Czego nie mówić nastolatkowi w depresji?
Unikaj frazesów typu wszystko będzie dobrze, gdy nastolatek zmaga się z depresją. To zdanie bagatelizuje jego cierpienie i nie odzwierciedla skomplikowanej rzeczywistości choroby psychicznej, charakteryzującej się zniekształconym postrzeganiem świata i brakiem nadziei. Skup się na empatii i akceptacji jego emocji.
Czego nie mówić nastolatkowi w depresji?
Depresja u nastolatków to poważna choroba, która wymaga zrozumienia i wsparcia. Często rodzice i opiekunowie chcą pomóc, ale nie zawsze wiedzą, jakiego języka użyć, by nie pogorszyć sytuacji. Ważne jest, aby uniknąć pewnych stwierdzeń, które mogą zdezaktywować komunikację i wzmocnić poczucie beznadziejności u nastolatka. Zamiast uciekania się do z góry założonych odpowiedzi i frazesów, skupmy się na empatii i akceptacji emocjonalnego stanu młodego człowieka.
Unikaj bagatelizowania i oceniania:
Frazesy typu “wszystko będzie dobrze”, “przecież to tylko okres”, “weź się w garść” lub “mówisz tak tylko, żeby zwrócić na siebie uwagę” bagatelizują cierpienie nastolatka i sugerują, że jego emocje nie są ważne. Nastolatek zmagający się z depresją postrzega świat przez pryzmat zniekształconych emocji. Powoduje to trudności w obiektywnym spojrzeniu na sytuację i wychwyceniu zdrowego rozsądku. Twój nastolatek nie ma ochoty na “życiowe porady”, ale na uznanie i zrozumienie swojego stanu.
Nie porównuj:
Słowa “ja w twoim wieku miałam gorzej”, “spójrz na innych, oni mają trudniej”, lub porównywanie jego sytuacji z innymi, nie pomagają. Każdy doświadcza depresji w inny sposób. Podawanie własnych doświadczeń lub porównywanie do innych powoduje uczucie izolacji i wzmocni przekonanie, że jego problemy są wyjątkowo trudne i niepojęte.
Omijaj negowanie i krytykę:
Unikaj słów, które mogłyby nastolatka uwikłać w poczucie winy lub obwinienia. Zdania takie jak: “przecież masz tak dobrze”, “czego nie robisz, żeby się poprawić?”, “po prostu jesteś leniwy/leniwa” lub “co masz na to?”. Tego typu pytania zamiast pomóc, zwiększają jego poczucie winy i bezradności.
Zamiast frazesów – empatia i akceptacja:
Kluczem do skutecznej komunikacji jest empatia. Spróbuj zrozumieć świat z perspektywy swojego dziecka. Zamiast sztywnych porad, skup się na aktywnym słuchaniu i wyrażaniu współczucia. Słowa takie jak: “widzę, że przechodzisz przez trudny czas”, “przykro mi, że tak się czujesz”, “rozumiem, że to dla ciebie trudne” pokazują zrozumienie i akceptację emocji. Ważne jest także okazywanie gotowości do słuchania bez narzucania rozwiązań. Pokaż, że jesteś tam dla niego, bez oczekiwań i oceniania.
Poprowadź go do profesjonalnej pomocy:
Depresja wymaga specjalistycznej pomocy. Jeśli podejrzewasz, że twój nastolatek zmaga się z depresją, zachęcaj go do skorzystania z porady psychologa lub psychiatry. Pamiętaj, że Ty nie jesteś ekspertem w leczeniu chorób psychicznych. Twoja rola to wsparcie i pomoc w znalezieniu odpowiedniej pomocy.
Pamiętaj, że rozmowa z nastolatkiem zmagającym się z depresją wymaga delikatności i taktu. Skup się na budowaniu relacji opartej na zrozumieniu i akceptacji, a nie na narzucaniu rozwiązań. Daj mu przestrzeń, by wyraził swoje emocje i uczucia.
#Depresja #Nastolatek #Nie Mówić