Dlaczego ludzie z depresją dużo śpią?

Sen jako ucieczka: Dlaczego depresja prowadzi do nadmiernej senności?

Depresja to choroba o wielu obliczach, a jednym z jej często występujących objawów jest nadmierna senność, często mylnie interpretowana jako lenistwo lub brak woli. Rzeczywistość jest jednak znacznie bardziej złożona i wiąże się z głębokimi zmianami zachodzącymi w mózgu. To nie brak dyscypliny, ale choroba sprawia, że osoba dotknięta depresją spędza w łóżku znacznie więcej czasu niż jest to zdrowe. Dlaczego tak się dzieje?

Kluczem do zrozumienia nadmiernej senności w depresji jest neurochemia mózgu. Oczywiście, niedobory serotoniny i melatoniny, jak często się podkreśla, odgrywają znaczącą rolę. Serotonina, znana jako “hormon szczęścia”, reguluje nastrój, apetyt i sen. Jej niedobór prowadzi do zaburzeń nastroju, apatii i właśnie – problemów ze snem. Melatonina z kolei, odpowiedzialna za regulację cyklu dobowego (rytmu okołodobowego), wspomaga zasypianie i zapewnia spokojny sen. Jej niedobór lub zaburzona produkcja utrudniają zasypianie, prowadzą do płytkiego snu i uczucia permanentnego zmęczenia.

Jednakże, wyjaśnienie nadmiernej senności w depresji jedynie niedoborem tych neuroprzekaźników jest uproszczone. Sytuacja jest znacznie bardziej subtelna. Depresja powoduje szereg zmian w funkcjonowaniu mózgu, wpływających na różne systemy neuroprzekaźnikowe. Zmieniony poziom kortyzolu (hormonu stresu) może zakłócać naturalny cykl snu i czuwania, prowadząc do bezsenności w nocy i senności w ciągu dnia. Dodatkowo, stan chronicznego stresu i napięcia emocjonalnego, charakterystyczny dla depresji, wyczerpuje organizm, zwiększając potrzebę odpoczynku jako mechanizmu radzenia sobie z przeciążeniem.

Sen staje się wówczas rodzajem ucieczki przed bolesnymi emocjami i myślami. To nie jest zdrowy, regenerujący sen, ale raczej stan odrętwienia, próba uśmierzenia bólu psychicznego. Osoba cierpiąca na depresję może odczuwać silne zmęczenie, brak energii i motywacji do działania, przez co sen staje się jedynym sposobem na znalezienie choćby chwilowej ulgi. Ten błędny cykl – zmęczenie, sen, brak energii, pogłębiająca się depresja – jest trudny do przerwania bez profesjonalnej pomocy.

Podsumowując, nadmierna senność w depresji nie jest jedynie objawem, ale integralną częścią choroby, wynikającą ze złożonych zaburzeń neurochemicznych i psychicznych. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla skutecznego leczenia, które powinno uwzględniać nie tylko farmakologiczne podnoszenie poziomu serotoniny i melatoniny, ale również terapię psychologiczną, mającą na celu radzenie sobie ze stresem, emocjami i bolesnymi myślami, które prowadzą do poszukiwania ukojenia w śnie.

#Depresja Sen #Sen Depresja #Zmęczenie Depresja