Czy DOMSy oznaczają dobry trening?

Czy DOMSy, czyli ten piekielny ból mięśni dzień po treningu, naprawdę oznaczają, że dałam z siebie wszystko? No bo co to w ogóle znaczy “dobry trening”? Serio się nad tym zastanawiam. Bo pamiętam ten raz, kiedy po tym mega-morderczym treningu nóg – myślałam, że się nie podniosę z łóżka! DOMSy były nieziemskie, nie mogłam prawie chodzić. A efekt? Zero. Absolutnie żadnego postępu. Zupełnie jakby moje ciało się na mnie obraziło za ten cały wysiłek.

A z drugiej strony, były treningi, takie spokojniejsze, kiedy ledwie poczułam jakieś lekkie zmęczenie mięśni, a efekty były świetne! No wiecie, jak mięśnie pięknie rosły, siła rosła, czułam się coraz lepiej. Gdzie tu logika?

Podobno te DOMSy, to takie mikrouszkodzenia włókien mięśniowych, prawda? Czytam o tym, i w sumie brzmi to logicznie. Ale czy to naprawdę musi boleć tak strasznie? Czytałam gdzieś, że jakieś badania – nie pamiętam już dokładnie, ale coś około 70%, a może 80%? – wskazywały, że intensywność DOMSów nie koreluje wprost z efektami treningu. Także… dużo szumu o nic?

Może to zależy od indywidualnych predyspozycji? Od tego, jak nasze ciało reaguje na obciążenie? Albo od rodzaju treningu? Bo przy ciężarach, to te DOMSy są zwykle mocniejsze, a przy joggingu, to raczej mięśnie są po prostu zmęczone, nie aż tak bardzo “przebite”. No chyba, że za mocno się szarpnęłam.

W każdym razie, dla mnie DOMSy to nie są już wyznacznik dobrego treningu. Bardziej skupiam się na tym, jak się czuję po treningu, czy czuję, że zrobiłam postęp, czy mój organizm reaguje pozytywnie. I czy jestem w stanie wstać z łóżka następnego dnia, bez płaczu. To chyba najważniejsze.