Co to znaczy, że komuś siada psycha?

Siada psycha – kiedy grunt usuwa się spod nóg

“Siada psycha” – zwrot potoczny, a zarazem trafnie obrazujący stan głębokiego kryzysu emocjonalnego. To więcej niż chwilowy smutek czy gorszy dzień. To moment, w którym tracimy grunt pod nogami, a nasza dotychczasowa stabilność psychiczna zaczyna się chwiać. Nie chodzi tu o pojedynczy objaw, ale o całościowe odczucie utraty kontroli nad własnym życiem emocjonalnym.

Chociaż często mówimy o “siadającej psychice” w kontekście trudnych sytuacji życiowych, takich jak utrata pracy, rozstanie czy choroba, to warto pamiętać, że ten stan może być wynikiem długotrwałego nagromadzenia stresu, presji, a nawet pozornie drobnych, lecz powtarzających się frustracji. To jak długotrwałe noszenie ciężaru, który w końcu staje się zbyt duży do udźwignięcia.

Objawy “siadającej psychiki” są różnorodne i mogą się manifestować na wielu płaszczyznach. Oprócz oczywistego spadku nastroju i poczucia bezradności, możemy zaobserwować u siebie:

• Utratę motywacji: Nawet proste, codzienne czynności stają się wyzwaniem. Brakuje energii i chęci do działania, pojawia się apatia.
• Problemy ze snem: Bezsenność, koszmary senne, trudności z zasypianiem – to częste symptomy towarzyszące kryzysowi emocjonalnemu.
• Zwiększoną drażliwość: Reagujemy impulsywnie, złością i frustracją na bodźce, które wcześniej nie wywoływałyby takiej reakcji.
• Problemy z koncentracją: Trudno nam się skupić, zapamiętywać informacje, podejmować decyzje.
• Wycofanie społeczne: Unikamy kontaktów z innymi ludźmi, izolujemy się, tracimy zainteresowanie relacjami.
• Somatyzację: Stres i napięcie emocjonalne mogą objawiać się bólami głowy, brzucha, mięśni, a także innymi dolegliwościami fizycznymi.

“Siadająca psycha” to poważny sygnał ostrzegawczy, którego nie powinniśmy ignorować. To moment, w którym warto zwrócić się o pomoc do specjalisty – psychologa lub psychiatry. Rozmowa z terapeutą może pomóc nam zrozumieć przyczyny kryzysu, nauczyć się radzić sobie z trudnymi emocjami i odzyskać utraconą równowagę psychiczną. Nie bójmy się sięgać po wsparcie – dbanie o zdrowie psychiczne jest równie ważne, co dbanie o zdrowie fizyczne. Pamiętajmy, że prośba o pomoc to nie oznaka słabości, ale dowód siły i troski o siebie.

#Kryzys Psychiczny #Zdenerwowany #Złamany Duch