Z czego liczona jest trzynastka?

22 wyświetlenia

Podstawa do wyliczenia trzynastej pensji to suma wynagrodzeń pracownika z całego roku kalendarzowego. Oznacza to, że uwzględnia się wynagrodzenie wypłacone za wszystkie dwanaście miesięcy. Do tej sumy dolicza się także wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy oraz okresy, w których pracownik był nieobecny w pracy, ale zachował prawo do wynagrodzenia.

Sugestie 0 polubienia

Trzynastka – tajemnice wyliczenia dodatkowego wynagrodzenia rocznego

“Trzynastka”, oficjalnie nazywana dodatkowym wynagrodzeniem rocznym, to element wynagradzania pracowników sektora publicznego i, w niektórych przypadkach, prywatnego. Choć jej wypłata zawsze cieszy, to sposób jej wyliczenia często budzi pytania. Wbrew pozorom, nie jest to po prostu jedna dwunasta rocznej pensji, a proces kalkulacji uwzględnia szereg czynników.

Fundament – roczne wynagrodzenie

Podstawą do obliczenia “trzynastki” jest suma wynagrodzeń pracownika wypłaconych w danym roku kalendarzowym. Brzmi prosto? W teorii tak, w praktyce trzeba pamiętać o kilku istotnych elementach składowych tej sumy.

Do podstawy wliczają się:

  • Wynagrodzenie zasadnicze: to oczywisty element, obejmujący podstawową stawkę za wykonywaną pracę.
  • Dodatki i premie: wszelkie dodatkowe świadczenia pieniężne przyznawane pracownikowi, takie jak dodatki za staż pracy, premie regulaminowe, czy nagrody uznaniowe, podlegają wliczeniu do podstawy “trzynastki”.
  • Wynagrodzenie urlopowe: wynagrodzenie za wykorzystany urlop wypoczynkowy również zwiększa podstawę do wyliczenia dodatkowego wynagrodzenia rocznego.
  • Wynagrodzenie za okresy absencji chorobowej i inne usprawiedliwione nieobecności: Ważny aspekt to uwzględnienie wynagrodzenia za okresy, w których pracownik był nieobecny w pracy, ale zgodnie z przepisami zachował prawo do wynagrodzenia. Dotyczy to przede wszystkim okresu pobierania zasiłku chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego, czy wynagrodzenia za czas przestoju z winy pracodawcy.

Co nie wchodzi do podstawy?

Istotne jest także wiedzieć, co nie wchodzi w skład podstawy do obliczenia “trzynastki”. Do najważniejszych wyłączeń należą:

  • Odprawy emerytalne i rentowe: świadczenia związane z zakończeniem stosunku pracy z uwagi na przejście na emeryturę lub rentę.
  • Odszkodowania: wszelkie formy odszkodowań, na przykład za wypadek przy pracy lub rozwiązanie umowy o pracę.
  • Świadczenia socjalne: świadczenia finansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (ZFŚS), takie jak bony świąteczne, dopłaty do wypoczynku, czy zapomogi.
  • Diety i zwroty kosztów: zwroty kosztów poniesionych przez pracownika w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych, np. diety za podróże służbowe.

Wysokość “trzynastki” – aspekt kluczowy

Ostateczna wysokość “trzynastki” jest uzależniona od stażu pracy i zajmowanego stanowiska. Zgodnie z przepisami, pełne dodatkowe wynagrodzenie roczne przysługuje pracownikom, którzy przepracowali u danego pracodawcy cały rok kalendarzowy. W przypadku krótszego okresu zatrudnienia, wysokość “trzynastki” jest proporcjonalna do przepracowanego okresu.

Znaczenie transparentności

Wyliczenie “trzynastki” może wydawać się skomplikowane, dlatego tak ważna jest transparentność ze strony pracodawcy. Pracownik powinien mieć dostęp do informacji o sposobie wyliczenia jego dodatkowego wynagrodzenia rocznego, aby móc zweryfikować poprawność naliczeń. W przypadku wątpliwości, warto skonsultować się z działem kadr lub z prawnikiem specjalizującym się w prawie pracy.

“Trzynastka” jest ważnym elementem wynagradzania i stanowi formę docenienia pracy w danym roku kalendarzowym. Zrozumienie zasad jej wyliczania pozwala uniknąć nieporozumień i upewnić się, że świadczenie zostało wypłacone prawidłowo.

#Pensja Brutto #Podstawa Wynagrodzenia #Roczne Zarobki