Jakie wyniki krwi przy fibromialgii?

Fibromialgia i krew – co mówią wyniki badań?

Fibromialgia, choroba charakteryzująca się przewlekłym, uogólnionym bólem, zmęczeniem i zaburzeniami snu, stanowi wyzwanie diagnostyczne dla lekarzy. Pacjenci często poddawani są szeregowi badań w celu wykluczenia innych przyczyn dolegliwości. Jednak kluczowym aspektem w kontekście badań krwi jest fakt, że fibromialgia nie pozostawia typowych śladów w rutynowych badaniach laboratoryjnych.

Standardowe badania krwi a fibromialgia – czego się spodziewać?

Mówiąc konkretnie, badania takie jak:

• Morfologia krwi: oceniająca ilość i rodzaj komórek krwi (czerwonych krwinek, białych krwinek, płytek krwi).
• OB (odczyn Biernackiego): wskaźnik stanu zapalnego w organizmie.
• CRP (białko C-reaktywne): kolejna miara stanu zapalnego.
• Badania tarczycy (TSH, fT3, fT4): wykluczające choroby tarczycy, które mogą powodować podobne objawy.
• Badania na obecność czynnika reumatoidalnego (RF) i przeciwciał antycytrulinowych (anty-CCP): wykluczające reumatoidalne zapalenie stawów.
• Badanie na obecność przeciwciał przeciwjądrowych (ANA): wykluczające choroby autoimmunologiczne.

…zazwyczaj wychodzą w normie u osób z fibromialgią. To właśnie brak obiektywnych markerów w badaniach krwi stanowi jedno z największych trudności w diagnozowaniu tej choroby i często prowadzi do frustracji zarówno pacjentów, jak i lekarzy.

Dlaczego wyniki są prawidłowe?

Przyczyna tkwi w naturze fibromialgii. Uważa się, że problem leży w nieprawidłowym przetwarzaniu bodźców bólowych przez mózg i układ nerwowy, a nie w procesie zapalnym, uszkodzeniu tkanek czy obecności patogenów, które generowałyby zmiany w wynikach badań. Fibromialgia jest więc bardziej problemem z “oprogramowaniem” niż “hardwarem” organizmu.

Badania krwi – konieczność, ale nie rozstrzygnięcie

Mimo że standardowe badania krwi nie potwierdzają fibromialgii, są niezbędne w procesie diagnostycznym. Ich celem jest wykluczenie innych schorzeń, które mogą dawać podobne objawy, np. choroby tarczycy, reumatoidalnego zapalenia stawów, toczeń rumieniowaty układowy czy niedobory witamin i minerałów.

Diagnoza fibromialgii – na co zwracać uwagę?

Diagnozę fibromialgii stawia się na podstawie kryteriów klinicznych, które obejmują:

• Rozległy ból: utrzymujący się przez co najmniej 3 miesiące i obejmujący wiele obszarów ciała.
• Tkliwość w charakterystycznych punktach: wrażliwość na ucisk w konkretnych miejscach na ciele (choć obecnie kryteria te są mniej istotne niż ogólny poziom bólu).
• Współistniejące objawy: zmęczenie, zaburzenia snu, problemy z koncentracją, bóle głowy, zespół jelita drażliwego, lęki i depresja.

Czy istnieją jakieś nowe badania?

W ostatnich latach prowadzone są badania nad nowymi markerami, które mogłyby pomóc w diagnostyce fibromialgii. Mówi się o badaniach neuroobrazowania, które mogą wykrywać zmiany w mózgu związane z przetwarzaniem bólu, oraz o analizach metabolomicznych, które szukają charakterystycznych wzorców w metabolitach krwi. Jednak póki co, żadne z tych badań nie weszło do powszechnego użytku klinicznego.

Podsumowanie

Podsumowując, prawidłowe wyniki standardowych badań krwi nie wykluczają fibromialgii. Są one jednak ważne w diagnostyce różnicowej. Diagnoza opiera się przede wszystkim na ocenie objawów klinicznych przez doświadczonego lekarza. Świadomość, że fibromialgia nie zawsze jest “widoczna” w badaniach, jest kluczowa dla pacjentów, aby uniknąć długotrwałego i frustrującego poszukiwania diagnozy. Ważne jest znalezienie lekarza, który rozumie złożoność tej choroby i potrafi zapewnić odpowiednie leczenie i wsparcie.