Jak liczyć okres przechowywania dokumentacji pracowniczej przykład 50 lat?

Okres przechowywania dokumentacji pracowniczej: 50 lat to nie wszystko!

W świecie HR, gdzie przepisy prawa pracy splatają się z obowiązkami archiwizacyjnymi, kwestia przechowywania dokumentacji pracowniczej potrafi przysporzyć nie lada problemów. Choć powszechnie zakorzeniona jest zasada 50 lat, to sprawa jest bardziej złożona i warto zgłębić ten temat, aby uniknąć potencjalnych kar i problemów prawnych.

Dlaczego 50 lat? Geneza i obecny stan prawny.

Powszechnie znany okres 50 lat związany jest z zasadą, że dokumentacja pracownicza, a konkretnie akta osobowe, podlegały przez ten czas archiwizacji ze względu na potencjalne roszczenia emerytalne i rentowe. Ten okres pozwalał Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) na weryfikację danych i przyznanie świadczeń.

Jednak uwaga! Przepisy uległy zmianie. Obecnie obowiązują dwa okresy przechowywania:

• 10 lat – dla dokumentacji pracowniczej nawiązanej po 1 stycznia 2019 roku.
• 50 lat – dla dokumentacji pracowniczej nawiązanej przed 1 stycznia 2019 roku.

Kluczowa data: 1 stycznia 2019 roku stanowi punkt zwrotny w zakresie okresu przechowywania dokumentacji pracowniczej. Decydującym czynnikiem jest data nawiązania stosunku pracy, a nie data jego zakończenia!

Jak to działa w praktyce? Przykłady, które rozwieją wątpliwości.

Załóżmy, że mamy trzy sytuacje:

• Pracownik A: Zatrudniony od 1 stycznia 2010 roku do 31 grudnia 2018 roku. Dokumentacja pracownicza tego pracownika musi być przechowywana przez 50 lat od dnia rozwiązania stosunku pracy, czyli do 31 grudnia 2068 roku.

• Pracownik B: Zatrudniony od 1 stycznia 2019 roku do 31 grudnia 2023 roku. Dokumentacja pracownicza tego pracownika musi być przechowywana przez 10 lat od dnia rozwiązania stosunku pracy, czyli do 31 grudnia 2033 roku.

• Pracownik C: Zatrudniony od 1 stycznia 2015 roku do 31 grudnia 2023 roku. Dokumentacja tego pracownika jest przechowywana w dwóch częściach. Ta z okresu od 1 stycznia 2015 roku do 31 grudnia 2018 roku będzie przechowywana 50 lat od momentu zakończenia stosunku pracy, a ta z okresu od 1 stycznia 2019 roku do 31 grudnia 2023 roku – 10 lat od momentu zakończenia stosunku pracy. To niestety skomplikowane i rzadko stosowane rozwiązanie. W praktyce, łatwiej jest zachować całość przez 50 lat.

Co wchodzi w skład dokumentacji pracowniczej?

Okres przechowywania dotyczy nie tylko akt osobowych, ale także innej dokumentacji związanej ze stosunkiem pracy, np.:

• Umowy o pracę i aneksy do umów
• Świadectwa pracy
• Dokumentacja związana z urlopami
• Listy płac
• Karty ewidencji czasu pracy

Co zrobić po upływie okresu przechowywania?

Po upływie ustawowego okresu przechowywania, pracodawca ma obowiązek zniszczyć dokumentację w sposób uniemożliwiający identyfikację danych osobowych. Istnieją specjalistyczne firmy zajmujące się niszczeniem dokumentów, które zapewniają bezpieczeństwo i zgodność z przepisami RODO.

Pułapki i wyjątki – na co uważać?

• Wydłużony okres przechowywania: W niektórych przypadkach, np. w związku z toczącymi się postępowaniami sądowymi, okres przechowywania dokumentacji pracowniczej może ulec wydłużeniu.

• ZUS: Warto pamiętać, że w przypadku dokumentacji dotyczącej składek ZUS, mogą obowiązywać inne terminy archiwizacji.

Podsumowanie i wnioski

Zasady dotyczące przechowywania dokumentacji pracowniczej, choć z pozoru proste, w praktyce bywają skomplikowane. Kluczowe jest rozróżnienie okresu przechowywania w zależności od daty nawiązania stosunku pracy: 10 lat dla umów po 1 stycznia 2019 roku i 50 lat dla umów przed tą datą. Regularna weryfikacja wewnętrznych procedur i aktualizacja wiedzy w zakresie prawa pracy to klucz do uniknięcia błędów i zapewnienia zgodności z obowiązującymi przepisami. W przypadku wątpliwości, warto skonsultować się z prawnikiem specjalizującym się w prawie pracy lub z firmą świadczącą usługi archiwizacyjne. Unikanie błędów w tym obszarze pozwoli uniknąć poważnych konsekwencji prawnych i finansowych.

#Archiwizacja #Dokumenty Pracownicze #Okres Przechowywania