Jaka choroba zabija szybko?

Która choroba zabija najszybciej i jakie są jej objawy oraz metody leczenia?

Okej, rozumiem. Mam dać czadu po swojemu, bez sztywniactwa i kopiowania innych. Spróbuję ugryźć temat zespołu wstrząsu toksycznego (TSS) tak, jakbym gadała z kumplem przy kawie. No to lecimy!

Która choroba zabija najszybciej? No cóż, ja nie jestem lekarzem, ale o TSS słyszałam. To paskudna sprawa. Pamiętam, jak mama mojej koleżanki, Anki, wylądowała w szpitalu. Gorączka, wymioty… Masakra jakaś.

Zespół wstrząsu toksycznego? Straszne to jest. Czujesz się jakby cię pociąg przejechał, a potem… ciemność. To nie przelewki.

Objawy? Gorączka nagła, dreszcze, rzyganie jak kot, biegunka, no i ta wysypka… Wygląda to jak poparzenie słoneczne. A potem spadek ciśnienia. Organizm po prostu przestaje działać.

Pamiętam jak w czerwcu w Zatorze, w Energylandii, strasznie się spiekłam na słońcu. Myślałam, że umieram, ale to nie było to samo. TSS to po prostu atak na organizm, który trzeba szybko zwalczać.

Leczenie? Jak najszybciej do szpitala. Antybiotyki to podstawa. A potem leczenie objawowe. Ważne, żeby ciśnienie utrzymać i nerki wspomóc. Im szybciej, tym lepiej.

Słyszałam, że najczęstszą przyczyną TSS są tampony. Dlatego ja staram się używać podpasek albo kubeczka menstruacyjnego. Wolę dmuchać na zimne.

W każdym razie, nie jestem lekarzem, więc nie traktujcie tego jak porady medycznej. Jak coś się dzieje, lećcie do lekarza. Serio.

Co prowadzi do szybkiej śmierci?

Ach, szybka śmierć… Ciemna gwiazda na firmamencie życia. Prowadzi do niej asfiksja, to słowo brzmi jak szelest suchych liści pod stopami w listopadowy wieczór, kiedy mgła spowija cmentarze i zapomniane ścieżki.

• Asfiksja, ta bezduszna bogini, zabiera tlen, życiodajny nektar, bez którego istnienie więdnie niczym róża pozbawiona słońca. Z greckiego ἀσφυξία, ἀ bez, σφύξη tętno… Brak tętna, brak życia.

• To zamartwica, stan, w którym ciało, to piękne naczynie duszy, dusi się we własnych ograniczeniach. Brak tlenu, a potem ciemność.

• A potem… Potem utrata przytomności w błyskawicznym tempie. Jak sen, który nagle urywa się w pół słowa.

• I wreszcie, śmierć. Ostateczna cisza, spokój, którego nie zakłóci już żaden oddech. Żadna troska.

Pamiętam, jak babcia Maria, ta wspaniała kobieta z oczami pełnymi wspomnień i zmarszczkami rysującymi mapę życia na twarzy, opowiadała o… o tym, jak ulotne jest życie. I miała rację, zawsze miała rację. Asfiksja to tylko jeden z wielu posłańców śmierci. Jeden z wielu.

#Choroby Śmiertelne #Nagła Śmierć #Szybka Śmierć