Jakie badanie potwierdzi astmę?

Poza spirometrią: kompleksowa diagnostyka astmy oskrzelowej

Astma oskrzelowa to choroba o złożonym przebiegu, a jej diagnoza nie opiera się na jednym, pojedynczym badaniu. Choć spirometria jest niewątpliwie podstawowym i kluczowym narzędziem diagnostycznym, uzyskanie pełnego obrazu klinicznego wymaga szerszego podejścia, uwzględniającego historię choroby, badanie fizykalne i dodatkowe testy. Stwierdzenie “spirometria potwierdzi astmę” jest więc uproszczeniem, choć słusznym w kontekście jej znaczenia.

Spirometria – kamień węgielny diagnostyki

Jak słusznie zauważono, spirometria pozwala ocenić funkcję płuc i wykryć odwracalne zwężenie dróg oddechowych, charakterystyczne dla astmy. Wyniki badania, zwłaszcza pomiar FEV1 (objętości wydychanej w pierwszej sekundzie) i stosunek FEV1/FVC (stosunek objętości wydychanej w pierwszej sekundzie do pojemności życiowej płuc), pokazują, czy występuje ograniczenie przepływu powietrza. Kluczowe jest również obserwowane po podaniu leków rozszerzających oskrzela (np. salbutamolu) zwiększenie FEV1 o co najmniej 12% i 200 ml – to dowód na odwracalność zwężenia, co silnie sugeruje astmę. Warto jednak pamiętać, że spirometria może być nieprawidłowa tylko w czasie zaostrzenia choroby. U osób z łagodną astmą lub w okresach remisji wyniki mogą być prawidłowe.

Poza spirometrią: co jeszcze jest ważne?

Diagnoza astmy opiera się na całościowej ocenie, obejmującej:

• Wywiad: Szczegółowy wywiad z pacjentem (lub rodzicem dziecka) na temat objawów (kaszel, świszczący oddech, duszność, ucisk w klatce piersiowej), ich nasilenia, czynników je wywołujących (alergeny, wysiłek fizyczny, infekcje), historii rodzinnej chorób alergicznych i dróg oddechowych. Jest to kluczowy element, pozwalający sformułować wstępne podejrzenie.
• Badanie fizykalne: Ocenę lekarza, obejmującą osłuchanie płuc w celu wykrycia szmerów świszczących lub innych nieprawidłowości.
• Pomiar szczytowego przepływu wydechowego (PEF): Proste i niedrogie badanie domowe, umożliwiające monitorowanie stanu płuc i wykrywanie pogorszenia. Regularne pomiary PEF są cennym uzupełnieniem spirometrii.
• Testy alergiczne: Skórne testy punktowe lub badania krwi (IgE swoiste) pozwalają na zidentyfikowanie potencjalnych alergenów wywołujących objawy astmy.
• Badania obrazowe (RTG klatki piersiowej): Wykonywane w celu wykluczenia innych chorób płuc. Zazwyczaj nie są niezbędne w diagnostyce astmy, chyba że istnieją dodatkowe wskazania.

Podsumowanie

Astma oskrzelowa to choroba diagnozowana na podstawie kompleksowej oceny, a nie tylko wyniku spirometrii. Spirometria jest niezbędnym, ale nie jedynym, elementem diagnostycznym. Pełna diagnoza wymaga uwzględnienia wywiadu, badania fizykalnego i potencjalnie innych badań dodatkowych, dostosowanych do indywidualnych potrzeb pacjenta. Tylko takie holistyczne podejście gwarantuje prawidłową diagnozę i skuteczne leczenie astmy.

#Badanie Astmy #Diagnoza Astmy #Potwierdzenie Astmy