Jaka kara za opóźnienie wypłaty?

Boże, jaka ta sprawiedliwość jest czasami… powolna. Pamiętam, jak moja ciocia czekała na swoje pieniądze z firmy, która “przeżywała trudności”. Trudności, które trwały miesiącami! Prawie pół roku! A ona z kredytem na karku i rachunkami do zapłaty. Co wtedy czuła? Ja wiem, co czuła – bezsilność, strach. A co z karą dla tych, co jej pieniądze trzymali? Czy to w ogóle sprawiedliwe?

No i widzę, że w przepisach jest mowa o grzywnie, ograniczeniu wolności, a nawet pozbawieniu wolności do trzech lat. Trzy lata! Serio? Czy to naprawdę odstrasza? Czy to wystarczająco dotkliwe, żeby firmy przestały tak traktować swoich pracowników? Bo ja mam wrażenie, że nie…

Pamiętam, jak czytałam o tym gościu, co zaciągnął ogromny kredyt, a potem firma go po prostu… olała. Nie wypłaciła mu pieniędzy. Został z niczym. Gdzie tu sprawiedliwość? Gdzie ta kara? Czy trzy lata więzienia to rzeczywiście adekwatna kara za spustoszenie czyjegoś życia? Dla mnie to za mało. Za mało, żeby odstraszyć, za mało, żeby zrekompensować ból i stres. To, co przeżywa taka osoba, jest nie do opisania. Strach przed przyszłością, wstyd przed rodziną… to wszystko można by opisać tysiącami słów, ale i tak by nie oddało rzeczywistości.

No, ale dobra, wróćmy do tych trzech lat. To brzmi poważnie, prawda? Ale czy jest w praktyce tak surowo stosowane? Ile takich wyroków pada? Ile firm naprawdę ponosi konsekwencje? To są pytania, na które ja szczerze mówiąc nie znam odpowiedzi. Ale chciałabym znać. Bo to nie tylko suche paragraf, to żywe historie, ludzkie dramaty. I one, te historie, powinny być najważniejsze.