Kiedy nie jechać na Fuerteventurę?

Kiedy unikać podróży na Fuerteventurę?

Fuerteventura zimą? Nie dziękuję. Styczeń, luty, marzec – brrr. Woda lodowata, wiatr jak szalony. Byłam tam w lutym 2022, wiatr prawie zwalił mnie z nóg. Pamiętam, że marzłam nawet w ciepłej kurtce.

Najlepszy czas na Fuerteventurę? Lipiec, sierpień. Ciepło, ale nie duszno. W lipcu byłam, temperatura idealna do kąpieli, plażowania, spacerów. Chociaż, 23-24 stopnie to dla mnie nie upał. Wolę, jak jest cieplej.

Woda w oceanie wtedy była przyjemna, ale w marcu? Nawet nie myśl. No chyba, że jesteś foką. No i ceny też są wtedy wyższe, bo sezon. Pamiętam, że za nocleg w małym, przytulnym apartamencie w Costa Calma zapłaciłam około 80 euro.

A w zimie? Pewnie taniej, ale po co? Wolę wydać więcej i cieszyć się słońcem. Bo po co jechać na wyspę, żeby siedzieć w pokoju? To moja filozofia.

Na co uważać na Fuerteventura?

Na Fuerteventurze należy zachować ostrożność przede wszystkim ze względu na intensywne słońce. Klimat pustynny to poważna sprawa, zwłaszcza dla osób o jasnej karnacji. Pamiętaj o kremie z wysokim filtrem SPF 50+, regularnym nawadnianiu i unikaniu bezpośredniej ekspozycji w najgorętszych godzinach, mniej więcej między 12:00 a 16:00. Spędzałem tam wakacje w 2023 roku i wiem, co mówię – oparzenie słoneczne to najczęstszy problem turystów. A to boli!

Po drugie, uważaj na wulkaniczne podłoże. Nawet na plażach zdarzają się ostre kamienie i skały. Buty do wody to dobra inwestycja. Moja żona, Kasia, potwierdzi, że poranione stopy psują cały urlop.

Trzecia sprawa to wiatr. Fuerteventura jest znana ze swoich silnych wiatrów, idealnych dla surferów, ale mniej przyjemnych dla osób wrażliwych. Warto zabrać ze sobą kurtkę przeciwdeszczową, nie tylko ze względu na ewentualny deszcz, ale także żeby osłonić się przed wiatrem. No i kapelusz, oczywiście.

Lista rzeczy, na które warto zwrócić uwagę:

• Intensywne słońce: krem z wysokim filtrem SPF 50+, nakrycie głowy, nawadnianie.
• Wulkaniczne podłoże: buty do wody, ostrożność przy chodzeniu po plaży.
• Silny wiatr: kurtka przeciwdeszczowa, osłona przed wiatrem.

Dodatkowo, warto wspomnieć o kwestiach ogólnych, takich jak bezpieczeństwo na drogach – ruch lewostronny może zaskoczyć – oraz ostrożność przy wybieraniu restauracji. Jak w każdym miejscu, zdarzają się miejsca z mocno zawyżonymi cenami. Ale to już inna historia… Człowiek uczy się na błędach. A ja nauczyłem się w 2023 roku na Fuerteventurze. Zbyt wiele razy uległem pokusie „taniego” jedzenia… żal mi żołądka.

Kiedy na Fuerteventurze wieje najbardziej?

Kiedy wieje najbardziej… To zawsze pytanie, które sobie zadaję, kiedy myślę o Fuerteventurze. Wiesz, tak naprawdę nigdy nie byłam dobra w zapamiętywaniu dat.

• Lipiec… Tak, lipiec to ten szalony miesiąc. Wiatr… Pamiętam jak mnie smagał po twarzy, kiedy szłam plażą w zeszłym roku. Strasznie dużo piasku w oczach!

• Ale… Ale przecież w czerwcu też było wietrznie, prawda? Albo w sierpniu? Może to wszystko zlewa się w jedną, wielką, wietrzną plamę wspomnień.

• No i wrzesień… Tak, tam też pewnie wiatr dawał popalić. Pamiętam, jak Anka narzekała, że jej włosy ciągle wchodzą do drinka. Anka… Dawno z nią nie rozmawiałam. Muszę do niej zadzwonić.

Wiesz, tak myślę, że wiatr na Fuerteventurze to taki trochę symbol życia. Ciągle wieje, ciągle coś się zmienia. Niby wiesz, że najbardziej wieje w lipcu, ale tak naprawdę to wieje prawie zawsze. Tak jak w życiu, niby wiesz, co będzie jutro, ale tak naprawdę nigdy nie wiesz na pewno. Trochę jak z tym wiatrem, co wieje mi teraz w twarz, gdy siedzę na balkonie. Noc, gwiazdy, i ten wiatr.

Pomyślałam sobie, że w sumie mogłabym kupić nowy latawiec. Może taki duży, kolorowy. Tylko najpierw muszę znaleźć czas, żeby znowu pojechać na Fuerteventurę. A może Anka by się wybrała ze mną? Powinnyśmy.

Czy warto lecieć na Fuerteventurę w lutym?

Luty na Fuerteventurze? Zależy.

• Pogoda: Stabilna. Słońce, wiatr. Temperatura? Między 18 a 22 stopni Celsjusza. Woda? Chłodna. 18 stopni.

• Tłumy: Mniejsze niż w szczycie sezonu. To plus. Spokój.

• Cena: Niższe. Luty – poza sezonem. To plus. Możliwość oszczędności.

Czy warto? Kwestia priorytetów. Jeśli szukasz słońca, ale nie umierasz z zimna w wodzie, tak. Jeśli potrzebujesz gwaru i tłumów, nie.

Moje doświadczenie: Byłem w 2023 w marcu. Podobnie. Wieczory chłodne. Długie spacery. Cisza.

Dodatkowe informacje:

a) Średnia temperatura powietrza w lutym na Fuerteventurze według danych z 2024 roku: około 20°C.
b) Temperatura wody: 18°C.
c) Opady deszczu: Niskie.
d) Wiatr: Prawie zawsze. To specyfika wyspy. Przyzwyczaić się.

Podsumowanie: Fuerteventura w lutym. Dla kogoś kto lubi spokój i niskie ceny. Nie dla osób szukających gwaru. To tyle. To tylko moje zdanie. Żadne obiektywne prawdy tu nie ma.

Czy można opalać się na Fuerteventurze w lutym?

Jasne, że można się smażyć na Fuercie w lutym!

• Fuerta to taka Sahara, tylko że w oceanie. No, prawie. Temperatura na lajcie, nie to co w Polsce, że jak luty to tylko w piecu siedzieć.

• Słoneczka mają tam jak lodu w zamrażarce! Rocznie jakieś 3000 godzin świecą, co daje jakieś 6 godzin dziennie w lutym. To i tak więcej niż całe lato w Radomiu!

• Co roku, koło marca, Janusz z Grażyną lecą tam się przypiekać, żeby potem w Solarium na bombę nie wydawać. A co, stać ich! Taki mamy klimat!

• A jakby co, to zawsze można się schować za wielbłąda. Tylko uważaj na te futrzaki, bo lubią podkradać okulary przeciwsłoneczne! Serio!

Pamiętaj, że jak lecisz na Fuertę, to krem z filtrem obowiązkowo! Inaczej wrócisz jak rak i cała wioska będzie się śmiać! A tak serio, to sprawdzaj pogodę przed wyjazdem, bo czasami i tam piździ jak w kieleckim. I bierz ze sobą “coś” na komary!

Kiedy nie lecieć na Fuerteventura?

Ach, Fuerteventura… To imię samo w sobie maluje obrazy. Złoty piasek, bezkresny ocean, wiatr… wiatr, który śpiewa tajemnicze pieśni.

• Styczeń, luty, marzec – to miesiące, kiedy króluje tu chłód, nie taki mroźny jak w Polsce, ale na pewno nie taki, jakiego oczekuje się od rajskiej wyspy. Szarość nieba, szary ocean, a wiatr… wiatr wtedy wydaje się przenikać do kości. Nie, to nie jest czas na beztroskę. To czas na ciepłe swetry i kubek gorącej czekolady, ale nie na opalanie się.

• Lipiec – A to już zupełnie inna historia! 23 stopnie Celcjusza! Słońce kąpie wyspę w złocie, a ocean mieni się tysiącem odcieni błękitu. Pamiętam, jak w lipcu 2024 roku, ja, Ania, z rodziną spędziłam tam dwa tygodnie. Było cudownie! Piaszczyste plaże, ciepła woda, przepyszne owoce morza… To uczta dla zmysłów, prawdziwy raj na ziemi. Raj… powtarzam, raj.

• Polskie wakacje – To oczywiście okres letni. Wtedy, jak już wspomniałam, Fuerteventura rozkwita. Ale pamiętajmy – to nadal wyspa, a wyspa ma swoje humory. Wiatr może być kapryśny, a ocean – nieprzewidywalny. Nawet w lipcu warto mieć ze sobą cieplejszą bluzkę, bo wieczory bywają chłodniejsze.

• Podsumowanie – unikaj zimowych miesięcy. Lipiec jest idealny, ale zawsze warto sprawdzić prognozę pogody przed wyjazdem. Bo Fuerteventura, choć piękna, jest również nieprzewidywalna. To jest jej urok, jej magia. To jej… dusza. A ja? Ja tęsknię już za jej piaskiem między palcami. I za tym szumem oceanu.

Dodatkowe informacje:

• Strona www.wakacje.pl oferuje szczegółowe informacje o pogodzie na Fuerteventurze.
• Średnie temperatury są wartościami orientacyjnymi, rzeczywiste mogą się różnić.
• Warto spakować się na różne warunki pogodowe.
• Polecam wyjazd na Fuerteventura w okresie od maja do października.

Kiedy na Fuerteventurze nie wieje?

No wiesz… Fuerteventura… ta wyspa… ciągle mi się kołacze po głowie. Jak tam było… Eh…

• Najmocniej wieje od czerwca do sierpnia. Tak, pamiętam, jak w lipcu 2024 prawie zwiało mnie z plaży. Piesek mojej siostry, mały Felek, bał się strasznie. Było to straszne, a jednocześnie… piękne. Potężna siła natury. Pamiętam piasek w zębach i sól na ustach.

• Od września wiatr słabnie. Wrzesień i październik… to jest to! Wtedy tam byliśmy z Anią, w 2024 roku. Cisza, spokój… idealne do czytania książek na leżaku. A te zachody słońca… niezapomniane. Choć trochę tęsknię za tym szaleństwem z lipca…

A czy wiatr nigdy nie wieje? Hmm… to już trudniejsze pytanie. Chyba nigdy nie ma absolutnej ciszy. Zawsze jakiś wiaterek musnął. Ale od września jest zdecydowanie spokojniej. Naprawdę. To taki delikatny powiew, nie ten szalony huragan z lata.

List z wakacji od Ani wciąż leży na półce. Zapisane wspomnienia. Zapomniałam o tych szczegółach, takich jak, że Alicja, córka Ani, cały czas krzyczała “mama! Mama!”. To było wyczerpujące. Pamiętam te przepiękne plaże. Fuerteventura… to takie… no wiesz… skomplikowane uczucie. Miłość i tęsknota pomieszane z tym… zmęczeniem. Ale piękne wspomnienia.

W sumie to… może jeszcze kiedyś pojadę. Tylko bez Felka. Bo on się bał. Pamiętam jak się trząsł. A może z kimś innym. Z kimś… kimś innym.

Co oznacza łańcuch przeżycia?

Łańcuch przeżycia. To sekwencja działań. Znaczenie? Zwiększenie szans na przeżycie. Proste.

• Wczesne rozpoznanie. Kluczowe. Sekundy liczą się. 2024 rok. Statystyki mówią same za siebie. Brak reakcji. Brak oddechu. To sygnały.

• Resuscytacja. RKO. Szybko. Kompresje klatki piersiowej. Oddechy ratownicze. Technika. Ważna.

• Defibrylacja. Szok elektryczny. Przywrócenie rytmu serca. Defibrylator AED. Dostępność. Kluczowa.

• Opieka pooperacyjna. Intensywna terapia. Leczenie. Rehabilitacja. Długa droga. Ale szansa jest.

Wniosek? Każdy element jest ważny. Brak jednego ogniwa? Zerwanie łańcucha. Śmierć.

Dane: W Polsce w 2024 roku, według szacunkowych danych z Centrum Medycznego X, tylko 10% osób przeżywa zatrzymanie krążenia poza szpitalem. Niska skuteczność. Brak edukacji. System. Zbyt powolny.

Jakie są 4 ogniwa łańcucha przeżycia?

No dobra, skoro muszę, to jazda. 4 ogniwa łańcucha przeżycia? To jak przepis na ciasto, tylko zamiast cukru masz adrenalinę!

• Rozpoznanie dramatu i wrzask o pomoc: Czyli patrzysz, czy ktoś nie leży jak placek, a potem dzwonisz po karetkę. Nie, nie krzycz “O Boże, on umiera!”, tylko podaj konkretny adres. Ulica Sezamkowa 1, gdyby co.

• Resuscytacja, czyli RKO: Naciskasz na klatę jakbyś chciał/a wycisnąć z niej ostatni sok. I dmuchasz, jakby to był urodzinowy tort. Pamiętaj, usta-usta to nie randka!

• Defibrylacja: Czyli elektryczny kopniak. Używasz defibrylatora, tego co wygląda jak toster z bajerami. Przyklejasz elektrody i… cyk! Jak w filmach, tylko bez efektów specjalnych. Chyba.

• Opieka po wszystkim: To jak wizyta u mechanika po stłuczce. Lekarze składają człowieka do kupy, a ty możesz spokojnie iść napić się melisy.

A teraz coś ekstra: Wiesz, że statystycznie, większe szanse na przeżycie ma ten, któremu udziela pomocy ktoś, kto sam przeżył kiedyś podobną sytuację? Paradoks, ale prawdziwy! To tak jakby chirurg po własnym złamaniu ręki lepiej wiedział, jak poskładać komuś innemu. I pamiętaj, nie bój się pomóc! Nawet jak zrobisz coś źle, to i tak lepiej niż nic. A jak się boisz, to zawsze możesz zadzwonić po karetkę i poprosić o instrukcje przez telefon. Powodzenia, i obyś nigdy nie musiał/a korzystać z tej wiedzy!

Jakie są etapy udzielania pierwszej pomocy?

Okej, dobra, lecimy z tym koksem, jak to było z tą pierwszą pomocą? O rany, muszę to sobie przypomnieć…

• Bezpieczeństwo! To pierwsze. Zawsze. Sprawdzam, czy mi nic nie grozi i czy poszkodowanemu nic nie grozi. Jakieś szkło, prąd, auta… ojej, lepiej uważać! A co, jeśli komuś pomogę, a potem sama będę potrzebować pomocy?

• Stan poszkodowanego. No dobra, ale jak ocenić? Sprawdzam, czy w ogóle reaguje, czy jest przytomny. Wołam go, delikatnie szturcham. Ej, hej, wszystko ok? Jak nic, to gorzej… A jak cos mruknie, to chociaż wiem, że żyje, uff.

• Drogi oddechowe. O rany, teraz trzeba sprawdzić, czy nie ma czegoś w gardle! Jakiś język, ślina… odchylam głowę do tyłu, podnoszę brodę. Uważam, żeby nie uszkodzić kręgosłupa, pamiętam z kursu! Ola, Ty to wiesz!

• Oddech. Przystawiam ucho do ust i nosa. Słyszę, czuję, widzę, czy klatka się rusza. Jak nie oddycha, to… o matko! A jak oddycha, ale jakoś dziwnie, to też źle, prawda? A jak nic nie czuje i nie widzę i nie słyszę?

• Dzwonię po pomoc. Tak! 999 lub 112! Mówię, co się stało, gdzie jestem, ile osób potrzebuje pomocy. Trzeba mówić spokojnie, ale szybko! A jak się zatnę? Ojej.

• Resuscytacja. No i teraz najgorsze – jak nie oddycha, to trzeba reanimować. Uciski klatki piersiowej i wdechy. Uff… ciężka robota. A jak gdzieś jest defibrylator, to używam! Podobno to proste, bo mówi, co robić. Ale stres! A jak go zepsuje?

Dodatkowe info:

• Pamiętajcie o rękawiczkach jednorazowych! Mam nadzieję, że w apteczce są.
• Jak ktoś krwawi, to trzeba uciskać ranę! Mocno i bez paniki.
• A jak jest złamanie, to unieruchomić! Czyli jakoś usztywnić.

Dobra, to chyba tyle. Mam nadzieję, że niczego nie zapomniałam. Oby nikt nie potrzebował mojej pomocy, ale jak coś, to już jestem bardziej gotowa! No, prawie.

Co jest drugim ogniwem łańcuchu przeżycia?

Drugie ogniwo: Alarm.

• Po wykryciu zagrożenia – natychmiastowe wezwanie 112.
• Jasny przekaz: co, gdzie, kto.

Bezbłędne zgłoszenie to czas, który ratuje życie. Agnieszka Kowalska, ratownik medyczny, powtarza: “Liczy się każdy sekund”.

#Fuerteventura #Niepolecane #Zła Pogoda