Czy po rozwiązaniu umowy za porozumieniem stron przysługuje zasiłek?

Porozumienie stron a zasiłek dla bezrobotnych: 90 dni karencji, ale czy zawsze?

Rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron wydaje się często korzystnym rozwiązaniem zarówno dla pracownika, jak i pracodawcy. Należy jednak pamiętać, że taka forma zakończenia stosunku pracy niesie za sobą pewne konsekwencje, jeśli chodzi o prawo do zasiłku dla bezrobotnych. Zasadniczo po rozwiązaniu umowy za porozumieniem stron obowiązuje 90-dniowy okres karencji, zanim możliwe będzie pobieranie świadczenia. Warto jednak przyjrzeć się bliżej temu zagadnieniu, ponieważ istnieją pewne niuanse, które mogą mieć wpływ na dostęp do zasiłku.

Przepisy jasno wskazują, że po rozwiązaniu umowy za porozumieniem stron prawo do zasiłku dla bezrobotnych nabywa się dopiero po upływie 90 dni od dnia zarejestrowania się w urzędzie pracy. W tym czasie bezrobotny musi aktywnie poszukiwać pracy i spełniać warunki stawiane przez urząd, takie jak uczestnictwo w proponowanych szkoleniach czy stawianie się na wezwania doradcy klienta. Zaniedbanie tych obowiązków może skutkować utratą prawa do zasiłku.

Kluczowe jest zrozumienie, że 90-dniowy okres karencji nie jest karą, a mechanizmem mającym na celu weryfikację rzeczywistej chęci podjęcia zatrudnienia. Chodzi o to, aby oddzielić osoby, które rzeczywiście poszukują pracy, od tych, które rozwiązanie umowy za porozumieniem stron traktują jako formę “urlopu” finansowanego z budżetu państwa.

Czy istnieją wyjątki od 90-dniowego okresu karencji?

Choć zasada jest jasna, istnieją sytuacje, w których okres karencji może zostać skrócony, a nawet zniesiony. Dzieje się tak, gdy rozwiązanie umowy za porozumieniem stron nastąpiło z przyczyn leżących po stronie pracodawcy, a pracownik był w trudnej sytuacji życiowej. Przykładowo, może to być przypadki:

• Mobbing lub dyskryminacja: Jeśli pracownik może udowodnić, że został zmuszony do rozwiązania umowy z powodu mobbingu lub dyskryminacji w miejscu pracy, okres karencji może zostać skrócony lub zniesiony.
• Ciężka choroba pracownika lub członka rodziny: W sytuacji, gdy pracownik zmuszony był rozwiązać umowę z powodu ciężkiej choroby własnej lub bliskiej osoby, urząd pracy może rozpatrzyć indywidualnie sprawę i skrócić okres karencji.
• Likwidacja lub upadłość pracodawcy: Jeśli rozwiązanie umowy za porozumieniem stron było bezpośrednio związane z likwidacją lub upadłością firmy i miało na celu uniknięcie zwolnienia grupowego, pracownik może ubiegać się o skrócenie karencji.

W takich przypadkach konieczne jest przedstawienie urzędowi pracy wiarygodnych dowodów potwierdzających zaistnienie trudnej sytuacji życiowej. O ostatecznej decyzji zawsze decyduje urząd pracy, analizując każdy przypadek indywidualnie.

Pamiętaj, że informacje zawarte w tym artykule mają charakter ogólny i nie stanowią porady prawnej. W przypadku wątpliwości zawsze warto skonsultować się z doradcą prawnym lub bezpośrednio z urzędem pracy.