Czy Poznań ma rynek?

Poznań ma rynek? No jasne, że ma! Jak można w ogóle zadać takie pytanie? To przecież serce miasta, moje miasto! Pamiętam, jak jako dziecko, biegałam tam z moim bratem, chowając się między tymi pięknymi kamienicami, wśród tłumów ludzi, zapachów gofrów i… ech, niebo w gębie! Stary Rynek, kwadratowy, podobno 141 metrów na bok, kto to liczył? Ja na pewno nie, zbyt zajęta byłam podziwianiem tych wszystkich detali, tych rzeźb, tych kolorowych okien.

Trzeci największy w Polsce, mówią. Po Krakowie i Wrocławiu. No dobra, większe są, ale czy piękniejsze? Nie wiem, szczerze mówiąc. Dla mnie poznański rynek jest po prostu… mój. Tam spędziłam setki, a może i tysiące godzin. Pamiętam, jak raz, na jakimś jarmarku świątecznym, zamarzłam tam, stojąc przy stoisku z grzanym winem, aż palce mi zdrętwiały. Ale było warto! To było takie magiczne, zimne, ale piękne.

A ten Ratusz? Cudowny! Jak z bajki! Zawsze myślałam, że w środku mieszka jakaś księżniczka. Może nadal mieszka? Kto wie… I te koziołki, które co godzinę wychodzą na dach i biją się rogami. Czasem zastanawiam się, czy one się nie nudzą? Biedne, cały czas to samo. Ale i tak kocham ten widok. Poznański rynek to dla mnie znacznie więcej niż tylko plac. To moje wspomnienia, moje dzieciństwo, moja historia. To po prostu… dom.