Czym różni się mononukleoza od anginy?

12 wyświetlenia

Kluczową różnicą diagnostyczną jest czas pojawienia się objawów. Angina charakteryzuje się krótkim okresem inkubacji, liczącym od kilku godzin do maksymalnie trzech dni. Natomiast w mononukleozie okres ten jest znacznie dłuższy, sięgając nawet kilku tygodni, co pozwala lekarzowi odróżnić te dwie choroby.

Sugestie 0 polubienia

Mononukleoza a angina – pozornie podobne, a jednak zupełnie inne

Ból gardła, gorączka, osłabienie… Objawy te mogą wskazywać zarówno na anginę, jak i mononukleozę zakaźną. Choć na pierwszy rzut oka te dwie choroby wydają się podobne, to kryją się za nimi zupełnie inne mechanizmy i wymagają odmiennego postępowania. Kluczem do prawidłowej diagnozy i skutecznego leczenia jest zrozumienie subtelnych, ale istotnych różnic między nimi.

Jak odróżnić anginę od mononukleozy? Wspomniany w punkcie wyjścia czas inkubacji jest istotnym, ale nie jedynym elementem układanki diagnostycznej. O ile angina rozwija się błyskawicznie, dając o sobie znać już po kilku godzinach od zakażenia, o tyle objawy mononukleozy pojawiają się stopniowo, nawet po kilku tygodniach od kontaktu z wirusem. To opóźnienie jest pierwszym sygnałem, który powinien wzbudzić podejrzenie mononukleozy.

Należy jednak pamiętać, że długi okres inkubacji nie jest jedynym kryterium różnicującym. Inne charakterystyczne objawy mononukleozy to:

  • Uogólnione powiększenie węzłów chłonnych: W przeciwieństwie do anginy, gdzie powiększone są głównie węzły chłonne podżuchwowe, w mononukleozie obserwuje się powiększenie węzłów chłonnych w różnych lokalizacjach, np. szyjnych, pachowych, pachwinowych.
  • Silne zmęczenie i osłabienie: Mononukleoza, nazywana potocznie “chorobą pocałunków”, charakteryzuje się wyjątkowo silnym zmęczeniem i osłabieniem, które może utrzymywać się przez wiele tygodni, a nawet miesięcy po ustąpieniu ostrych objawów. W przypadku anginy osłabienie jest zazwyczaj krótkotrwałe i mniej nasilone.
  • Powiększenie śledziony i/lub wątroby: To kolejny objaw typowy dla mononukleozy, który nie występuje w przebiegu anginy. Powiększenie tych narządów jest wynikiem reakcji organizmu na infekcję wirusem Epsteina-Barr.
  • Charakterystyczny nalot na migdałkach: W obu chorobach może pojawić się nalot na migdałkach, jednak w przypadku mononukleozy jest on zazwyczaj bardziej obfity, o szaro-białym zabarwieniu i trudniejszy do usunięcia.

Podsumowując, choć ból gardła i gorączka mogą sugerować zarówno anginę, jak i mononukleozę, to uwzględnienie czasu inkubacji, obecności powiększonych węzłów chłonnych w różnych lokalizacjach, nasilenia osłabienia oraz ewentualnego powiększenia śledziony i wątroby pozwala na wstępne zróżnicowanie tych dwóch chorób. Ostateczną diagnozę stawia lekarz na podstawie badania fizykalnego oraz badań laboratoryjnych, takich jak morfologia krwi z rozmazem oraz testy serologiczne w kierunku wirusa Epsteina-Barr. Pamiętaj, że samoleczenie może być niebezpieczne, dlatego w przypadku wątpliwości zawsze skonsultuj się z lekarzem.