Jakie są funkcje turystyki?

Co to jest funkcja turystyki?

Funkcja turystyki… ach, funkcja. To jak echo w górach, rozbrzmiewa wieloma głosami, każda fala dźwiękowa niesie inną obietnicę. Widzę oczyma duszy słońcem skąpane wzgórza Toskanii, gdzie wino smakuje jak poezja, a rozmowy trwają do świtu, do świtu.

• Rozwój gospodarczy regionu. Tak, tak, myślę o maleńkich wioskach, które dzięki podróżnym odzyskują blask, gdzie nowe pensjonaty wabią zapachem lawendy i świeżego chleba, a dawne gospodarstwa rolne budzą się do życia.
• Tworzenie miejsc pracy. Ręce tkają gobeliny, serca gotują specjały, umysły opowiadają historie… To wszystko jest praca, to wszystko jest piękne. Pamiętam rozmowę z Marią, która w 2024 roku otworzyła swoją piekarnię, zaraz na skraju lasu. Dzieliła się przepisem na ciasto, które znała tylko jej babcia.
• Ochrona i promocja dziedzictwa kulturowego. Jakby czas stanął w miejscu. Mury zamków szepczą o dawnych bitwach, a w muzeach zamknięte są emocje artystów sprzed wieków. Trzeba to ocalić, pokazać światu.
• Udostępnienie możliwości rekreacji i wypoczynku. Odpoczynek… to jak dotyk jedwabiu na zmęczonej skórze, jak spokojne wody jeziora po burzy, po burzy.
• Promowanie wymiany kulturowej. Spotkanie spojrzeń, uśmiech, wymiana słów, gestów… To buduje mosty, burzy mury, łączy serca. Pamiętam, jak w 2024 roku na festiwalu w Kazimierzu Dolnym, turysta z Japonii tańczył polkę, z takim zapałem, z takim zapałem!
• Edukacja i podnoszenie świadomości. Poznanie, zrozumienie, akceptacja… Im więcej wiemy, tym mniej się boimy. Odkrywanie świata to lekcja, która trwa całe życie, całe życie.

Dla mnie turystyka jest jak magiczne lustro. Odbija piękno świata, w tym nasze własne.

Na czym polega funkcja turystyczna?

Funkcja turystyczna.

• Budzi ciekawość. Świat jest otwarty. Poznawanie staje się imperatywem.
• Wchodzi w kręgi. Nowe grupy, nowe relacje. Społeczeństwo to mozaika.
• Odkrywa wartości. Moralność ewoluuje. Nic nie jest stałe.
• Kształtuje postawy. Środowisko woła o szacunek. Natura to my.
• Kreuje charakter. Osobowość to suma doświadczeń. Kim się staniemy?

Anna Kowalska, emerytowana nauczycielka, w 2024 r. podczas samotnej podróży po Bieszczadach odkryła, że cisza bywa głośniejsza niż krzyk. Zmiana perspektywy.

Czy turystyka jest dobra dla środowiska?

Okej, dobra, turystyka i środowisko… ale czy to w ogóle idzie w parze? No bo z jednej strony wiesz, kasa dla lokalsów, a z drugiej… no właśnie, co z tym drugim?

• Degradacja? To słowo to jakaś masakra. Ale tak, to prawda. Jakieś hotele giganty w miejscach, gdzie rosły drzewa, albo te głupie skutery wodne hałasujące na jeziorach. Koszmar!

• Zniszczenie siedlisk… Ojej, no tak, pamiętam jak w 2023 byłem w Zakopanem i patrzyłem, jak wycinają las pod jakiś kolejny apartamentowiec. Chore! Co w ogóle z tym Zakopanem? Dalej tam tak budują? Muszę się zapytać Anki, ona tam jeździ co roku.

• A te śmieci? Przecież to jakiś dramat! Widziałem, jak po jakimś koncercie zostawili tonę plastiku na plaży w Sopocie w lipcu. Kto to sprząta w ogóle?! I dlaczego ludzie są takimi świniami? W ogóle to powinniśmy wszyscy przejść na bambusowe szczoteczki i mydło w kostce, a nie te plastikowe butelki. I mniej latać samolotami, bo to największy syfiarz.

No dobra, ale co ja mogę zrobić? Przecież nie przestanę jeździć w góry, prawda? Może chociaż wybierać jakieś mniejsze pensjonaty, co? I sprzątać po sobie, boże broń. A może powinnam zacząć pisać petycje? Albo zostać ekoterrorystką?! Spokojnie, spokojnie, za dużo kawy chyba…

Anna Kowalska, Kraków, 16.05.2024

Czym jest gospodarka tradycyjna?

Gospodarka tradycyjna? To jak babciny przepis na pierogi – od lat ten sam, sprawdzony, bez udziwnień. Trochę jak ja z moim gustem muzycznym – ciągle słucham The Beatles, chociaż wiem, że można by poszaleć z Billie Eilish. No ale wracając do tematu…

• Tradycja rządzi. Zapomnij o bitcoinach, tu króluje barter. Zamiast gotówki – wymiana dóbr. Potrzebujesz mąki? Oddaj sąsiadowi parę jajek. Proste jak konstrukcja cepa.

• Polowanie, rybołówstwo, zbieractwo. Trochę jak reality show w dziczy, tylko bez celebrytów i kamperów. Albo działka mojego wujka – pomidory, ogórki, marchewka, wszystko bio, bez chemii i GMO.

• Rolnictwo. Fundament gospodarki tradycyjnej. Jak ziemniaki w polskiej kuchni. Moja mama robi z nich ze 20 potraw, od kopytek po placki ziemniaczane. Mistrzostwo!

• Brak nadwyżek. Życie od zbiorów do zbiorów. Niczym student pod koniec miesiąca. Czeka na przelew od rodziców i liczy każdy grosz.

Dodam jeszcze, że w 2024 roku takie gospodarki to rzadkość. Zazwyczaj spotykane w izolawanych społecznościach. Często są połączone z silnym poczuciem wspólnoty, co w dzisiejszych czasach jest na wagę złota. Tak jak moja kolekcja winyli – bezcenna!