, czy problemy z myśleniem są tutaj głównym czynnikiem skracającym życie. Kluczową rolę odgrywają choroby współistniejące i wynikające z nich powikłania. To one stanowią realne zagrożenie dla zdrowia i życia pacjentów.

Co kryje się za tą różnicą w długości życia?

• Problemy metaboliczne: Osoby ze schizofrenią są bardziej narażone na rozwój otyłości, cukrzycy typu 2 i zespołu metabolicznego. To z kolei zwiększa ryzyko chorób sercowo-naczyniowych.
• Choroby układu sercowo-naczyniowego: Nadciśnienie, choroba wieńcowa, udar mózgu – te schorzenia występują częściej i wcześniej u osób ze schizofrenią, znacząco obniżając jakość i długość życia.
• Styl życia: Często towarzyszące schizofrenii czynniki, takie jak palenie tytoniu, nieprawidłowa dieta, brak aktywności fizycznej i nadużywanie substancji psychoaktywnych, dodatkowo pogarszają sytuację zdrowotną.
• Dostęp do opieki zdrowotnej: Stygmatyzacja i trudności w komunikacji mogą utrudniać pacjentom ze schizofrenią dostęp do kompleksowej opieki medycznej, w tym profilaktyki i wczesnego wykrywania chorób.
• Skutki uboczne leków: Niektóre leki przeciwpsychotyczne, choć niezbędne w leczeniu schizofrenii, mogą przyczyniać się do problemów metabolicznych i zwiększać ryzyko chorób serca.

Czy można to zmienić?

Odpowiedź brzmi: tak, zdecydowanie! Poprawa jakości życia i wydłużenie średniej długości życia osób ze schizofrenią jest możliwe dzięki wielokierunkowym działaniom:

• Wczesna diagnoza i skuteczne leczenie: Im szybciej zostanie postawiona diagnoza i wdrożone odpowiednie leczenie, tym większa szansa na kontrolę objawów i minimalizację ryzyka powikłań.
• Monitorowanie stanu zdrowia: Regularne badania kontrolne, w tym monitorowanie wagi, poziomu cukru we krwi, cholesterolu i ciśnienia krwi, są kluczowe w wykrywaniu i leczeniu chorób współistniejących.
• Zmiana stylu życia: Promowanie zdrowego odżywiania, regularnej aktywności fizycznej, rzucenie palenia i ograniczenie spożycia alkoholu to fundament poprawy zdrowia.
• Wsparcie psychologiczne i społeczne: Terapia poznawczo-behawioralna, terapia rodzinna, grupy wsparcia – to wszystko może pomóc pacjentom radzić sobie z chorobą i poprawić ich jakość życia.
• Edukacja i odrzucenie stygmatyzacji: Zwiększanie świadomości społeczeństwa na temat schizofrenii i walka ze stygmatyzacją to klucz do poprawy dostępu do opieki zdrowotnej i wsparcia dla osób dotkniętych tą chorobą.

Podsumowując, długość życia osoby ze schizofrenią nie jest z góry przesądzona. To splot wielu czynników, które można modyfikować poprzez odpowiednią opiekę medyczną, zmianę stylu życia i wsparcie społeczne. Skupienie się na profilaktyce i leczeniu chorób współistniejących, a także na poprawie jakości życia pacjentów, może znacząco wpłynąć na ich długość życia i pozwolić im żyć pełniej i zdrowiej.

#Schizofrenia #Zdrowie #Życie