Co to za chorobą, gdy wszystko boli?

Kiedy całe ciało krzyczy z bólu: poszukiwanie odpowiedzi w diagnostyce fibromialgii

„Wszystko mnie boli” – to zdanie, wypowiadane przez pacjentów, często stanowi początek długiej i frustrującej drogi do postawienia diagnozy. Ból, obejmujący całe ciało, stanowiący nieustanny, chroniczny dyskomfort, to objaw, który może wskazywać na wiele schorzeń. Jednakże, w przypadku gdy diagnostyka standardowa nie wykazuje żadnych organicznych przyczyn, należy rozważyć możliwość wystąpienia fibromialgii.

Fibromialgia, choć nie jest nowym schorzeniem, nadal bywa niedostatecznie rozpoznawana i rozumiana, co prowadzi do opóźnień w leczeniu i pogłębienia cierpienia pacjentów. Nie jest to choroba o konkretnych, widocznych pod mikroskopem zmianach w tkankach, lecz zaburzenie, którego mechanizmy powstawania są wciąż badane. Uważa się, że w jej etiologii znaczącą rolę odgrywa dysfunkcja układu nerwowego, prowadząca do nadmiernej wrażliwości na bodźce bólowe (hiperalgezja) oraz odczuwanie bólu w odpowiedzi na bodźce, które zazwyczaj nie wywołują bólu (allodynia).

Kluczową cechą fibromialgii jest rozlany, chroniczny ból, utrzymujący się przez co najmniej trzy miesiące. Ból ten nie jest związany z konkretnym miejscem w ciele, lecz obejmuje szerokie obszary, często symetrycznie po obu stronach ciała. Pacjenci opisują go jako głęboki, tępy, palący, a nawet przeszywający. Intensywność bólu może się zmieniać w czasie, nasilając się pod wpływem stresu, braku snu, czy zmian pogody.

Jednak ból nie jest jedynym objawem fibromialgii. Choroba ta często współwystępuje z innymi dolegliwościami, takimi jak:

• Zespół jelita drażliwego (IBS): problemy z trawieniem, wzdęcia, zaparcia lub biegunki.
• Zaburzenia snu: trudności z zasypianiem, płytki sen, częste budzenie się.
• Zespół niespokojnych nóg (RLS): nieprzyjemne odczucia w nogach, zmuszające do ruchu.
• Chroniczne zmęczenie: uczucie ciągłego wyczerpania, które nie mija po odpoczynku.
• Zaburzenia nastroju: depresja, lęk.
• Problem z pamięcią i koncentracją: “mgła mózgowa”.
• Bóle głowy: migreny lub napięciowe bóle głowy.

Diagnoza fibromialgii opiera się na wywiadzie lekarskim, badaniu fizykalnym oraz wykluczeniu innych schorzeń o podobnych objawach. Nie ma jednoznacznych testów laboratoryjnych potwierdzających fibromialgię. Lekarz może ocenić punkty nacisku (tender points), które są szczególnie bolesne u osób z fibromialgią, ale i to nie jest miarodajne kryterium diagnostyczne.

Podsumowując, gdy “wszystko boli” i standardowe badania nie dają odpowiedzi, warto rozważyć możliwość fibromialgii. Wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie, obejmujące farmakoterapię, terapię fizyczną, a także psychoedukację i wsparcie psychologiczne, mogą znacząco poprawić jakość życia pacjentów z tym przewlekłym schorzeniem. Kluczowa jest współpraca pacjenta z lekarzem w celu znalezienia optymalnej strategii leczenia.

#Ból Ogólny #Choroba Bólowa #Dolegliwości Bólowe