Kto może zachorować na sepsę?

Sepsa: Choroba, która nie dyskryminuje, ale na pewnych pacjentów czyha szczególnie

Sepsa, nazywana również posocznicą, to poważna reakcja organizmu na infekcję. Mówiąc najprościej, to sytuacja, w której układ odpornościowy, zamiast zwalczać drobnoustroje w miejscu zakażenia, zaczyna atakować własne tkanki i narządy. I choć sepsa może dotknąć każdego, niezależnie od wieku i stanu zdrowia, istnieją pewne grupy osób, u których ryzyko jej wystąpienia i ciężkiego przebiegu jest znacznie podwyższone.

Sepsa nie jest chorobą “wybiórczą” w sensie społecznym czy demograficznym. Niemniej, niektóre stany fizjologiczne i schorzenia osłabiają mechanizmy obronne organizmu, czyniąc go bardziej podatnym na posocznicę:

• Najmłodsi pacjenci: Noworodki i niemowlęta. Układ odpornościowy noworodków nie jest jeszcze w pełni rozwinięty, co sprawia, że są one szczególnie wrażliwe na infekcje i sepsę. Przedwczesny poród, niską masę urodzeniowa oraz konieczność długotrwałej hospitalizacji dodatkowo zwiększają to ryzyko.

• Seniorzy: Osoby starsze. Wraz z wiekiem układ odpornościowy naturalnie słabnie (tzw. immunosenscencja). Dodatkowo, osoby starsze często cierpią na przewlekłe choroby, takie jak cukrzyca, choroby serca czy płuc, co obniża ich odporność i naraża na infekcje, które mogą przerodzić się w sepsę.

• Pacjenci z osłabionym układem odpornościowym. Grupa ta jest bardzo szeroka i obejmuje osoby:

  • Po przeszczepach narządów. Przyjmują oni leki immunosupresyjne, aby zapobiec odrzuceniu przeszczepu, co jednocześnie osłabia ich zdolność do zwalczania infekcji.
  • Chore na HIV/AIDS. Wirus HIV niszczy komórki układu odpornościowego, czyniąc organizm bezbronnym wobec drobnoustrojów.
  • Z chorobami autoimmunologicznymi. Leczenie tych schorzeń często wymaga stosowania leków immunosupresyjnych.
  • Z chorobami nowotworowymi i po leczeniu onkologicznym. Zarówno sama choroba nowotworowa, jak i chemioterapia czy radioterapia, osłabiają układ odpornościowy.

• Osoby z przewlekłymi schorzeniami metabolicznymi. Cukrzyca, otyłość i inne zaburzenia metaboliczne wpływają negatywnie na funkcjonowanie układu odpornościowego i zwiększają ryzyko infekcji.

• Pacjenci po poważnych urazach i operacjach. Uszkodzenia tkanek i interwencje chirurgiczne osłabiają barierę ochronną organizmu i ułatwiają wnikanie drobnoustrojów.

Warto podkreślić, że przynależność do którejkolwiek z tych grup nie oznacza automatycznie, że dana osoba zachoruje na sepsę. Niemniej, świadomość zwiększonego ryzyka pozwala na szybsze reagowanie na objawy infekcji i wczesne podjęcie leczenia, co jest kluczowe dla przeżycia i uniknięcia poważnych powikłań.

Sepsa to stan nagły i wymaga natychmiastowej interwencji medycznej. Szybka diagnoza i leczenie antybiotykami to klucz do sukcesu. Dlatego tak ważna jest świadomość czynników ryzyka i wczesnych objawów sepsy, zwłaszcza w grupach podwyższonego ryzyka. Nie ignorujmy objawów infekcji, konsultujmy się z lekarzem i pamiętajmy, że czas w przypadku sepsy ma kluczowe znaczenie.