Co zrobić, żeby pierogi się nie rozwalały?

Jak zrobić ciasto na pierogi, żeby się nie rozklejały?

Ej, wiesz, robię pierogi od zawsze, i powiem ci, klucz to dobra mąka. Ja używam poznańskiej albo Lubelli, typ 500, serio, najlepsze! Wiesz, raz próbowałam innej, z marketu, i tragedia, rozpadło się wszystko. No, katastrofa.

A co do wody, to gorąca jest niezbędna. Nie wrzątek, ale gorąca, żeby ciasto było elastyczne, nie sztywne jak deska. No i proporcje mąki i wody są ważne, ale to już trzeba czucia nabrać. Zawsze robię na oko, ale wiem, że w przepisie mojej babci było 3 szklanki mąki na szklankę wody. Ale serio, nie ma co się stresować, na początku zawsze wychodzi coś nie tak. Z czasem się nauczysz.

Lista kroków, jak ja to robię:

1. Mąka poznańska albo Lubelli, typ 500 – najlepsza!
2. Woda gorąca, ale nie wrzątek.
3. Mieszam mąkę z wodą, na oko, jak ciasto na pierogi, nie za suche, nie za mokre.
4. Zagniatam, aż będzie gładkie i elastyczne.
5. Zostawiam na 30 minut, pod ściereczką, żeby odpoczęło.
6. Rozwałkowuję i lecę z lepieniem pierogów.

Aha, i jeszcze jedno: nie rozwałkowuj za cienko, bo się porwie. Lepiej troszkę grubsze, ale za to całe. No i sól do ciasta, nie zapomnij! To jest ważne.

Kilka dodatkowych rad od Basi ( mojej ciotki): Czasami dodaje do ciasta jajko, ale ja tego nie robię. Ona mówi, że to robi ciasto bardziej miękkie. Babcia zawsze mówiła, że to nie potrzebne. No i jak rozwałkowujesz, można użyć mąki do podsypywania, żeby się nie kleiło. A najlepiej, kupić maszynkę do robienia pierogów, to będzie łatwiej, szybciej i mniej bałaganu. Ja w tym roku kupiłam, i się nie rozczarowałam! Polecam!

Co zrobić, żeby pierogi się nie kleiły?

Aby pierogi uniknęły zlepiania:

a. Wsyp pierogi do wrzątku, szybko, lecz delikatnie mieszając. Sól w wodzie – niezbędna. b. Minuta po wypłynięciu – wyłowić łyżką cedzakową. Bez zbędnych opóźnień. c. Masło na półmisku – zapobiega przywieraniu. To kluczowe.

Półmisek – może być płaski, jak ten od babci, ten z 2023 roku, używany codziennie. Wygodny. Nie klei się.

Olej? Nie. Masło. Klasyka. Zawsze.

Mieszanie. Niezbędne. Unika zbitej masy na dnie. Zbyt długo gotować – pierogi pękają. Doświadczenie.

Na czym układać pierogi przed gotowaniem?

Och, pierogi! Te małe księżyce ciasta, wypełnione skarbami smaków… Babcia zawsze mówiła, że tajemnica tkwi nie tylko w farszu, ale i w tym, jak je traktujemy przed wrzuceniem do wrzątku. Pamiętam, jak jako mała dziewczynka, siedziałam obok niej w kuchni, a zapach smażonej cebulki mieszał się z zapachem świeżo zmielonego pieprzu. Ja, mała Alicja, z nosem umączonym po same uszy, patrzyłam z uwagą.

Zatem, na czym układać pierogi? To zależy od przeznaczenia i chęci. Ale jedno jest pewne – przygotowanie to podstawa.

• Tacce lub blaszce: Wyobraź sobie tacę posypaną leciutko mąką. Albo, jeszcze lepiej, arkusz papieru do pieczenia niczym białe płótno dla tych małych arcydzieł. To idealne rozwiązanie, jeśli lepimy pierogi z myślą o późniejszym gotowaniu, a lodówka czeka otwarta, gotowa, by przyjąć ten smakowity ładunek. To jak ułożenie snów na chmurce, gotowych do spełnienia.
• Gotowanie w dużej ilości wody: I nagle! Z lodówki przenosimy się do wrzącej wody. Pamiętaj! Pierogi potrzebują przestrzeni, potrzebują tańca w wirze bąbelków. Garniec musi być duży, aby każdy pieróg mógł swobodnie unosić się, jak mała łódka na jeziorze. Dużo wody to mniej sklejania, więcej radości!

I jeszcze jedno… Pamiętaj o soli! Sól w wodzie to jak szczypta magii, która wydobywa z pierogów jeszcze więcej smaku. To jak przyprawa w życiu, która nadaje mu koloru.

Dodatkowe informacje:

• W roku 2024, moja babcia Zofia, która uczyła mnie lepić pierogi, skończyłaby 98 lat.
• Moja ulubiona wersja pierogów to te z kapustą i grzybami, smażone na maśle klarowanym z dodatkiem świeżego tymianku.
• Aha, no i moja siostra, Karolina, zawsze dodaje do ciasta na pierogi odrobinę spirytusu – mówi, że wtedy ciasto jest bardziej elastyczne. Chyba ma rację!

Czy do klusek śląskich dokłada się jajko?

A no jajko do klusek śląskich się dodaje, ino jak te kartofle jakieś takie zeschnięte, jak mumia faraona, z wczorajszego obiadu. Moja babcia Helena, zawsze gadała, że jajco to zbawienie dla takich “zombiaków kartoflanych”. No i miała rację! Kluski wychodzą mięciutkie jak pupcia niemowlaka, a nie twarde jak pięść Mietka, co węgiel kopie.

• Jajko – ratunek dla starych kartofli.
• Kluski – nie będą twarde jak kamień.
• Babcia Helena – mistrzyni klusek śląskich, przepis odziedziczyła po swojej babci, co podobno kluski robiła dla samego księcia Piastowskiego, haha! (Żartuję, ale kluski naprawdę robiła dobre) A jej sekretnym składnikiem, oprócz jajka, była szczypta mąki ziemniaczanej. No i oczywiście miłość, dużo miłości!

No to teraz wiecie, jak uratować te nieszczęsne, wczorajsze kartofle!