Jak pomóc dziecku z zaburzeniami czucia głębokiego?

Tajemnice świata dotyku: Jak pomóc dziecku z zaburzeniami czucia głębokiego?

Dzieci z zaburzeniami czucia głębokiego (propriocepcji) żyją w świecie, który jest dla nich mniej przewidywalny i bezpieczny niż dla ich rówieśników. Ich mózg ma trudności z odbieraniem informacji o położeniu ciała w przestrzeni, co przekłada się na problemy z koordynacją ruchową, równowagą, a nawet na trudności w planowaniu ruchów. Zamiast skupiać się na zabawie, takie dziecko może być skupione na tym, żeby po prostu nie przewrócić się, nie potknąć, nie uderzyć o coś. Jak więc możemy im pomóc odnaleźć się w tym świecie?

Kluczem jest stymulacja czucia głębokiego poprzez odpowiednio dobrane aktywności. Nie chodzi o intensywny trening fizyczny, ale o systematyczne i dostosowane do możliwości dziecka ćwiczenia, które dostarczą jego mózgowi niezbędnych informacji zwrotnych. Zamiast skupiać się na osiąganiu konkretnych wyników, najważniejszy jest proces – doświadczanie własnego ciała w przestrzeni i uczenie się jego granic.

Aktywności wspierające rozwój propriocepcji:

Zamiast ogólnych zaleceń, skupmy się na kreatywnych i angażujących pomysłach, które wykraczają poza standardowe propozycje:

• “Tunel sensoryczny”: Zamiast kupować gotowy tunel, zbudujcie go wspólnie z koców, poduszek i krzeseł. Przeciskanie się przez taki domowej roboty tunel angażuje całe ciało i dostarcza cennych bodźców.
• Masaż z wykorzystaniem piłek: Różne wielkości i faktury piłek (np. piłki tenisowe, piłki do masażu) pozwolą na różnorodną stymulację. Toczenie piłki po ciele, naciskanie jej stopami czy dłońmi to przyjemna i efektywna forma ćwiczeń.
• “Walka na poduszki”: Brzmi zabawnie, ale to doskonała okazja do stymulacji czucia głębokiego. Delikatna, ale zdecydowana walka dostarcza informacji o sile, nacisku i ruchu.
• Kreatywne zabawy z ciężarkami: Nie chodzi o ciężary siłowniowe, ale o lekkie, elastyczne obciążniki zakładane na nadgarstki lub kostki. Nawet proste czynności, takie jak chodzenie, stają się bardziej angażujące.
• Zabawy w piaskownicy lub z plasteliną: Ugniatanie, formowanie i manipulowanie materiałem to świetny sposób na stymulację czucia głębokiego w dłoniach.
• Taniec: Improwizowany taniec do ulubionej muzyki pozwala na swobodny ruch i ekspresję, angażując całe ciało.
• Aktywności na świeżym powietrzu: Wspinanie się po drzewach (z zachowaniem odpowiednich środków bezpieczeństwa!), jazda na rowerze, rolkach czy hulajnodze to wspaniała okazja do integracji sensorycznej.

Pamiętajmy o indywidualnym podejściu:

Każde dziecko jest inne, więc należy obserwować jego reakcje i dostosowywać rodzaj i intensywność stymulacji do jego możliwości i preferencji. Ważna jest również współpraca z terapeutą zajęciowym lub fizjoterapeutą, który pomoże w opracowaniu indywidualnego planu terapii. Kluczem do sukcesu jest cierpliwość, konsekwencja i tworzenie pozytywnych, radosnych doświadczeń związanych z ruchem i aktywnością fizyczną. To nie tylko terapia, ale też wspaniała okazja do budowania silnej więzi między rodzicem a dzieckiem.

#Dziecko Terapia #Integracja Sensoryczna #Zaburzenia Czucia