Gdzie nie chodzić w Katowicach?

Co warto zobaczyć w Katowicach za darmo?

Katowice… Miasto, które pulsuje rytmem Śląska, echem historii. Co tam zobaczyć, co tam poczuć bez portfela obciążonego? Zanurzmy się w tę przestrzeń, w ten czas, gdzie bezcenne chwile czekają na odkrycie.

• Legendia – Śląskie Wesołe Miasteczko: Choć wstęp na teren parku jest płatny, spacer wokół, chłonięcie atmosfery, dźwięk karuzel – to już jest magia. Szczególnie wieczorem, gdy światła rozświetlają ciemność, tworząc baśniowy klimat. I przypominają mi o Zuzi, która zawsze marzyła o pracy w takim miejscu.

• PIXEL XL Katowice: Świątynia gier, ale nie tylko! To przestrzeń spotkań, warsztatów, wydarzeń. Wystarczy ciekawość i otwarty umysł, aby znaleźć coś dla siebie. Darmowe prelekcje, turnieje – świat pikseli otwarty dla wszystkich.

• Park Śląski w Chorzowie: Oaza zieleni, płuca aglomeracji. Jeziora, alejki, rosarium… Spacer, piknik, chwila wytchnienia od zgiełku miasta. A ile tam wspomnień! Pamiętam, jak z dziadkiem łowiliśmy ryby, a on opowiadał o swoich młodych latach.

• Zabytki… Ach, te kamienice, kościoły, świadkowie historii. Spacerując ulicami Katowic, można poczuć ducha minionych epok. Nikiszowiec, Giszowiec – perły architektury robotniczej, opowiadające o życiu i pracy górników. Darmowy spacer to podróż w czasie.

Gdzie na jednodniową wycieczkę z Katowic?

No wiesz… Katowice… zastanawiam się… jednodniowa wycieczka… ech…

• Zalew Sosina: Byłam tam w 2023, w maju. Pięknie, ale tłumy… nie lubię tłumów. Woda brudnawa, taka… nie wiem. Nie powrócę.

• Park Gródek: Słyszałam, że ładnie. Ale “śląskie Malediwy”? Przesada. Nie przepadam za takim marketingowym nadużywaniem słów.

• Kopalnia Srebra: Tarnowskie Góry… byłam. Interesujące, ale trochę ponuro. Nie wiem, czy bym polecała komuś, kto lubi radosną, lekką atmosferę.

• Pustynia Błędowska: Piękne widoki, ale w upale, to jakieś szaleństwo. W 2023 roku byłam tam w sierpniu, wypiłam chyba z pięć litrów wody. Ale warto było.

• Puszcza Dulowska i Zamek Tenczyn: Romantycznie, ale długi dojazd. A ja w ogóle nie mam dziś na nic siły.

• Park Śląski: Chorzów… klasyka. Fajnie, ale bez szału. W 2023 byłam na koncercie. Było głośno.

• Zamek w Będzinie: Zamek… zawsze chciałam zobaczyć… ale… czasu mało. Może kiedyś.

• Zalew Balaton: Nie znam. Muszę poszukać informacji. Może w przyszłym roku.

No, nie wiem. Ciężko mi coś wybrać. Zależy od nastroju. A dziś… jestem zmęczona. Może jutro zastanowię się nad tym bardziej. Może po prostu zostanę w domu… z herbatą…

Dodatkowe info: Mieszkam w Katowicach od zawsze, 30 lat. Mam 32 lata. Znam te miejsca, ale trudno mi obiektywnie ocenić. Zależy od pogody, towarzystwa, i mojego nastroju. Wiem, brzmi to dziwnie, ale tak jest.

Co zobaczyć w Katowicach Centrum?

Co zobaczyć w Katowicach? Skupmy się na samym centrum, bo tam bije serce miasta. A serce, jak wiadomo, warto poznać.

• Rynek w Katowicach: Centralny punkt, miejsce spotkań. Kiedyś handlowano, teraz pije się kawę. Taki mały plac, a tyle historii widział, co?

• Ulica Dworcowa i Mariacka: Dwie ulice, dwa światy. Dworcowa – biznes, Mariacka – luz i zabawa. Jedna naprzeciwko drugiej, jak yin i yang Katowic.

• Spodek: Symbol miasta, kosmiczny talerz. Koncerty, imprezy, mistrzostwa… zawsze coś się tam dzieje. Trochę betonowy, trochę futurystyczny.

• Muzeum Śląskie: Sztuka, historia, kultura – wszystko pod ziemią. Bo Śląsk to kopalnia skarbów, dosłownie i w przenośni. Mnie osobiście, to się tam podoba.

• Międzynarodowe Centrum Kongresowe (MCK): Nowoczesna architektura, imponująca bryła. Kongresy, konferencje, wydarzenia… Miejsce, gdzie rodzą się pomysły, a czasem i plotki.

• Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia (NOSPR): Dla melomanów – obowiązkowy punkt. Akustyka idealna, repertuar różnorodny. A budynek, mówią, że piękny… Ja tam się nie znam.

  A poza centrum?

• Nikiszowiec: Dawna dzielnica robotnicza, teraz perełka architektury. Ceglane familoki, klimatyczne podwórka. Jakby czas się tam zatrzymał, naprawdę super klimat.

• Muzeum Historii Katowic – Dział Etnologii Miasta: Dla ciekawych historii Katowic i Górnego Śląska. Opowieść o ludziach, tradycjach, zwyczajach. Bo miasto to nie tylko budynki, ale przede wszystkim ludzie.