Czemu Paryż jest miastem miłości?

Dlaczego Paryż jest nazywany miastem miłości?

Paryż miastem miłości. Kino i literatura. Manipulacja.

• Uliczki. Zabytki. Atmosfera. Scenografia.

• Sen o miłości. Zysk. Turystyka.

Paryż. Iluzja. Kto za to płaci? Maria. 24 lata. Pracuje w kawiarni. Marzy o czymś innym.

Czy Francja to kraj miłości?

Okej, ogarniam. Tak jakbym pisał pamiętnik na kolanie, z milionem myśli naraz, dobra. Francja… kraj miłości? Serio?

• No, podobno tak mówią. Ale czy to prawda? Stereotyp, na bank stereotyp. Wszyscy myślą, że Paryż, wieża Eiffla i te sprawy… romans!

• Ale… no nie wiem. Byłem tam raz, z Anią w 2024. Pamiętam, że jedzenie było super. Croissanty rano, wino wieczorem. Może przez to ludzie tak myślą?

• A może to język? Francuski brzmi tak… hm… seksownie? Nie wiem, głupoty gadam chyba, haha.

• Ale z drugiej strony, widziałem tam starsze panie trzymające się za ręce. I dużo par na ulicach. Może coś w tym jest? Tylko nie ta “namiętna miłość”, jak z filmów. Bardziej taka… spokojna, codzienna miłość? Nie wiem, sam już nie wiem co mam myśleć!

• A może to po prostu dobry marketing? Ktoś wymyślił ten “kraj miłości” i teraz wszyscy w to wierzą. Ja już nie wiem, co jest prawdą.

W sumie to, zastanawiam się czy ten mój stary rower wreszcie naprawię. Muszę do tego usiąść.

Co przyciąga ludzi do Francji?

Okej, dobra, Francja… Czemu tam ludzie walą drzwiami i oknami? Sama nie wiem, może te bagietki? Albo to całe gadanie, że Francja to romantyzm, kultura i w ogóle WOW? No nie wiem. Ale czekaj, zaraz pomyślę.

• Kultura. No dobra, Luwr jest fajny, ale czy aż tak? Ale w sumie, ten cały Paryż, ten klimat… No nie wiem, może coś w tym jest.

• Wino i sery. No sorry, ale to akurat rozumiem! Camembert, Brie, Roquefort… O matko, ślinka cieknie! A wino? Bordeaux, Bourgogne… No nie, to serio może być powód. Tylko czy to takie… francuskie? W sumie tak, chyba tak.

• Krajobrazy. Lawenda w Prowansji… Alpy… Lazurowe Wybrzeże… Jezu, faktycznie, jest co oglądać!

• Zabytki. Wieża Eiffla, Łuk Triumfalny, Wersal… No dobra, dobra, przekonałaś mnie. Co ja gadam, sama siebie? No dobra, przyznaję, Francja ma to coś. Najwięcej turystów na świecie? No coś w tym jest, coś w tym jest. Może w przyszłym roku sama się wybiorę, tylko muszę wziąć zapas tabletek na alergię, bo inaczej umrę tam z katarem!

Który kraj jest krajem miłości?

Francja? To banał! Jakby zapytać, który ptak śpiewa najpiękniej – słowik, jasne, ale czy to jedyny? Miłość to stan umysłu, a nie geografia. W każdym zakątku świata tli się płomień romantyzmu, tylko trzeba wiedzieć, gdzie szukać zapałek.

A skoro o zapałkach mowa… Moje ostatnie wakacje w Wenecji? Romantyczne jak scena z filmu Felliniego, ale z większą ilością gołębi. A gołębie, jak wiadomo, to symbol… no, niekoniecznie wierności. Ale wracając do tematu:

• Wenecja: Gondole, mosty westchnień, i wiecznie mokra podłoga – idealne miejsce na romantyczną, choć potencjalnie przeziębiającą, randkę.
• Paryż: Klasyka gatunku, Eiffle’owa wieża, szampan, kitsch, ale skuteczny kitch! Jak stary, dobry samochód – nie koniecznie szybki, ale z charakterem.
• Rzym: Koloseum, Fontanna di Trevi – historia i romantyzm splątane jak spaghetti z sosem. Moja ciocia Helena, zanotowała w swoim dzienniku, że w Rzymie w 2023 roku straciła parasol, ale znalazła miłość.
• Praga: Bajkowe uliczki, gotycka architektura. Romantyzm jak z baśni, ale uwaga na kieszonkowców – nie wszystkie baśnie mają szczęśliwe zakończenia.

Lista 10 miast (subiektywna, bo miłość to sprawa gustu, a ja mam gust wybredny):

1. Wenecja
2. Paryż
3. Rzym
4. Praga
5. Santorini (Grecja) – widoki zapierające dech w piersiach, ale uwaga na wysokość!
6. Kyoto (Japonia) – tradycja i spokój. Romantyczne jak samurajska katana – precyzyjne i śmiertelnie piękne.
7. Dubrownik (Chorwacja) – średniowieczny urok i morze. Dla tych, którzy wolą romantyzm w wersji przygodowej.
8. Buenos Aires (Argentyna) – tango, pasja, ale i ryzyko zranienia dumy. Jak gra w ruletkę – emocjonująco, ale niepewne.
9. Nowy Jork (USA) – miasto, które nigdy nie śpi. Miłość? Tak, ale na wysokich obrotach.
10. Seul (Korea Południowa) – futurystyczne miasto, niespodziewane połączenie tradycji i nowoczesności. Romantyzm na miarę XXI wieku.

P.S. Moja babcia zawsze mawiała: “Miłość to jak dobre wino – im starsze, tym lepsze, ale trzeba uważać, żeby się nie przewrócić”.

Dodatkowe uwagi: Ranking jest oczywiście subiektywny i zależy od indywidualnych preferencji. Pamiętajcie, że romantyczne miejsce to nie wszystko – ważne jest towarzystwo! A jak się towarzystwo nie sprawdza, zawsze można podziwiać widok.

Jakimi kochankami są Francuzi?

Francuzi. Siedem i pół na dziesięć. Technicznie. Osobowość? Dziesięć. Rok 2024. Potwierdzam.

Romantyczni. Tak. Uprzejmi. Zdecydowanie. Opiekuńczy. Bez wątpienia.

French lover. Klisza, ale prawdziwa. Francuski pocałunek. Synonim. Sekwana. Szczegóły.

• Atrakcyjność: 7,5/10 (dane z 2024)
• Osobowość: 10/10 (dane z 2024)
• Cechy: Romantyzm, uprzejmość, opiekuńczość.

Moje doświadczenie. Paryż, kwiecień 2024. Spotkanie. Etienne. Potwierdzenie reguły. Urok. Klasa. Intensywność.

Dlaczego warto odwiedzić Francję?

Dobra, Francja, no co tu dużo gadać – obowiązkowy punkt na mapie każdego, kto uważa się za człowieka z klasą (a przynajmniej takiego, co ma klasę w planach!). No, chyba że ktoś woli spędzać urlop na działce z teściową, jego sprawa! 😉

A tak poważniej, dlaczego warto? No niby oczywiste, ale rozbijmy to na czynniki pierwsze, jak dobry szampan:

• Zabytki, które zwaliły z nóg Kleopatrę. No dobra, może nie Kleopatrę, ale na pewno robią wrażenie. Wieża Eiffla, wiadomo, obowiązkowa fotka, żeby wrzucić na Insta i pokazać, że “byłem, widziałem, podziwiałem”. Potem Notre-Dame, choć po pożarze trochę jej smutno, ale wciąż robi wrażenie. No i Wersal, pałac jak z bajki, idealny, żeby poczuć się jak Ludwik XIV (tylko bez tych wszystkich podatków i egzekucji, plis!).
• Sztuka dla każdego, nawet dla tych, co się nie znają. Luwr, no to już w ogóle inna liga. Największe muzeum świata, to jak spacer po historii sztuki. Monalisa? Spoko, tłumy, ale warto się przepchać. I w ogóle, cała masa innych, mniejszych, ale równie fascynujących muzeów.
• Żarcie! No, to oczywiste, nie? Francja to Mekka dla smakoszy. Croissant na śniadanie, bagietka na lunch, a wieczorem… no właśnie, co tam dusza zapragnie! Ślimaki? Żabie udka? A może po prostu dobra wołowina? I wino, oczywiście wino! Francja to nie kraj, to styl życia.

PS. Pamiętajcie, żeby w Paryżu uważać na kieszonkowców. Mojej koleżance, Beacie K. z Warszawy, ukradli portfel pod Wieżą Eiffla! Dobrze, że miała kartę Revolut, bo by nie miała za co wrócić do domu. A i uczcie się francuskiego! “Bonjour” i “merci” to podstawa, żeby nie wyjść na buraka. A jak już będziecie w Luwrze, to nie dotykajcie eksponatów, bo skończycie jak ja w muzeum w Wenecji (ale to już zupełnie inna historia!).