Czego nie potrafi dyslektyk?

Niewidzialne bariery: Czego dyslektyk może nie potrafić, a czego nie rozumiemy?

Dysleksja, często postrzegana jako problem z czytaniem i pisaniem u dzieci, to w rzeczywistości złożone neurologiczne uwarunkowanie, które towarzyszy człowiekowi przez całe życie. Choć objawy u dorosłych mogą różnić się od tych obserwowanych u dzieci, to nadal stanowią one realną barierę w codziennym funkcjonowaniu. Mówiąc o tym, czego dyslektyk “nie potrafi”, warto unikać uproszczeń i skupić się na specyfice trudności, z jakimi się zmaga, a które często są niezrozumiane przez otoczenie.

O ile problemy z czytaniem ze zrozumieniem, ortografią czy liczeniem są stosunkowo znane, o tyle mniej mówi się o innych obszarach, w których dysleksja daje o sobie znać. Nie chodzi tu o brak zdolności czy inteligencji, a o specyficzne przetwarzanie informacji, które wpływa na funkcjonowanie w wielu sferach życia.

Poza literami i cyframi:

• Myślenie sekwencyjne: Dyslektycy mogą mieć trudności z zapamiętywaniem sekwencji, np. listy zakupów, kroków w przepisie kulinarnym czy kolejnych czynności w złożonym zadaniu. To utrudnia planowanie i organizację, a także wykonywanie zadań wymagających precyzyjnego przestrzegania instrukcji.
• Automatyzacja czynności: Czynności, które dla większości są automatyczne, jak np. wiązanie butów, zapamiętywanie numerów telefonów czy tabliczki mnożenia, dla dyslektyka mogą wymagać ciągłego, świadomego wysiłku. To prowadzi do szybszego zmęczenia i frustracji.
• Przetwarzanie informacji słuchowych: Choć rzadziej omawiane, trudności z przetwarzaniem informacji słuchowych mogą utrudniać dyslektykom rozumienie mowy w hałaśliwym otoczeniu, zapamiętywanie usłyszanych informacji czy śledzenie złożonych wypowiedzi.
• Pamięć robocza: Dysleksja często wiąże się z ograniczoną pojemnością pamięci roboczej, co utrudnia “przechowywanie” informacji w umyśle na krótki czas, niezbędne np. podczas wykonywania obliczeń czy rozumienia zdań złożonych.

Nie “nie potrafi”, a “radzi sobie inaczej”:

Kluczowe jest zrozumienie, że dyslektyk nie “nie potrafi” czegoś zrobić, a robi to inaczej, wykorzystując inne strategie. Jego mózg przetwarza informacje w odmienny sposób, co może prowadzić do innowacyjnego myślenia i kreatywnego rozwiązywania problemów. Zamiast skupiać się na deficytach, warto dostrzec mocne strony osób z dysleksją, takie jak wyobraźnia przestrzenna, zdolności artystyczne czy myślenie holistyczne.

Wsparcie i zrozumienie otoczenia, a także odpowiednie narzędzia i techniki kompensacyjne, pozwalają dyslektykom pokonywać bariery i osiągać sukcesy w wybranych dziedzinach. Zamiast etykietować i ograniczać, powinniśmy stworzyć przestrzeń do rozwoju ich unikalnego potencjału.

#Czytanie #Ortografia #Pisanie