Jaka walutą ma najmniejszy kurs?

19 wyświetlenia

Pengő, waluta Węgier po koronie, a przed forintem, zapisała się w historii rekordowo niskim kursem. Po zakończeniu II wojny światowej, w okresie hiperinflacji, jej wartość dramatycznie malała. Najbardziej ekstremalny spadek odnotowano, gdy w zaledwie 14 godzin pengő traciło na wartości dwukrotnie. Stanowi to unikalny przykład załamania waluty.

Sugestie 0 polubienia

Pengő: Tragiczny przypadek hiperinflacji i symbol załamania waluty

Mówiąc o walutach o najmniejszej wartości, często myślimy o aktualnych problemach ekonomicznych i współczesnych przykładach inflacji. Jednak, aby znaleźć absolutny rekordzista pod względem utraty wartości, musimy się cofnąć do Węgier, do czasów tuż po zakończeniu II wojny światowej i wspomnieć o pengő.

Pengő, waluta Węgier, funkcjonująca pomiędzy koroną a forintem, zapisała się na kartach historii jako symbol dramatycznego załamania gospodarczego i hiperinflacji bez precedensu. Chociaż wiele walut na świecie boryka się z problemami stabilności, przypadek pengő wyróżnia się swoją skalą i szybkością dewaluacji.

Po zakończeniu wojny, zrujnowana gospodarka węgierska, obciążona ogromnym zadłużeniem i zniszczeniami infrastrukturalnymi, znalazła się w spirali hiperinflacji. Władze, starając się finansować odbudowę kraju, zaczęły drukować coraz więcej pieniędzy, co tylko pogłębiało problem.

To, co wyróżnia pengő na tle innych przykładów hiperinflacji, to tempo, w jakim waluta ta traciła na wartości. W szczytowym momencie kryzysu, jedna z najgorszych hiperinflacji w historii, pengő traciło połowę swojej wartości w ciągu zaledwie 14 godzin! Wyobraźmy sobie, że cena chleba rano wynosi X, a wieczorem już 2X. Taki scenariusz, powtarzający się z zawrotną prędkością, prowadził do kompletnego paraliżu gospodarki.

Ludzie tracili oszczędności życia z dnia na dzień, a wartość pieniądza stała się iluzoryczna. Ceny towarów i usług rosły w zastraszającym tempie, zmuszając społeczeństwo do desperackiej walki o przetrwanie. W skrajnych przypadkach, zaczęto posługiwać się barterem lub alternatywnymi walutami, próbując uciec przed niszczycielską siłą pengő.

Kulminacją kryzysu było wprowadzenie adópengő, czyli “pengő podatkowego”, obliczanego na podstawie wartości zasobów. Miało to pomóc ustabilizować system podatkowy, jednak ostatecznie doprowadziło do jeszcze większego zamieszania.

Ostatecznie, hiperinflacja pochłonęła pengő. W 1946 roku waluta została zastąpiona forintem, co oznaczało początek odbudowy gospodarczej Węgier.

Historia pengő to przypomnienie o kruchości systemów monetarnych i konsekwencjach niezrównoważonej polityki gospodarczej. To lekcja, jak ważne jest odpowiedzialne zarządzanie finansami publicznymi i utrzymanie stabilności walutowej. Przypadek pengő pozostaje ekstremalnym i smutnym przykładem tego, jak szybko i dramatycznie może załamać się wartość pieniądza, pozostawiając trwałe skutki dla społeczeństwa i gospodarki. Jest to również przestrogą dla współczesnych rządów, przypominającą o odpowiedzialności za stabilność i siłę krajowej waluty.

#Kurs #Najmniejszy #Waluta