Jakie jest tętno przy arytmii?

94 wyświetlenia

Nieregularne bicie serca, znacząco odbiegające od indywidualnej normy, np. wzrost z 65 do 100 uderzeń na minutę w spoczynku, wskazuje na możliwość zaburzeń rytmu serca, takich jak migotanie przedsionków. Konieczna jest konsultacja lekarska w celu postawienia diagnozy i wdrożenia odpowiedniego leczenia.

Sugestie 0 polubienia

Tętno przy arytmii: więcej niż tylko liczba

Arytmia serca, czyli zaburzenie rytmu jego pracy, objawia się nieregularnym biciem. To „nieregularne” może oznaczać wiele – od ledwo wyczuwalnych zmian, po dramatyczne przyspieszenie lub zwolnienie tętna. Kluczem do zrozumienia, czy mamy do czynienia z arytmią, nie jest samo tempo bicia serca, a jego odchylenie od indywidualnej normy oraz obecność dodatkowych objawów.

O ile dla jednej osoby tętno 100 uderzeń na minutę w spoczynku może być w granicach normy (np. podczas intensywnego stresu), o tyle dla innej, której serce zazwyczaj bije 60 razy na minutę, taki skok może sygnalizować problem. Podobnie, spadek tętna do 40 uderzeń na minutę u wytrenowanego sportowca może być fizjologiczny, podczas gdy u osoby prowadzącej siedzący tryb życia – niepokojący.

Nie skupiajmy się więc tylko na liczbach, ale na kontekście. Przykładowo, wspomniany wzrost tętna z 65 do 100 uderzeń na minutę w spoczynku, połączony z uczuciem kołatania serca, dusznościami, zawrotami głowy czy omdleniami, zdecydowanie powinien wzbudzić naszą czujność i skłonić do wizyty u lekarza.

Tętno przy arytmii nie jest stałe i przewidywalne. W zależności od rodzaju arytmii, może być:

  • zbyt szybkie (tachykardia): serce bije zbyt szybko i nieregularnie, np. w migotaniu przedsionków. Chory może odczuwać kołatanie serca, zawroty głowy, a nawet tracić przytomność.
  • zbyt wolne (bradykardia): serce bije zbyt wolno, co może prowadzić do uczucia zmęczenia, osłabienia, zawrotów głowy i omdleń.
  • nieregularne, z dodatkowymi uderzeniami (skurcze dodatkowe): pojawiają się pojedyncze, dodatkowe uderzenia serca, odczuwane jako „przeskok” lub „potknięcie” serca. Zazwyczaj są one niegroźne, ale w niektórych przypadkach mogą świadczyć o poważniejszych problemach.

Sama obserwacja tętna nie wystarczy do diagnozy arytmii. Konieczne jest badanie EKG, a czasem również holter EKG (24-godzinne monitorowanie rytmu serca), echo serca oraz inne badania zlecone przez kardiologa. Tylko specjalista może postawić trafną diagnozę i wdrożyć odpowiednie leczenie, które może obejmować farmakoterapię, zabiegi inwazyjne, a w niektórych przypadkach – wszczepienie rozrusznika serca lub kardiowertera-defibrylatora.

Pamiętajmy, że bagatelizowanie objawów arytmii może być niebezpieczne. Wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie pozwalają skutecznie kontrolować chorobę i minimalizować ryzyko powikłań, takich jak udar mózgu czy niewydolność serca.

#Arytmii #Przy #Tętno