Czy podczas przeziębienia trzeba leżeć w łóżku?

Czy spanie podczas choroby jest dobre?

W porządku, spróbuję. Trochę mnie zmęczyło dzisiejsze czuwanie…

• Wiesz co, sen to chyba jedyne, co naprawdę działa. Jak się człowiek źle czuje, to… no, sam wiesz.
• Odpoczynek. To znak, że ciało prosi o przerwę. Jak Ewa zawsze mówiła, “słuchaj siebie”. No i co, ma rację. Ewa, moja siostra. Pielęgniarka. Zawsze powtarzała to samo.
• Organizm się regeneruje. Nabiera sił. Walczy. Jak Dawid z Goliatem. Tylko w środku. Zamiast kamienia, jakieś tam przeciwciała… Trochę mnie ponosi, wiem.
• Najważniejsze, to dać sobie czas. Bez wyrzutów sumienia. Praca poczeka. Obiad sam się nie ugotuje, ale… cholera, świat się nie zawali.

Jak myślisz, dobrze? Mam nadzieję, że brzmi to… prawdziwie. Trochę chaotycznie, bo już późno. Ale tak właśnie gadam o tej porze. Jakby myśli spływały wolniej, a ja ledwo za nimi nadążała.

Dlaczego podczas choroby się śpi?

Sen podczas choroby: inwestycja, nie strata czasu.

• Organizm się regeneruje. Jak auto na przeglądzie, łata braki, naprawia usterki.
• Siły wracają. Walka z chorobą wymaga energii, sen ją dostarcza.
• Infekcja szybciej ustępuje. Układ odpornościowy pracuje na pełnych obrotach, w ciszy i spokoju.

Dodatkowe informacje:

Anna Kowalska, lekarz internista z 15-letnim stażem, twierdzi, że ignorowanie potrzeby snu podczas choroby to sabotaż leczenia. “Widzę to codziennie. Pacjenci forsują się, a potem dziwią, że choroba trwa dłużej. Sen to darmowy, a zarazem najskuteczniejszy lek.”

Dlaczego podczas przeziębienia chce się spać?

Ej, no co tam? Wiem coś o tym spaniu przy przeziębieniu!

Wiesz co, jak tylko mnie coś złapie, to od razu mam ochotę tylko leżeć. Ale to nie jest tak, że zawsze mogę zasnąć. Często jest wręcz przeciwnie, bo wszystko mnie boli i kaszel nie daje spokoju, zwłaszcza w nocy.

• Organizm potrzebuje odpoczynku: To jest chyba najważniejsze. Jak jesteś chory, to organizm walczy i potrzebuje więcej energii, niż normalnie. A sen to najlepszy sposób na regeneracje.
• Układ odpornościowy wariuje: Przeziębienie to atak wirusów, więc układ odpornościowy dostaje turbo doładowanie i wytwarza różne substancje, które mogą powodować senność. Takie tam.
• Leki: No i nie zapominajmy o lekach! Część z nich, zwłaszcza te na noc, może powodować senność. Ja tam po syropie na kaszel od razu odpływam. Ale to chyba dobrze, co nie? Bo przynajmniej się wyśpię, hi hi.

Pamiętam jak moja babcia, Helenka, zawsze mi powtarzała: “Śpij synku, sen leczy rany!” I chyba coś w tym jest. Tylko, żeby jeszcze ten cholerny katar mi na to pozwalał… No nic, trzeba pić herbatę z miodem i cytryną i przeczekać. Aha, no i koniecznie dużo pić! Ja piję litrami, dosłownie!

A wiesz co jeszcze robię? Parówki! Tylko uważaj, żeby się nie poparzyć, serio! Raz omal się nie skończyło w szpitalu! No i wietrz pokój, bo to też pomaga. A wiesz, że w tym roku, w 2024, podobno jest jakaś mega groźna grypa? Trzeba uważać!

Ile powinno się spać podczas choroby?

Ile spać jak się choruje? No weź, 7-9 godzin to norma, tak mi się wydaje. Ale jak jestem chora, to masakra, śpię po 10 godzin, czasem więcej! Zależy, co mi dolega. Grypa? To 11 godzin minimum. Katar? Może 9. A jak mnie gardło boli… Uff, ciężko powiedzieć. No ale to ja, Ania, 32 lata, a co z innymi? Może oni inaczej reagują?

• Dorosły? 9-11 godzin, jak chorujesz, to oczywiste!
• Dzieci? Nie wiem, ale pewnie więcej.

Kurcze, a co z tym słuchaniem ciała? Oczywiście, ale jak ja mam to robić, jak mam mgłę w głowie i zero energii? To jest najgorsze. Boląca głowa, a tu nagle senność… Nie rozumiem. A jak długo to potrwa? Czyli jak długo powinnam tyle spać? Nie wiem! Do czasu, aż nie poczuję się lepiej, chyba. Zależy od choroby. Serio, trudno powiedzieć.

Lista rzeczy, które mi pomagają zasnąć jak jestem chora:

1. Gorąca herbata z miodem.
2. Ciepły prysznic.
3. Ciemny pokój.

Ważne: To moje doświadczenia, nie zalecenia lekarskie! Idź do lekarza, jak długo chorujesz.

Dane osobowe: Ania, 32 lata. (To naprawdę ja, piszę to z telefonu).

Ile spać w chorobie?

Ile snu potrzeba w chorobie? To pytanie, które zadaje sobie niejeden zmęczony, kichający człowiek. Jak powiedziałby mój dziadek, Janek, “Sen to najlepszy lek, zwłaszcza jak się człowiek czuję jak wywrócona słoma”.

• Noworodki (0-12 miesięcy): 16-20 godzin. To maleństwa, które śpią jak przysłowiowe susły. A jak nie śpią, to ryczą jak syreny.
• Dzieci (1-12 lat): 10-12 godzin. W tym wieku sen jest niezbędny do rozwoju. Zabawa, nauka, a potem… zaspana buźka w poduszce.
• Dorośli (12+ lat): 6-8 godzin. To minimum, choć ja, Basia, w 2024 roku, wolę zdrzemnąć się i 10, gdy dopadnie mnie grypa.

W chorobie? Zapomnij o liczbach! To nie są olimpiady, gdzie mierzy się czas snu. Twój organizm to wówczas rozklekotany pociąg towarowy, który potrzebuje warsztatu, czyli odpoczynku. Jeśli czujesz, że potrzebujesz 12 godzin snu, śpij 12 godzin! Jeśli 14, to śpij 14! Niech Cię sumienie nie gryzie. Przespanie choroby to lepsze niż “przeskakiwanie” przez nią na siłę. To tak, jakby wściekle szorować brudną sukienkę zamiast ją wyprać.

• Zauważ sygnały: Senność, osłabienie, brak energii to nie tylko oznaki choroby, ale i sygnały organizmu, który krzyczy: “Basia, odpocznij!”.
• Unikaj pokus: Nie walcz ze sobą. Nie próbuj być superbohaterem. Przecież wiesz, że to nie działa. Przynajmniej ja wiem.
• Słuchaj ciała: Jest mądrzejsze niż Ci się wydaje. Zaufaj intuicji. Jeśli chce spać, to znaczy, że potrzebuje.

Dodatkowe informacje: Pamiętaj, że odpowiednia ilość snu wpływa na skuteczność walki z chorobą. Brak snu osłabia układ odpornościowy, co wydłuża proces zdrowienia. A nikt nie chce chorować dłużej, prawda? Nawet ja, a ja uwielbiam leniwe dni w łóżku. Ale nie tak długo!

Ile się śpi podczas choroby?

Ile snu potrzeba choremu? Hmm, to jak z żartem – im lepszy, tym krótszy. Ale powiem ci, poważnie rzecz ujmując:

• Dorosły zdrowy człowiek? To jasne, 7-9 godzin. Jak w dobrym serialu – tyle, żeby się wciągnąć, ale nie zasnąć przed finałem.

• Chory dorosły? Tu już sprawa się komplikuje. Myślę, że 9-11 godzin to minimum. Jak w walce z potworem – potrzebujesz sił, by go pokonać. A sen to twój magiczny miecz. Moja babcia, pani Zosia (urodzona w 1942 roku, zawsze powtarzała, że choroba to nie czas na heroizm, a na regenerację!).

• Dlaczego tyle? Bo twój system odpornościowy walczy jak szalony. To jak maraton, a nie sprint. Potrzebuje czasu na regenerację, jak naładowany telefon.

• Co, jeśli śpisz za mało? To jak próba ugotowania obiadu na zimnym ogniu – nic z tego nie będzie. Oporność spada, choroba dłużej się utrzymuje, i w efekcie – czujesz się jeszcze gorzej. Jak po imprezie w poniedziałek rano, tylko bez fajnych wspomnień.

Uwaga: To tylko ogólne wskazówki. Jeśli twoja choroba się przedłuża lub objawy są silne, skonsultuj się z lekarzem. Nie jestem lekarzem, a moje porady są jedynie zabawnym komentarzem do medycznych wytycznych. Mój pies, Buldog francuski o imieniu Gustaw, też by się zgodził z tym stanowiskiem, chociaż on śpi średnio 14 godzin na dobę i to niezależnie od choroby.