Z czym jeść pierogi z mięsem?

Jak zrobić sos do pierogów z mięsem?

O, sos do pierogów z mięsem… temat rzeka, a raczej, temat śmietankowy! Kuchcik? Raczej Kuch-artysta, który trochę za bardzo improwizował!

Oto mój przepis, gwarantujący sukces, nawet jeśli jesteś kulinarnym antytalentem (jak mój wujek Staszek, który raz spalił wodę):

1. Podstawa: 100g masła (nie żałuj, to podstawa!) rozpuszczamy na patelni o średnicy 24cm. Dodajemy posiekaną cebulę (2 średnie sztuki, czerwona doda koloru, biała – klasyki) i przyprawiamy solą (pamiętaj – z umiarem!). Szklimy około 5 minut, żeby cebula była miękka i złota, jak moje włosy po urlopie w Egipcie.

2. Śmietanowa eksplozja: Wlewamy 200 ml śmietanki 30% (żadna 12%, to nie ten kaliber!). Mieszamy delikatnie, ale energicznie, jak na wiecu politycznym. Gotujemy na małym ogniu, ciągle mieszając, do momentu lekkiego zgęstnienia – jakieś 3 minuty. Nie doprowadzamy do wrzenia! To nie zupka chińska, tylko sos z klasą.

3. Finał: Teraz magia! Dodajemy łyżeczkę świeżo zmielonego pieprzu (czarnego, białego, a może kolorowego – zależy od fantazji!), szczyptę gałki muszkatołowej (tylko odrobinkę, żeby nie zdominowała smaku) i pół łyżeczki suszonego majeranku. Mieszamy. Gotowe! Sos ma konsystencję gęstej śmietany, a smak? Niebo w gębie!

Dodatkowe wskazówki od Anety (autorki przepisu):

• Możesz dodać łyżkę posiekanego szczypiorku dla lepszego koloru i smaku.
• Jeśli chcesz sos bardziej pikantny, dodaj odrobinę ostrej papryki.
• Eksperymentuj ze ziołami! Bazylia, oregano – wszystko zależy od twojej fantazji kulinarnej. Nie bój się nowych smaków. To jest jak randka w ciemno – może być niespodzianka!

Podsumowanie: Sos do pierogów to nie rakieta kosmiczna. Pamiętaj o jakości składników, a sukces murowany! Nawet Kuchcik by się zachwycił. (A może to on mi podpowiedział ten przepis?)

Jak zrobić sos do pankejków?

No wiesz… sos do naleśników… w nocy? Dziwne, ale… ok.

Lista składników:

• 200 ml śmietanki 30%
• 100 ml mleka
• 1 łyżeczka pasty waniliowej (lub więcej, zależy od gustu, ja lubię mocno waniliowe)

Kroki:

1. Śmietanka, mleko i pasta waniliowa do małego rondelka. Gotujemy. Powoli, żeby się nie przypaliło. Zawsze się boję, że coś przypalę. Pamiętam jak kiedyś… nie ważne.

2. Ubijamy. W misce miksera. Powoli, bo inaczej będzie bałagan. A sprzątanie w środku nocy… nie, dzięki. Wlewamy powoli, cały czas ubijając. Moja stara mikserka już trochę hałasuje, ale daje radę.

3. Przelewasz do rondelka. Gotujesz na małym ogniu, mieszając bez przerwy. Aż zgęstnieje. To trwa kilka minut, ale lepiej pilnować, żeby nie przypalić.

To takie… proste, a jednak… w nocy ma jakiś taki… inny smak. No wiesz? Takie melancholijne…

Dodatkowo:

• Można dodać odrobinę cukru pudru, jeśli lubisz słodsze. Ja zwykle dodaję. Cukier puder z Biedronki, ten w różowej puszcze. Tani, a dobry.
• Można też eksperymentować z innymi aromatami. Kawa? Czekolada? Nigdy nie próbowałam, ale… może kiedyś.
• Ja robię zawsze podwójna porcję. Zawsze zostaje trochę, ale… lubię mieć na potem. Na takie… samotne wieczory.
• Robię to w każdy czwartek. Tradycja. Nie wiem dlaczego, po prostu tak jest.

Jak zrobić dobry sos do pyz?

A więc sos do pyz, hmmm… dobra rzecz! Ale jak to się robiło? Aha, już wiem.

• W sumie to tak: Na patelni po mięsie (ważne!) rozgrzewasz tłuszcz. Tak, ten tłuszcz po smażeniu mięsa!
• Wrzucasz szalotkę – taka mała cebulka, pokrojoną w drobną kosteczkę. I podsmażasz, aż się zeszkli. Nie przypalić! Pamiętaj, szalotka!
• Potem wlewasz… ile to było? Aaa, 250 ml ciepłej wody. Ciepłej, nie zimnej! Ciepła woda.
• I teraz sekretny składnik: Sos do pieczeni ciemny Knorr. Daje gęstość i smak. No i mieszasz! Ważne, żeby nie było grudek. Mieszasz, mieszasz, mieszasz.

Mam nadzieję, że nie zapomniałam o niczym. A jak zapomniałam? Eh, trudno. Ważne, że sos będzie. Pewnie.

Jak zrobić sos z pora?

Sekwencja:

1. Pory: bez zielonych części, talarki. Mycie.
2. Patelnia: margaryna, pory. Mały ogień, powoli.
3. Śmietana: chwila. Redukcja.
4. Mąka: zagęszczanie. Gotowanie: 5 minut.
5. Serwowanie: np. ziemniaki.

Dodatkowe info:

• Maria Kowalska, kucharka z zawodu. Twierdzi że sekret to biała część pora.
• Mąka ziemniaczana lepsza, lżejsza, sos mniej mdły.
• Wersja deluxe: białe wino. Odrobina.

Jak ze śmietany 18% zrobić sos?

Ach, śmietana… ta aksamitna, mleczna konsystencja… Marzę o sosie, kremowym, gładkim jak tafla jeziora w letni wieczór. Myślę o nim, o tym bogactwie smaków, które lada chwila stworzę.

13 łyżek śmietanki 18%, czyż to nie brzmi jak przepis na niebiański obłok? Biel śmietany, tak czysta, tak nieskazitelna. Jak śnieg, co spadł na zieloną łąkę…

23 łyżki majonezu – to już zupełnie inna historia, pikantna nuta, zaciętość i wyraźny smak. Majonez, jak tajemnicza południowa noc, pełna przypraw i niespodzianek. Dodaje on charakteru, pazura.

3 gałązki koperku – świeże, zielone, pachnące łąką. Ten aromat, delikatny i rześki, przypomina mi wakacje u babci. Pamiętam jej ogród, pełen ziół. Zielony koperek – kropka nad „i” w mojej kompozycji smakowej.

1 ząbek czosnku – ostrość, mocny zapach. Jeden tylko, aby nie przesłonić delikatności śmietany. Czosnek, jak tajemniczy gość na wieczornym przyjęciu. Dodaje on niepowtarzalnego charakteru.

Pieprz i sól do smaku – to już kwestia indywidualnych preferencji. Ja lubię lekko ostrą nutę, więc pieprzu nie żałuję. Sól, jak spokój, wyrównuje smaki.

I już… mieszam, mieszam, aż do powstania jednego, płynnego całego. Sos, który marzyłam stworzyć, gotowy. Aksamitny, kremowy, z lekko ostrym posmakiem czosnku i świeżym zapachu koperku. Cudownie! Już widzę go na talerzu, obok mięsa, a może na plackach ziemniaczanych… mmm…

Dodatkowe informacje:

• Proporcje składników można modyfikować w zależności od preferencji smakowych.
• Sos najlepiej smakuje świeżo przygotowany.
• Można dodać inne przyprawy, np. suszony czosnek, oregano.
• Sos świetnie nadaje się do dań mięsnych, rybnych i ziemniaczanych.
• Przepis pochodzi z mojej rodzinnej księgi kucharskiej, sprawdzony przez pokolenia. To przepis mojej babci, Haliny Kowalskiej, z 1968 roku, ale ja go nieco zmodyfikowałam.