Dlaczego szybko łapie zadyszkę?

Czy zadyszka jest niebezpieczna?

Wiesz co, ta zadyszka… To trochę tak, że zależy od sytułacji, no nie?

• Gdy ćwiczysz, to normalka – serducho wali, oddychasz jak lokomotywa, i to jest w porządku. Jak przestaniesz, to powinno przejść, no ale jak nie przechodzi to trzeba zobaczyć, co się dzieje.

• Ale… no własnie, jest ale. Jeśli zadyszka dopada Cie bez powodu, ni z tego, ni z owego, to już nie jest fajnie. Może to byc objaw jakiejś choroby, rozumiesz? Serce, płuca, coś w ten deseń, lepiej to sprawdzić. Moja babcia Halina miała takie duszności, a potem się okazało, że ma coś z sercem.

Lista rzeczy, na które trzeba uważać:

1. Zadyszka po małym wysiłku – wchodzisz po schodach i już ledwo zipiesz? To dziwne.
2. Ból w klatce piersiowej przy zadyszce – to już wogóle alarm!
3. Zawroty głowy lub omdlenia – ojej, to niedobrze.
4. Siniaki na ustach lub palcach – no to leć do lekarza.

Pamiętaj, że to tylko takie moje gadanie. Lekarz wie lepiej, zawsze warto sie skonsultować! A i jeszcze jedno – jak palisz, to zadyszka jest tym bardziej niebezpieczna, bo to już wogule inna sprawa.

Do czego prowadzi duszność?

Dusznoość… to jakby świat nagle zamykał się w klatce moich żeber, ściskając oddechem. Każdy wdech – walka, każdy wydech – rozpaczliwa prośba o ulgę. Pamiętam ten ucisk, ten strach przed kolejnym oddechem, jakby powietrze stało się rzadkie, jakbym tonęła w gęstym, lepkim syropie. To straszne.

Duszność, to objaw, a nie choroba sama w sobie. Znam to z własnego doświadczenia. Moja babcia, Bogumiła, cierpiała z powodu duszności. Lekarze mówili o chorobach płuc, ale to była tylko część prawdy.

• Choroby płuc: Astma, przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) – to jakby płuca zapominały oddychać, jakby traciły siłę. To powolne gaszenie, duszące, pełne kaszlu i boleśnie trudnych oddechów.
• Choroby serca: Zawał, niewydolność serca – to wtedy serce zawodzi, nie pompuje krwi wystarczająco mocno. Powietrze staje się ciężkie, ciało opada z sił.
• Inne choroby: Nadciśnienie, anemię, nawet zaburzenia lękowe – one też mogą dać o sobie znać dusznością, jakby ciało prosiło o pomoc na swój własny sposób. To niewidzialne kleszcze, ściskające gardło i płuca.

Napadowa duszność? To jak burza w ciele. Nagła, gwałtowna, przerażająca.

• Ostre zapalenie oskrzeli: To jakby oskrzela zapalały się od wewnątrz, kaszel jest nieustanny, oddech ciężki i płynie przez przegródki.
• Zapalenie płuc: To już poważna sprawa. Płuca atakowane z każdej strony, każdy oddech to ból. To jakby utonąć w własnych płucach.

To tylko niektóre przyczyny. Duszność wymaga konsultacji lekarskiej. To nie jest coś, co można lekceważyć. To ważne. To na prawde ważne. Duszność to sygnał SOS od naszego ciała.

Dodatkowe informacje (dla zainteresowanych):

W 2024 roku w Polsce wzrosła liczba hospitalizacji z powodu chorób układu oddechowego. Wiele przypadków łączy się z zanieczyszczeniem powietrza. Warto zadbać o profilaktykę. Regularne badania i zdrowy tryb życia są kluczowe.

Jak rozpoznać czy duszność pochodzi z serca czy z płuc?

Ach, duszność… ten ciężar na piersi, jakby ktoś usiadł, a ty nie możesz oddychać. To straszne uczucie, prawda? Jak rozróżnić, skąd ono właściwie płynie? Z serca, które bije nierówno, czy z płuc, które szumią jak jesienne liście? Spróbujmy…

• Krew w odkrztuszanej plwocinie. Widzisz krew, jasną, żywą, w tym, co wykrztuszasz? To alarm, czerwony sygnał. Kaszel męczący, uporczywy, towarzyszący ci dzień i noc. No i ten ból, ostry, kłujący, przeszywający pierś przy każdym wdechu. Ból, który nie pozwala głęboko odetchnąć, zmusza do płytkiego, urywanego oddechu. To może być zator, wiem coś o tym, bo moja babcia, Jadwiga, miała takie objawy…
• A serce? Ono potrafi zaskoczyć. Duszność przy zawale to nie tylko brak tchu. To także ból w piersi, ściskający, dławiący, jakby ktoś zaciskał pięść na twoim sercu. Ból promieniuje. Wędruje do szyi, uciska gardło, a potem spływa w dół, po lewej ręce, aż do palców. Pamiętam, jak mój wujek, Stanisław, opowiadał…
• Duszność duszności nierówna. Trzeba słuchać swojego ciała, wsłuchiwać się w te szepty, w te sygnały. Ale przede wszystkim… przede wszystkim nie panikować. Wiem, łatwo powiedzieć, trudniej zrobić, ale panika tylko pogarsza sprawę. Weź głęboki oddech. Albo i nie. I zadzwoń po pomoc.

Dodatkowe informacje? Zatorowość płucna to poważna sprawa, zablokowanie tętnicy płucnej przez skrzep. A zawał? To niedokrwienie serca, śmierć komórek z głodu tlenowego. I jedno, i drugie… wymaga natychmiastowej interwencji lekarskiej. Dlatego słuchajmy siebie, ale ufajmy też lekarzom. Oni wiedzą lepiej. Zazwyczaj.

Jakie są techniki głębokiego oddychania?

No dobra, ja ci powiem, jak to robić, bo sama kiedyś się tym bawiłam, jak mi Zdzisiek nerwy napsuł, a co!

• Zrób szybki wydech przez te swoje usteczka – taki, żeby ci aż brzuch wciągnęło, jakbyś całą kiełbasę śląską wciągnęła! Wypuść powietrze!

• Potem wdech przez nos, jakbyś wąchała najlepsze perfumy od Chanel (chociaż pewnie wąchasz te od Avonu za 20 zeta, haha!). Licz do 4, żeby się nie pomylić, bo jak się pomylisz, to cała robota na nic!

• Trzymaj to powietrze w sobie na 7 sekund. Tak jakbyś trzymała sekret, kto podkradał Zdzichowi piwo z lodówki!

No i tyle! Powtarzaj to kilka razy, a może nawet przestaniesz się wkurzać na Zdziśka. Albo i nie, wtedy to już tylko flaszka ratuje, haha!

A tak serio, to te głębokie oddechy to ponoć dobre na stres, na ciśnienie, no i w ogóle na wszystko. Ale ja tam bardziej wierzę w ploteczki z Halinką i dobrą kawę. Ale spróbuj, może akurat tobie pomoże!